چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است

اسماعیل حسینی، کارشناس ورزش و رسانه

در یک هفته اخیر باشگاه شمس‌آذر قزوین با خبرهای گوناگونی مواجه شد که بعد از تغییر و تحول در سرمربیگری تیم امیدها و تزریق خون تازه به این تیم و برتری تیم بزرگسالان شمس‌آذر در هفته هشتم در برابر فولاد در اهواز که زمینه‌ساز اولین برد این تیم در لیگ شد و همگان به تیم امید و بزرگسالان چشم امید برای بازی‌های آینده و البته پیش رو دارند، به یکباره در رسانه‌ها و فضای مجازی خبر رسید که باشگاه شمس‌آذر با مالکیت آقای نجفیان در شهر میاندوآب در منطقه غرب کشور با امضای تفاهم‌نامه با مسئولین این شهرستان به دنبال ساخت و تاسیس زیرساخت‌های ورزشی به ویژه فوتبال با اسم شمس‌آذر است!

این خبر موجی از گفتمان دیدگاه‌های مخالفان و موافقان را در برداشته است. مخالفان معتقد هستند که چرا باید پول مردم و بودجه استان که شهرداری‌ها و استانداری کمک کرده، باید در شهر دیگر سرمایه‌گذاری شود، این گروه معتقد هستند که باید باشگاه و شرکت اولویت زیرساخت‌های استان قزوین را مهیا نماید.

گروه موافقان نیز اعتقاد بر این دارند که باشگاه خصوصی است و این تیم مانند برخی از باشگاه‌های خارجی که در کشورهای همسایه سرمایه‌گذاری کردند، این حق را دارد که در بیرون استان سرمایه‌گذاری کند.

اما سوالات مهمی مطرح می‌شود که ذکر می‌کنیم: اگر باشگاه شمس‌آذر پول کافی دارد، آیا همه تیم‌های زیر مجموعه آن (نونهالان، نوجوانان، جوانان، امیدها و بزرگسالان) از حیث همه امکانات، اعم از البسه‌های ورزشی، امکانات به روز تمرینی و مهم‌تر از همه قراردادهای بازیکنان و مربیان و … حمایت صد درصدی دارد؟

اگر مدیران باشگاه شمس‌آذر به دنبال ایجاد زیرساخت‌ها در شهری دیگر هستند، چرا برای خودشان استادیوم اختصاصی در شهر قزوین احداث نمی‌کنند؟ چرا سال گذشته تیم امیدها سرگردان جاده قزوین به تاکستان بود؟ چرا باید ورزشگاه شهیدرجایی قزوین که متعلق به فوتبال باشگاهی شهرستان و استان است، ۳ـ۴ سال است در اختیار شمس‌آذر بوده، به نوعی با این روش، تیم‌های باشگاهی شهرستان  قزوین و استان سرگردان این زمین و آن زمین برای مسابقات و تمرینات بودند و باز هم هستند؟

جامعه فوتبال استان این انتظار را دارد که مدیریت باشگاه شمس‌آذر، مدیریت وقت اداره کل ورزش و جوانان استان و مدیریت هیات فوتبال استان در خصوص نوع و نحوه قرارداد و بودجه و مدت قرارداد زمین آکادمی فوتبال شمس‌آذر در شهرک مینودر شفاف‌سازی کنند .

با نگاهی اجمالی به مناطق استان می‌توان همه ظرفیت‌ها را شناخت، اینکه چرا مدیران باشگاه شمس‌آذر و مالکیت محترم ظرفیت‌های فوتبالی استان را نادیده گرفته، علامت سوال‌های بی‌شماری دارد.

اگر به دنبال زیرساخت فوتبالی برای کشف استعدادها و تزریق آن به بدنه تیم‌های باشگاهی هستید، چرا در شهرهای استان قزوین اعم از آبیک، تاکستان، بوئین‌زهرا، اقبالیه، مهرگان، و حتی جنوب شهر، به دنبال ایجاد زیرساخت‌ها نیستید؟

این مناطق سرشار از بازیکن و استعداد هستند. چرا واقعا این باشگاه در شهر قزوین حتی یک زمین چمن مصنوعی ۲۰ـ۴۰ نساخته است!

همگان باید از تیم‌های شمس‌آذر در لیگ امیدها و لیگ برتر بزرگسالان حمایت کنیم، شکی نیست که با حمایت مردم و هواداران قزوینی، شاهد نتیجه‌گیری تیم‌ها نیز خواهیم بود، ما فراموش نخواهیم کرد که در گذشته تیم‌ها و شرکت‌هایی مانند آبگینه، تولی‌پرس، نیرومحرکه، سپهر الکتریک، پردیس متحد قزوین، مهرام، تاژ، پوشینه‌بافت، کراپ، شهرداری قزوین، آرش بتن و … ‌همگی برای رشته‌های فوتبال، فوتسال و والیبال آمدند و رفتند، آنچه بیش از همه در ذهن مردم قزوین و جامعه ورزشی ماند، این بود که سوءمدیریت‌ها و انتخاب‌های نادرست، باعث نابودی همه تیم‌ها در گذشته شد.

شمس‌آذر برند فوتبال استان قزوین است و اگر نقدی است برای این بوده که شرایط تیم‌های باشگاه برای ادامه فصل نگران‌کننده است و انتظار می‌رود تمرکز مدیران و مالکان باشگاه و شرکت برای نتیجه گیری و رفع مشکلات فنی باشد.