حیات موسیقی قزوین نیازمند برگزاری جشنواره است
- شناسه خبر: 28376
- تاریخ و زمان ارسال: 25 دی 1402 ساعت 07:30
- بازدید :
اشاره
برگزاری جشنواره موسیقی یکی از راهکارهایی است که میتواند با ایجاد فضای رقابت سبب رونق موسیقی شود. هنرجویان و نوازندگان میتوانند با حضور در جشنواره، توان خودشان را محک بزنند و کسب تجربه کنند. متاسفانه چند سال است که سیاستگذاران فرهنگی قزوین اعتقادی به برگزاری جشنواره استانی ندارند در صورتی که خلاء این موضوع به راحتی به چشم میآید و برگزاری آن نیز خواسته قاطبه هنرمندان قزوین است. در این میان هنرمند و پیشکسوت ارجمند، «مرتضی میلانی» با حمایت مالی شرایطی را فراهم کرد تا جشنواره موسیقی برای هنرجویان برگزار شود. دبیر اجرایی این جشنواره نیز بر عهده «محسن فریدمهر» بود؛ به همین سبب گفتوگویی با او داشتیم تا شما مخاطبان فرهیخته را از چگونه برگزار شدن این رویداد هنری مطلع کنیم.
محمدرضا مقدم
n ایده برگزاری جشنواره هنرجویی از کجا آمد؟
اگر دقت کرده باشید در سالهای اخیر و به ویژه از زمان کرونا به بعد هیچ اتفاق جدی در حوزه موسیقی قزوین رخ نداده بود. منظورم موسیقی هنری است؛ آن نوع موسیقی که ارزش هنری داشته باشد. به جز برگزاری چند کنسرت پاپ ـ که آن هم با نگاه اقتصادی برگزار میشود ـ شاهد رویداد خاصی نبودیم.
از طرفی ما دیدیم هنرجوها و به ویژه هنرجویان کم سن و سال نیاز به انگیزه دارند؛ ابتدا قصد داشتم جشنواره را به طور اختصاصی برای آموزشگاه خودم (نغمه مهر) برگزار کنم ولی در ادامه متوجه شدم همکاران دیگر هم تمایل دارند در برگزاری جشنواره مشارکت کنند. به این ترتیب و پس از برنامهریزی با همکاران (مدیران آموزشگاههای چاوش، همساز، پارس، بتهوون که فقط در مرحله اول حضور داشت) مقدمات برگزاری جشنواره هنرجویی زیر 18 سال را تدوین کردیم و خوشبختانه آقای میلانی هم مثل همیشه پای کار بودند و از این رویداد حمایت کردند.
n برگزاری جشنواره برای رده سنی زیر 18 سال دلیل خاصی داشت؟
تمرکز ما روی این محدوده سنی بود. از طرفی سن پایه اهمیت خاصی دارد و کار کردن با بچهها باوجود همه سختیهایی که دارد همیشه جذاب است. بچهها نیاز دارند از همان ابتدا با اجرای صحنهای آشنا شوند؛ محیط و شرایط اجرا در حضور تماشاگران را تجربه کنند و در واقع میتوانم بگویم این قبیل جشنوارهها باعث میشود هنرجویان کم سن و سال با انگیزه بیشتری به مسیر آموزش خود ادامه دهند.
n با توجه به رقابتی بودن جشنواره، ممکن بود در روحیه بچههایی که رتبه نیاوردند تاثیر منفی ایجاد شود؛ به این موضوع توجه کرده بودید؟
بله. ما برای این موضوع هم تمهیداتی داشتیم. به این ترتیب به همه شرکتکنندگانی که زیر 10 سال داشتند و به مرحله دوم راه یافته بودند لوح تقدیر اهدا کردیم تا هم انگیزه آنها از بین نرود و هم این که از لحاظ روحی برای آنها مشکلی ایجاد نشود. در مجموع باید بگویم سیاست ما در این جشنواره ایجاد انگیزه برای بچهها بود و طبیعی است که به این مسائل توجه ویژهای داشتیم.
n از چه داورانی برای داوری آثار استفاه کردید؟
سعی کردیم از مدرسان همین 5 آموزشگاه استفاده کنیم. بعد از مشخص شدن رپرتوار، فراخوان جشنواره را منتشر کردیم. بعضی از داوران در هر دو مرحله حضور داشتند و بعضیها فقط در یک مرحله که البته جا دارد از تمام مدرسان بزرگواری که بدون چشمداشت مالی همراه ما بودند کمال تشکر را داشته باشم.
در مرحله اول بچهها باید آثار ضبط شده خودشان را به دبیرخانه ارسال میکردند و اگر آثارشان مورد تایید داوران بود، برای مرحله حضوری پذیرفته میشدند. در این مرحله باید در سالن کتابخانه امام خمینی و در حضور داوران به اجرا میپرداختند. در این مرحله باید قطعاتی را بر اساس رپرتوار اعلام شده، در حضور داوران اجرا میکردند و کارشان مورد ارزیابی قرار میگرفت.
n چند نفر در جشنواره شرکت کردند؟
230 اثر به دبیرخانه ارسال شد. آثار دریافتی شامل سه بخش موسیقی ایرانی برای سازهای: تار، دف، سه تار و تمبک؛ در سازهای جهانی شامل: پیانو، ویولن و هنگ درام و در بخش موسیقی کودک برای سازهای فلوت و بلز بود.
خوشبختانه جشنواره هم از لحاظ ارسال آثار و هم از حیث استقبال در روز اختتامیه با استقبال خیلی خوبی مواجه شد. تقریبا در روزهای آخر حدس میزدیم که اختتامیه پرشوری داشته باشیم ولی فکر نمیکردیم بیش از 800 نفر در اختتامیه حضور داشته باشند. این میزان استقبال گرم خانوادهها که ساعتها در سالن دانشگاه نشستند و با اشتیاق نفرات برگزیده را تشویق کردند خستگی را از تن ما درآورد.
n در مورد ردهبندی سنی توضیح دهید و این که پذیرای هنرجویان چه سازهایی بودید؟
جشنواره در سه رده سنی 8 تا 11 سال، 12 تا 15 سال و 16 تا 18 سال برگزار شد. یک بخش هم برای موسیقی کودک در نظر گرفته بودیم که بین گروه سنی 4 تا 7 سال برگزار شد و شور و اشتیاق خیلی خاص و جذابی داشت.
در هر سه رده سنی مقام اول تا سوم با نظر هیات داوران انتخاب شدند. به نفر اول 1 میلیون تومان به همراه لوح و تندیس جشنواره، نفر دوم 700 هزار تومان و لوح تقدیر و نفر سوم 400 هزار تومان به همراه لوح تقدیر اهدا شد.
یک نکتهای که باید عنوان کنم این است که ما برای نوشتن متن همه دعوتنامهها و لوح تقدیرها از یک خوشنویس استفاده کردیم و خانم رمضانی در این بخش همراه ما بودند. اعتقاد داشتیم کار با ظرافت خاص انجام شود ضمن این که در یک رویداد هنری که مجری آن هستیم، کمک کنیم تا چرخه اقتصادی دیگرها هنرها هم بهتر بچرخد. امیدوارم این نوع نگاه در بخشهای مختلف کشور ما نهادینه شود و حواسمان به چرخه اقتصادی همه هنرمندان باشد.
n سطح کیفی جشنواره را چگونه ارزیابی میکنید؟
با توجه به این که اولین بار بود جشنواره زیر 18 سال در قزوین برگزار میشد، یک سری از خانواده حتی با برگزاری این قبیل جشنوارهها آشنایی نداشتند و ما برای آنها توضیح میدادیم که برگزاری جشنواره در این ردههای سنی چه مزیتهایی دارد. درست است که جشنواره به صورت رقابتی برگزار شد ولی ما به دنبال این بودیم که بچهها حضور در جشنواره و اجرای صحنهای را تجربه کنند.
از لحاظ سطح کیفی هم باید بگویم خوشبختانه بچهها سطح خیلی خوبی داشتند. برای مثال اگر بخواهم بگویم ساز سنتور بیشترین متقاضی را داشت و از لحاظ کیفی هم خیلی خوب بودند. ویولن و پیانو هم متقاضی زیاد داشت و آنها هم سطح نوازندگی خیلی خوبی داشتند.
یکی از نکات جالب و حائز اهمیت، حضور هنرجویانی از شهرهای تاکستان، الوند و آبیک بود که عضو این 4 آموزشگاه نبودند ولی چون فراخوان جشنواره را در فضای مجازی دیده بودند در جشنواره شرکت کردند. این موضوع بیانگر این است که فضای موسیقایی قزوین واقعا به برگزاری جشنواره نیاز دارد. حیات موسیقی نیازمند رقابت و برگزاری جشنواری است. در غیر این صورت با یک فضای رخوتانگیز و بیروح مواجه میشود.
n برگزاری جشنواره با چه دشواریهایی مواجه است؟
اولین مشکل ما نداشتن سالن استاندارد است. ما باید برای برگزاری یک جشنواره یا کنسرت به ارگانهای مختلف مراجعه کنیم. از استاد میرحیدر موسوی و همچنین از آقای مسعود محمدی که از شاگردان ایشان و از مدرسان دانشگاه بینالملل هستند و همینطور رئیس محترم دانشگاه و مدیر روابط عمومی جناب آقای بیک تشکر میکنم که در هماهنگیها برای در اختیار داشتن سالن اختتامیه نهایت همکاری را کردند. هماهنگی سالن کنسرت و هزینههای آن مبلغ زیادی را به برگزارکنندگان جشنوارهها تحمیل میکند. از طرفی نبود سالن استاندارد میتواند در کیفیت برگزاری جشنواره تاثیر منفی داشته باشد.
مورد دوم بحث رقابتی بودن جشنواره است. جشنوارههای رقابتی حتی در سطح کشور معمولا با حاشیه مواجه میشود. البته ما در این جشنواره حاشیهای نداشتیم ولی هماهنگی کارها و انجام امور مربوط به جشنواره کار دشواری است.
n از اتفاقات خوب جشنواره هم بگویید؛ شاهد چه نکات مفید و مثبتی در جشنواره بودید؟
دیدن خوشحالی هنرجوها و به ویژه هنرجوهای کم سن و سال برای ما خیلی لذتبخش بود. همچنین حضور بسیار پرشور خانوادهها خستگی را از تن ما درآورد. شما در نظر بگیرید شرایطی ایجاد شد تا بچههای زیر 10 سال به روی صحنه بروند و موسیقی اجرا کنند. قطعا این آغاز راه آنها بود و در دورههای بعد با اشتیاق و توان بالاتری در جشنواره شرکت میکنند.
n آقای میلانی در برگزاری این جشنواره حضور پر رنگی داشتند؛ در مورد نقش ایشان توضیح دهید.
قطعا اگر همکاری ایشان نبود این جشنواره با این کیفیت برگزار نمیشد. دو سال پیش هم که جشنواره هنرجویی را با همکاری انجمن موسیقی برگزار کردیم باز هم استاد میلانی حامی جشنواره بودند. در این جشنواره، جدا از بحث حمایت مالی، در بخشهای مختلف با ایشان مشورت و از تجربه ایشان استفاده میکردم. امیدوارم همیشه سلامت باشند؛ من به غیر از ایشان کسی را ندیدم و سراغ ندارم که اینگونه و به این شکل از موسیقی ملی در قزوین حمایت کند. به ویژه که ایشان رویکرد خاصی نسبت به سن پایه دارند و همیشه به آموزش درست و صحیح و همچنین ایجاد انگیزه برای این نسل تاکید میکنند.
n آیا برگزاری جشنواره در سالهای بعد استمرار خواهد داشت؟
بله قطعا. احتمالا اواخر فصل بهار سال 1403 فراخوان جشنواره را منتشر میکنیم. بچهها دو ماه فرصت خواهند داشت که آثارشان را برای داوری مرحله اول به دبیرخانه ارسال کنند. هدف ما این است که جشنواره با تعداد بیشتری از آموزشگاههای قزوین برگزار شود؛ ضمن این که از استانهای اطراف قزوین مثل همدان، زنجان، رشت، تهران و کرج هم دعوت میکنیم که در جشنواره حضور داشته باشند چون ما ظرفیت برگزاری جشنواره در ابعاد بزرگتر را داریم.
n جشنواره با چه میزان بودجه برگزار شد؟
برگزاری جشنواره 100 میلیون هزینه داشت.230 شرکتکننده داشتیم که هرکدام مبلغ 100 هزار تومان پرداخت کردند و مابقی را جناب استاد میلانی پرداخت کردند.
n ضمن تشکر از همراهی شما؛ در پایان اگر صحبت خاصی هست بفرمایید.
من برای اکثر مسئولان محترم اداره ارشاد استان دعوتنامه برده بودم ولی هیچ کدام در اختتامیه حضور نداشتند و جالب است که همیشه در کنسرتهای عوام پسند موسیقی پاپ حضور دارند ولی در برنامهای که در راستای تربیت هنری هنرجویان برگزار شد هیچگونه حضوری نداشتند. خیلی از پیشکسوتان و مدرسان باتجربه هم متاسفانه حضور نداشتند.
یکی از راههایی که میتوانیم برای هنرجوهای جوان و کمسن ایجاد انگیزه کنیم، برگزاری جشنواره است. جشنواره سختیهای خودش را دارد ولی به هرحال نمیتوان نسبت به این موضوع بی تفاوت بود و کاری انجام نداد.
انشاءا… خدا به ما توان بدهد سال بعد بتوانیم جشنواره را پرشورتر و با همکاری استانهای همجوار قزوین برگزار کنیم. حضور برای تمامی هنرجویان آزاد است. از این فرصت استفاده و اعلام میکنم میتوانیم با تمام مدیران و مدرسان محترم موسیقی در صورت تمایل این عزیزان همکاری داشته باشیم و امیدوار هستیم هنرجویان خودشان را ترغیب به حضور در جشنواره کنند.