درمانهای شفابخش
- شناسه خبر: 17921
- تاریخ و زمان ارسال: 15 مرداد 1402 ساعت 08:00
- بازدید :
ترجمهی: ا. امیر دیوانی
شماری از مداواها و عملکردها هستند که قادرند انسان را در دستیابی به وضع بهزیستی هیجانی و جسمانی یاری کنند. چنین درمانهایی برنامههای غذایی ویژه و مداواهای خاصی چون نمایش درمانی، تجسم یا بازخورد زیستی (آگاهی دادن به فرد از احوال درونی بدنی و مغزیاش) را در بردارند. سرگرمیها یا کارکردهایی وجود دارند که ممکن است تاثیر مداوایی داشته باشند از قبیل هنر، موسیقی، باغبانی یا درمان از طریق جانور دستآموز که این مورد چیزی بیش از سرگرمی نیست، ولی آنها همگی فعالیتهایی شمرده میشوند که آرامش میبخشند، حواس را پرت میکنند و برمیانگیزند. تنها در صورتی سودمندند که لذتبخش به حساب آیند نه اینکه کار و وظیفه بهشمار آیند. برخی از اینها را میتوان به طور جداگانه یا گروهی انجام داد. آموزشگاههای شبانهی محلی بزرگسالان اغلب کلاسهایی را برای کسانی تشکیل میدهند که مایلند بعضی فنون پایه را بیاموزند. ضمنا تعدادی کارشناسان درمانگر تعلیم یافتهی حرفهای هستند که از موسیقی یا نمایش به عنوان رایزنی سود میجویند. با این حال، مراجعهی پیوسته به درمانگر به منظور بهرهمندی از اینگونه فعالیتهای آرامشبخش ضروری نیست.
هنر درمانی
هنر درمانی در رفع سردرد موثر است و برای مبتلایان به سکتهی مغزی، التهاب مفصل و روماتیسم، وابستگان به مواد مخدر و الکل، مشکلات هیجانی و فشار روانی (استرس) فایده دارد.
برخورداری از هر نوع استعداد مخصوص لازم نیست لیکن فرآیندی است جهت پی بردن به اینکه چه چیزی خوشایند، آرامبخش و ارزنده است. امکان دارد این طراحی، نقاشی رنگ روغن، پیش طرح کم پرداخت با زغال چوب و آبرنگ باشد. همگی یا یکی از اینها احتملا مناسب از آب درمیآید. شاید هنر وسیلهای باشد که از آن طریق بشود اندیشهها و هیجانات غیرکلامی را بیان داشت که به نوبهی خود به رهانیدن فشار روانی (استرس) یا تنش یاری میکند، لکن در عین حال کمتر از این جنبهی تحلیلگری دارد. همچنین سرگرمی لذتبخشی است و از همینرو، فوایدی در بردارد.
موسیقی درمانی
موسیقی، خواه چونان نقش موثری در نواختن آلت موسیقی یا صرفا گوش دادن بدان باشد ممکن است همان ارزش درمانی را داشته باشد که هنر دارد.
موسیقی یاریگر مبتلایان به تنگی نفس، پرفشاری خون، سردردها، درد، ضربهی روانی، مبتلایان به سکتهی مغزی، خردسودگی (زوال عقل) و و سایر ناتوانیهای جسمی میباشد.
علاوه بر این، از لحاظ رفع اختلالات خواب، نگرانی، افسردگی، فشار روحی و ناتوانیها (توان خواهیها)ی فراگیری نیز مفید است.
گذشته از این، موسیقی درمانی میتواند خودگردان باشد یا به منزلهی برنامهی درمانی حرفهای عرضه گردد. شکل، ضرب آهنگ و سبک موسیقی برگزیده اهمیت دارد چون میتواند اعمال جسمانی را به طرز آرامش بخش، کُند سازد یا به کمک ضرب آهنگ زیاد، برانگیزد و نیرو ببخشد. موسیقی تند و بلندتر را میشود برای برنامههای ورزشی سریع یا سایر فعالیتهای جسمانی به کار برد. ضرب آهنگ آرام و ملایم، تن آرامی به دست میدهد، شاید به عنوان بخشی از مراقبه (مدیتیشن) یا طرز ورزش آهسته اثربخش باشد. از این گذشته، آهنگ بلند و نیروزا احتمالا خشم یا سایر احساسات را میرهاند و حالت متعادل عاطفی را احیا میکند.
چکامه یا ترانهای حزنانگیز امکان دارد احساسات مربوط به اندوه را که ممکن است روانبالا باشد، بزداید. به همین ترتیب یک نغمهی شوقانگیز را یارای آن هست که احساسات مثبت و نشاطانگیز را افزایش دهد!
باغ درمانی و جزاینها
باغبانی و مراقبت از حیوان دستآموز یا شرکت در کارگاههای نمایشی یا باشگاهها نیز فواید درمانی بسیاری دارد؛ به طوری که لازم نیست از حیث حرفهای سازماندهی یا مدیریت شود. در چنین حالاتی درمان حرفهای میسر است و برای آنانی که از لحاظ جسمانی یا روانشناختی علنا ناخوش باشند، احتمالا به منزلهی بخشی از برنامهی مداوایشان میتوان عرضه داشت. زیرا مشارکت خود انگیختهی هر یک از موارد یاد شده قادرست چونی (کیفیت) زندگی و بهزیستی را بیفزاید.
منبع: کتاب انگلیسی زبان
Miller Joyce:”Goide To Reflexology And Compleementary Therapies