صدا و سیمای سلبریتی پرور!

این روزها ـ نه چندان آسان ـ اما در حال سپری شدن هستند و آنهایی که در سر رویای تجزیه و براندازی و … می‌پرورانند نیک می‌دانند در حال گریه و زاری بر قبری خالی هستند.

چرا ریشه‌های این اعتراضات به فرموده مقام معظم رهبری درگذشت یک دختر 22 ساله و گشت ارشاد و بی‌حجابی و بدحجابی نیست و رسانه‌های دشمن همواره مترصد بروز چنین حوادثی هستند تا با دست مایه قرار دادن آنها، کشور را به آشوب و حاکمیت را به چالش بکشند و این مقوله چندان غریب نیست.

بی‌هیچ تردید کشدار شدن این دست ماجراها ارتباط مستقیمی با آمادگی رسانه‌ای دشمنان نظام دارد و اتاق‌های فکر متعددی شبانه‌روز منتظر چنین رخدادهایی هستند تا از آب گل آلود ماهی بگیرند اما باید بپذیریم برخی ملاحظات غیر راهبردی و سیاست‌های نادرست ما به ویژه در بحث رسانه و ارتباطات در طول سال‌های اخیر در بروز چنین روندی تاثیر مستقیم دارند.

بدون تعارف و چه خوشمان بیاید یا نیاد مسیح علینژادها در تحولات اخیر نقشی آوانگارد و پیشرو دارند؛ در حالی که صدا و سیمای سلبریتی پرور ما با آن مجموعه چند ده هکتاری و بودجه‌ها و درآمدهای کلان نتوانسته است نقشی اثرگذار در این ماجرا ایفا کند و افزایش 3000 برابری تقاضای خرید فیلترشکن حجت گفتار فوق است!

انقلاب رسانه‌ای و بازگرداندن اعتماد خدشه‌دار شده مردم به رسانه ملی، تقویت سواد رسانه‌ای مردم و مسئولان و پذیرش عملی و غیر کلیشه‌ای رسانه به عنوان رکن چهارم دموکراسی از مهم‌ترین گام‌هایی هستند که می‌توان در آینده به جایگاه آنها در مواجهه با چنین چالش‌هایی امید بست.

اطمینان به رسانه ملی زمانی ظهور می‌کند که اگر دختری در مترو با یک آمر به معروف دست به یقه شد و مجبور به عذرخواهی در قاب تلویزیون می‌شود، مشاور رشوه‌خوار یا مدیران فاسد رانت‌خوار هم در رسانه ملی مجبور به عذرخواهی شوند!

اطمینان به رسانه ملی زمانی معنا پیدا می‌کند که مدیران آن بابت پرورش سلبریتی‌هایی که جز منافع شخصی به چیز دیگری فکر نمی‌کنند، عذرخواهی کنند!

اطمینان به رسانه ملی زمانی حاصل می‌شود که رسانه ملی حصار چند لایه را از دور خود باز کند و اجازه ورود همه اقشار و طیف‌ها را به درون مجموعه بدهد.

اطمینان به رسانه ملی وقتی عیان می‌شود کارشناس آن با 130 کیلو وزن مردم را به نخوردن مرغ دعوت نکند و دیگری مردم ناراضی را به مهاجرت و رفتن از کشور تهییج نکند!

و…

اتخاذ چنین رویکردی نه تنها اعتماد به رسانه ملی، بلکه اعتماد به نظام و حاکمیت را صد چندان می‌کند. شک نکنیم…