(ویژه نامه حضرتی) «حضرتی» اسطوره و نمادِ تاریخ، فرهنگ و هنر!
- شناسه خبر: 19425
- تاریخ و زمان ارسال: 5 شهریور 1402 ساعت 02:51
- بازدید :
حسن شکیبزاده
قلم زدن در مورد مردان بزرگ فرهنگ و هنر، کاری بس دشوار است. دشوار برای چون من، که کمترین آنان در سالهای دور و نزدیک این عرصه پرفراز و نشیبم.
استاد حضرتی را در روزگارانی با حضور مستمر و موثرش در طول هشت سالهی دفاع مقدس میشناسیم. سالهایی که میتوانست برای او پلههای ترقی و پیشرفت در امور اجتماعی و اقتصادی باشد، اما از آنجایی که سرنوشت میهن و انقلاب بزرگ مردمانش برایش از اهمیت خاصی برخوردار بود، همراه همیشگی خیل عظیم رزمندگان عازم جبهههای نبرد حق علیه باطل شد تا با حضور اثرگذارش، بسیاری از مشتاقان و قهرمانان میادین نبرد را به مناطق مختلف جنگی رهنمود ساخته و با هدایتها و برنامههای ارزشمندش ـ همانند نقش سردار آزادگان سیدعلیاکبر ابوترابیفرد در دوران اسارت رزمندگان ما در دیار غربت، هدایتگر و مشوق رزمندگان در جبهههای جنگ تحمیلی باشد.
امروزها هم که سالیان زیادی از آن آزمایش بزرگ ملت ایران در برابر تجاوز دشمنان تا بندندان مسلح آن روزگاران میگذرد، او است که شناسنامه و تاریخچه قهرمانیهای رزمندگان اثرگذار شهر قزوین در دوران پرفراز و نشیب دفاع مقدس است.
همچنین استاد حضرتی را با حضور ماندگارش در خلق آثار هنری، به ویژه اجراهای اثرگذار و هنرمندانه تئاتر در سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با هدف تشویق و تهییج آحاد ملت برای حضور در صحنه کارزار دفاع مقدس و ماندگاری رزمندگان در جبههها میشناسیم. بخصوص آفرینشهای هنریاش در حوزه تئاتر و عکاسی در سالهای منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی که یادآور بینش عمیق او در باور فعالیتهای هنری در حفظ حضور مردم در صحنههای مختلف اجتماعی را داشته و دارد.
استاد حضرتی را در سالهای پس از دفاع مقدس، راوی برجسته و اثرگذار جریانات و خاطرات ارزشمند دوران دفاع مقدس یافتیم. راوی و تاریخ نگاری که با حضورش در کنار تمامی رزمندگان قزوینی، شناسنامه زنده سرگذشت آنان و حضور قهرمانانشان در جایجای جبهههای جنگ تحمیلی جنوب و غرب کشور بود.
او همچنین سالهای اوایل پیروزی انقلاب اسلامی با حضور موثرش در غرب کشور و انجام امور فرهنگی و تبلیغاتی برای بیداری و ماندگاری مردم محروم منطقه در کنار انقلاب و تداوم آن و در جبهههای جنوب در ساماندهی امور فرهنگی و تبلیغاتی و ایستادگی در مقابل دشمنان تمامیتخواه حزب بعث عراق و همپیمانان جهانیاش، فراموش ناشدنی است.
استاد حضرتی را با دانش و بینش عمیقاش در شناخت و حراست از آثار فرهنگی و تاریخی، نه زادگاهش که سراسر ایران بزرگ است، میشناسیم. دانشمند فرهیختهای که خود به تنهایی و علیرغم همه ناملایمات و چشمتنگیهای اخیر -که در حقش ناحقانه روا داشتند- همواره تلاش کرد تا با حضورش در عرصه میراث فرهنگی استان و جلوگیری از تمامیتخواهی سودجویان و کاسبان اقتصادی، پاسدار آثار به جا مانده از نیاکانمان باشد و گامهای اساسی در جهت معرفی و ماندگاری این آثار ارزشمند و بزرگان فرهنگ و ادب این دیار در سطح ملی و فراملی را بردارد.
همچنین، امروزها قزوین بزرگ، خرسند است که جای خالی بزرگان علم و دانشاش با وجود عالمانه و اثرگذار استاد حضرتی، کمتر احساس شده و بر خود ببالد که اگر بزرگان تاریخ و فرهنگ کهن این دیار در قید حیات نیستند و کاروان سه هزار شهیدش در آغوش خاک آرمیدهاند، سردار حضرتی صدای رسای نقش آفرینی آنان و راوی قهرمانیهای بیش از شش هزار جانباز استان و بسیاری از سرداران و امیران جنگ تحمیلی در کنارشان ایستاده و در برگزاری بسیاری از رویدادهای فرهنگی، هنری و تاریخی، شاهد حضور و اثرگذاری این فرهیخته همشهری میباشیم.
استاد فرزانهای که از شعر و ادب میگوید. هنر را به خوبی میشناسد. جنگ و دفاع مقدس را با تمام وجودش باور دارد. تاریخ و اثرگذاران آثار ماندگارش را به خوبی میشناسد. با بزرگان فرهنگ و تاریخ همراه است و در محلههای تاریخی قزوین با عاشقان فرهنگ و تاریخ و جویندگان حقایق تاریخی این دیار، قدم میزند تا یادمان باشد که شهر قزوین و تاریخ کهن آن را باید با تمام وجود حفظ و از آثار ارزشمند بهجا ماندهاش پاسداری کرد.
او را میشناسیم، به اینکه به اندازهی همه همشهریانمان دغدغه حفظ و ترویج فرهنگ و هنر و تاریخ پر فراز و نشیب و جاودانهی قهرمانانش را دارد و به جای همهی ما به آینده و ماندگاریش میاندیشد.
امروزها در این شهر غریب، شاید مردان بزرگ و اثرگذاری چون او را به تعداد انگشتان دست هم نداشته باشیم، پس باید قدرشناس حضور بیادعایش در عرصههای مختلف فرهنگی و هنری باشیم و نگذاریم با کوتهنگریها، ناکارآمدیها و قضاوتهای ناصواب زمینهی بازنشستگی تاریخیاش را ـ آن هم درست در دورانی که جامعه بیش از هر زمانی نیاز به مردانی فرهیخته و خالق تفکرات فرهنگی و هنری دارد ـ فراهم سازند!
استاد حضرتی، خالق آثار بزرگ فرهنگی، هنری و ادبی شهرمان را باید ستود و همانند نگینی درخشان در انگشتری تاریخ و فرهنگ این دیار، فعالیتها و حضورش را غنیمت شمرد که ماندگاری داشتههای معنوی گذشتگان و امروزهایمان نیز با وجود چنین عزیزانی تحقق پیدا خواهد کرد.