تولیدکنندگان شیرینی سنتی در قزوین معتقدند با وجود تنوع بالای تولید شیرینی در این شهر و ظرفیت سودآوری بالا در این صنعت، فقدان فرآیند مطلوب تولید، بسته‌بندی و بازاریابی کام فعالان این عرصه را تلخ کرده است.

گزارش خبری ـ مریم بهبهانی‌فر: حوزه کشاورزی اگرچه می‌تواند بسترساز توسعه اقتصادی و اجتماعی باشد و می‌تواند بسیاری از حوزه‌های صنعت را پشتیبانی کند و منجر به رونق اقتصادی و اشتغال پایدار شود، متاسفانه در سال‌های اخیر با مشکلات زیادی روبرو شده تا آنجایی که بسیاری از روستاییان که شغل آباء و اجدادی آنها کشاورزی بوده اقدام به مهاجرت به سمت شهرها کرده و اراضی خود را رها کرده‌اند که این نیز منجر به تخریب اراضی کشاورزی، فرسایش شدید خاک و رشد بیابان‌زدایی شده است.

توزیع دفتر دولتی از طریق کمیته امداد و بهزیستی انجام می‌شود گزارش: پروین شهسواری

مدیران کنترل کیفی محصولات کشاورزی در مزارع حضور می‌یابند مصرف سالیانه 800 تن سم در استان

یوسف کرمی فعال سیاسی

آرش صالحی: ماده مخدر گل که از مشتقات گیاه شاه‌دانه است، بعد از تریاک پرمصرف‌ترین مخدر در کشور شناخته شده است. بر اساس آخرین آمار شیوع‌شناسی اعتیاد در ایران 12 درصد از جمعیت معتادان کشور گل مصرف می‌کنند که میزان توهم‌زایی آن 4 تا 6 برابر بیشتر از سایر مواد مخدر است. بر خلاف تصور عموم که گل را اعتیادآور نمی‌دانند، مصرف این ماده مخدر در درازمدت پیامدهای مختلفی در سلامت روان فرد به دنبال دارد که از جمله آنها می‌توان به بروز اختلالات عصبی، کاهش تمرکز و حافظه، کنترل نکردن اعصاب و پرخاشگری بی‌رویه، مشکلات ریوی و ابتلا به سرطان را نام برد. طبق گزارش ستاد مبارزه با مواد مخدر، افزایش مصرف گل به تغییر الگوی مصرف مخدرها طی یک دهه اخیر برمی‌گردد؛ به طوری که 10 سال قبل 4 درصد جمعیت معتادان کشور به گل اعتیاد داشتند و این رقم اکنون 3 برابر شده است. الگویی که از تریاک به سمت هروئین و کراک، بعد از آن به سمت شیشه و سپس به ماده مخدر گل سوق پیدا کرده است. نکته قابل توجه در اعتیاد به گل، سن پایین مصرف‌کنندگان این مخدر است که عمده آنها را دانش‌آموزان، نوجوانان و دانشجویان تشکیل می‌دهند. سهولت در دسترسی، ایجاد احساس سرخوشی موقتی و قیمت تقریباً پایین گل از مهمترین دلایل استقبال قشر نوجوان و جوان از این ماده مخدر است. با توجه به گسترش شیوع مصرف گل در استان قزوین و آسیب‌‌های گوناگون ناشی از مصرف آن، چرا اقدامات موثری جهت پیشگیری و کاهش آمار مصرف گل در استان انجام نشده است؟

گزارش ـ ‌معصومه حسینی: یکی از معضلات و آسیب‌های اجتماعی که هر از چند گاهی تیتر روزنامه‌ها می‌شوند موارد کودک‌‌آزاری است که متاسفانه برخی از این کودک‌آزاری‌ها به قدری دردناک است که تا مدتها اذهان عموم جامعه را مخدوش می‌کند‌. بسیاری از کارشناسان در این زمینه سخن می‌گویند و مسئولان قول پیگیری می‌دهند که حتی برخی از کودک‌آزارها در این سال‌های اخیر مجازات‌های سنگینی را متحمل شدند و برخی با جان خود بهای آن را پرداخت کرده‌اند. اما هنوز هم این آسیب اجتماعی را با وجود تلاش‌های مسئولان دولتی و خصوصی شاهد هستیم .

گزارش ـ محمد بهرامی: در سالیان اخیر وضعیت زیرساخت‌های ورزشی استان شرایط خوبی پیدا کرده است؛ به نحوی که اگر پروژه‌های نیمه کاره‌ی فعلی به بهره‌برداری برسند، با احتساب فضاهای ورزشی احداث شده توسط سایر ارگان‌ها و نهادهای دولتی اعم از شهردار‌ی‌ها، سرانه‌ی فضاهای ورزشی استان به حدود یک متر خواهد رسید. اما در شرایط فعلی چند سوال مهم مطرح می‌شود؛ اول اینکه نسبت زیرساخت‌های ورزشی استان، به تعداد ورزشکارانمان چگونه است؟ دوم اینکه آیا آنچه که در حال حاضر به عنوان فضاهای ورزشی در اختیار داریم پاسخگوی نیاز همه‌ی ورزشکاران استان هست یا خیر؟ چند درصد از سانس‌های سالن‌های ورزشی خالی و بلااستفاده است و مابقی سانس‌ها با چه تعداد ورزشکار پر شده است؟

آرش صالحی: در بین 37 چالش مهم جهانی، بیابانزایی در جایگاه سوم قرار گرفته است؛ چرا که همه زیرساخت‌های زندگی و حیات را تحت‌‌تاثیر خود قرار می‌دهد. بیابانی‌‌شدن اراضی استان قزوین در سال‌های اخیر رشدی نزدیک به 5 برابری داشته که توسعه همه جانبه استان را با چالش‌هایی روبه‌رو کرده است. در این میان دشت حاصلخیز و 9 هزار ساله قزوین در فلات مرکزی ایران، بیش از همه در مسیر بیابانی شدن قرار دارد و تغییر ماهیت آن از دشتی سرسبز به بیابانی بی‌حاصل قریب‌الوقوع است. بیشترین حجم بیابانی شدن اراضی استان مربوط به شهرستان‌های آبیک و بوئین‌زهراست که امروز از کانون‌های بحرانی به شمار می‌رود و می‌تواند در آینده به یکی از کانون‌های ایجاد ریزگرد در کشور تبدیل شود. از 935 هزار هکتار منابع طبیعی استان قزوین 100 هزار هکتار به بیابان تبدیل شده و 240 هزار هکتار هم در معرض تهدید است. به علاوه فرسایش بادی در بخش‌های جنوبی دشت قزوین از جمله کانون‌های فرسایش بادی آراسنج، فتح‌آباد، دوقزلو، کله‌‌دره، اللـه‌‌آباد، سیف‌آباد و دشتابی به وضعیت حاد رسیده است. مهمترین علل گسترش بیابان در دشت قزوین چیست و چه کارهایی برای پیشگیری از آن می‌توان انجام داد؟

آرش صالحی: المان¬ها، نمادها یا یادمان¬های شهری را می‌توان جلوه¬ای بارز از هنر مردمی دانست. هنری که می‌کوشد به معرفی هویت، ارزش¬های فرهنگی و ایجاد ارتباط بصری در فضای شهری بپردازد. ارتقای آگاهی¬های عمومی و افزایش حس تعلق مردم به شهر هم از دیگر اهداف طراحی و ساخت المان¬هاست. با توجه به قدمت چند هزار ساله قزوین و فرهنگ غنی آن، جانمایی مجسمه¬های شهری نقش بسزایی در حفظ اصالت و پیوند فرهنگی نسل‌های جدید با هویت کهن این استان خواهد داشت. المان مینودر، کاروان جاده ابریشم، شهدای گمنام، امیرکبیر، میرعماد نمونه¬هایی از المان-های موجود در شهر قزوین هستند. از طرفی دیوارنگاره و کاشی¬نگاره¬ها هم از عناصر دیگر هویت¬بخش شهر به شمار می-روند که در ایجاد شهری هنری نقش عملکردی دارند. با وجود دیوارنگاره¬های مختلف در شهر قزوین، تعدادی از آنها طی ساخت¬وسازها تخریب شده¬¬اند که این اتفاق نشان می¬دهد انتخاب فضا برای ایجاد دیوارنگاره¬ها خارج از چارچوب اصولی بوده است. از جایی که المان¬ها و آثار هنری شهری حافظه تاریخی شهر را با خود دارند، اما تعداد آنها با توجه به ظرفیت فرهنگی قزوین کافی نبوده و کارکرد کمی در ایجاد هویت و معنی برای شهر قزوین و حس تعلق برای شهروندان داشته¬اند و جز چند نمونه حتی محل مناسبی برای جانمایی آنها در نظر گرفته نشده است.

حذف خودروی فرسوده در سرویس مدارس

گزارش ـ آرش صالحی: استان قزوین با دارا بودن 489 هزار هکتار اراضی باغی و کشاورزی، تولیدکننده بیش از 4 درصد محصولات باغی و زراعی کشور است. همچنین این استان جزو 10 استان برتر کشور در ارائه محصولات باغی و کشاورزی بوده و سالانه 4 میلیون تن محصول در آن تولید می‌شود. با وجود اینکه محصولات باغی و صیفی‌جات در استان قزوین متناسب با میزان تقاضا و اندازه‌ی کافی تولید می‌شود، اما قیمت محصولات در فرآیند «تولید در مزرعه تا عرضه در سفره» با جهش 3 برابری قیمت هم مواجه بوده است. تورم، صادرات و هزینه‌های جانبی نظیر هزینه حمل و نقل از جمله مواردی هستند که در روند عبور از مزرعه تا سفره به طور طبیعی بر افزایش قیمت محصول اثر می‌گذارند. اما در حال حاضر اختلاف قیمت فاحش در فرآیند مزرعه تا سفره معقول نیست و باغداران و کشاورزان در این فرآیند کمترین سود را می‌برند؛ طوری که برداشت محصول برای آنها چندان صرفه اقتصادی ندارد. چه عواملی موجب شده در مزرعه و مراکز عرضه اینقدر اختلاف داشته باشد؟ چرا اقدامات موثری برای کاهش این اختلاف و نفع بیشتر تولیدکنندگان انجام نشده است؟