باز هم تیم ملی امید رها شد!
- شناسه خبر: 31638
- تاریخ و زمان ارسال: 15 اسفند 1402 ساعت 07:30
- بازدید :
معصومه رضایی سراج
حکایت تیم ملی فوتبال امید ایران، حکایتی تمام نشدنی است تا معلوم شود که انتظار پیروزی داشتن از این تیم در میدانهای مختلف، انتظاری بیهوده و خیالی باطل است. اکنون که ماهها از حضور این تیم در بازیهای آسیایی میگذرد شاهدیم که این تیم همچنان بدون سرمربی و بدون داشتن سر و سامان مناسب، به حال خود رها شده است. اکنون میتوان یک فلش بک به گذشته زد و بار دیگر این روند را بازبینی کرد، هر چند هیچ سودی برای ما نخواهد داشت.
از همان زمانی که تیم ملی امید در رقابتهای انتخابی المپیک پس از دو برد برابر رقبای آسان خود (هنگکنگ و افغانستان) به مصاف ازبکستان رفت و با شکست برابر این تیم حتی نتوانست بهعنوان یکی از بهترین تیمهای دوم راهی مرحله بعد شود میشد پیشبینی چنین عملکردی را در هانگژو داشت. تیم ما درحالیکه ازبکها دیدارهای خود برابر این دو حریف را بسیار پرگلتر بردند برابر این تیمها با سه و چهار گل پیروز شدند تا درنهایت کار به شمردن کارتهای زرد و قرمز کشیده شود. ما حذف شدیم و تیمهایی چون مالزی، ویتنام، اردن، کویت، اندونزی، تایلند و تاجیکستان راهی دور نهایی شدند و این شروع فاجعه برای فوتبال ملی ما بود.
البته شاید برای بررسی این روند پراشتباه بهتر باشد به چند ماه قبل از اعزام تیم ملی برگردیم. زمانی که هر روز در رسانهها نامی جدید بهعنوان کاندیدای هدایت تیم ملی امید مطرح میشد و جدال فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک برای اینکه حرف خود را به کرسی بنشانند در نهایت به جایی رسید که با نظر فدراسیوننشینان و البته سرمربی تیم ملی یکی از مربیان نزدیک به قلعهنویی بهعنوان سرمربی تیم ملی امید معرفی شد. این انتخاب درحالی صورت گرفت که تیم ما فرصت زیادی برای آمادهسازی نداشت و خود عنایتی هم میدانست که کار بسیار سختی برای دو تورنمنت مهم پیشرو دارد. با این حال او این مسئولیت را پذیرفت و پس از آن هم به جای فرار رو به جلو و بهانهجوییهایی که نمونههای آن را دیدیم، باید پاسخگوی نتایج تیم میشد اما نشد. برای فدراسیون هم که این موضوع اصلا مهم نبود .