ما را به «پوست کلفتی» خود این گمان نبود!

وحید حاج‌سعیدی

از وزارت فخیمه بهداشت، درمان و آموزش پزشکی پنهان نیست از شما عزیزان چه پنهان، ما هر روز صبح که از خواب بیدار می‌شویم قبل از اینکه بررسی کنیم ببینیم اسم ما در لیست تحریم‌های آمریکا قرار گرفته است یا نه، در گام اول بررسی می‌کنیم که عجالتا زنده هستیم یا خدای ناکرده ریق رحمت را با همه‌ی مخلفاتش سر کشیده‌ایم؟! چون با این حجم آلودگی هوا و ریزگرد و مواد افزودنی و نگهدارنده قزمیت و غیرمجاز که از طرق مختلف وارد امعاء و احشاء ما می‌شوند تکرار این بیداری یک نعمت است.

به قول شاعر: صبح، فرصتی برایِ آغاز است؛ و ایرادِ کارِ ما، دقیقا همینجا بود که بارها، آغاز شدیم؛ و هر بار، تکرارِ خودمان بودیم! نه… لابد انتظار داشتید ما تکرار ابوعلی سینا باشیم که مابعدالطبیعه ارسطو را 40 بار خواند و خسته نشد یا مثل مایکل فارادی عمرمان را صرف تحقیق و پژوهش کنیم و قوانین مربوط به القای الکترومغناطیسی را کشف کنیم! نه پدرآمرزیده … ما همین بیدار شدن را هم زوری تکرار می‌کنیم و جا داشته باشد و گرسنگی امان بدهد دو روز درمیان هم از رختخواب بیرون نمی‌آییم! دلتان خوش است…

بله عرض می‌کردم که بیدار شدن روزانه ما هم در نوع خودش معجزه است. چراکه ما با خوردن انواع و اقسام تراریخته‌ها، روغن دارای پالم، سوسیس و کالباس تولید شده با گوشت خر و گربه و تاج خروس، زعفران غنی شده با کاکل ذرت، آبلیموی تولید شده با کاه و یونجه، هندوانه قرمز شده با رنگ صنعتی، شیر فرآوری شده با وایتکس، چای ترکیب شده با برگ خشک درختان، آب سرشار از نیترات، نان دارای جوش شیرین، برنج هندی غنی شده با آرسنیک، سبزی آبیاری شده با فاضلاب، در کنار گرد و غبار غلیظ و 5 برابر استاندارد جهانی و گوگرد و بنزن و آکتان بنزین و گازوئیل که بدخواهان معتقدند 200 برابر استاندارد جهانی است، علی‌الاصول یا باید زامبی می‌شدیم یا مومیایی متحرک!

یعنی اگر شما صبح به صبح به آزمایشگاه مدرسه محله‌تان بروید و چند قاشق سَرپُر از عناصر جدول تناوبی مندلیف را همین طور خشک و خالی میل کنید و از گوش و دماغتان دود بیرون بیاید، تبعات منفی و اثراتش از این موادی که ما به اسم صبحانه و ناهار و شام می‌خوریم کمتر است؛ ولی چه کنیم که سخت جانیم و به قول شاعر «ما را به پوست کلفت خود این گمان نبود!»

تازه با این شرایط 24 میلیون نفر هم از اضافه وزن رنج می‌برند و دچار چاقی مفرط هستند ولی خودشان معتقدند کمی توپر هستند! یعنی این مواد حسابی به آنها ساخته است و خللی در متابولیسم یا سوخت‌وساز سلولی‌شان وارد نکرده است. فقط تنها چیزی که این وسط یک نموره پوست کلفتی ما را زیر سوال می‌برد کیفیت محصولات تولیدی شرکت‌های مفخم ایران خودرو و سایپا است که با هر تصادف به چندین تکه نامساوی تقسیم می‌شوند و زحمت کوچ ابدی تقریبا بیست هزار نفر در سال افتاده گردن عزیزان ایران خودرو و سایپا!