کشاورزی باید فارغ از نگاه سیاسی باشد
- شناسه خبر: 30090
- تاریخ و زمان ارسال: 18 بهمن 1402 ساعت 07:40
- بازدید :
مریم بهبهانیفر
مقدمه:
استان قزوین در حوزه تولید محصولات کشاورزی ظرفیتهای قابل توجهی دارد تا آنجایی که این استان در تولید برخی محصولات زراعی، باغی، و دام و طیور رتبه اول تا ششم کشوری را به خود اختصاص داده است؛ اما مشکل کمآبی از دیر باز مانعی برای اجرای طرحهای توسعهای منابع آبی استان به ویژه در دشت قزوین و استفاده بیشتر از بخش کشاورزی استان بوده است.
ضعف در امکانات و مشکلات زیرساختی همچون: نبود یک پایانه صادراتی نظاممند و نشان تجاری معتبر برای تولیدات استان، فقدان یک تشکیلات صادراتی قوی و بیتوجهی به بستهبندی و کیفیت، مانع صدور بسیاری از محصولات کشاورزی استان به خارج از کشور شده است.
از طرفی موقعیتهای خاص جغرافیایی قزوین، نزدیکی به پایتخت و فرودگاه امام خمینی(ره) با فاصلهای کمتر از ۵ ساعت و قرار گرفتن در کریدور ارتباطی شمال و شمال غرب کشور، همگی امتیازات ویژهای برای استان هستند که میتوانند بر روی بهرهوری اثرگذار باشند؛ اما با همه این مزیتها بروکراسی اداری، کمبود منابع آبی و عدم حمایت دولت از کشاورزان همواره در استان فعالان این عرصه را با چالش روبرو کرده است.
به منظور بررسی چالشهای موجود در بخش کشاورزی استان با «فاطمه خمسه، رئیس اسبق سازمان جهاد کشاورزی استان و از چهرههای متخصص حوزه کشاورزی» به گفتوگو پرداختیم او معتقد بود که تعامل با بخش خصوصی، همکاری با همه دستگاههای استان میتواند در به فعلیت درآوردن ظرفیتهای کشاورزی موثر واقع شود. این گپوگفت صمیمانه را با هم میخوانیم …
n لطفا از بیوگرافی خودتان برایمان بگوئید؟
مهندس فاطمه خمسه هستم؛ متولد 1350 و دارای مدرک تحصیلی «کارشناس ارشد مدیریت توسعه روستایی از دانشگاه علوم تحقیقات تهران»؛ اکنون دارای 26 سال سابقه اجرایی در سازمان جهاد کشاورزی استان قزوین میباشم. البته ابتدا به عنوان کارشناس ترویج در سازمان جهاد سازندگی استخدام شدم؛ پس از ادغام این سازمان با سازمان جهاد کشاورزی در سال 1379 به عنوان مشاور رئیس سازمان در امور بانوان منصوب شدم همزمان نیز در حوزه زنان به فعالیت اجتماعی پرداختم. از زمانی که به عنوان رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان منصوب شدم موضوع توانمندسازی بانوان روستایی را با جدیت در دستور کار قرار دادم و در این راستا آموزش توانمندسازی این قشر را با جدیت دنبال کردم. به مدت سه سال نیز مدیر ترویج سازمان جهاد کشاورزی شدم که اولین مدیر زن کشور در این حوزه بودم.
n لطفا بفرمائید چه مدت زمانی مسئولیت سازمان جهاد کشاورزی استان را عهدهدار بودید؟
از سال 1396 سکاندار سازمان جهاد کشاورزی استان قزوین شدم و به مدت چهار سال این مسئولیت را عهدهدار بودم که در این مسئولیت نیز به عنوان اولین بانویی بودم که از اول انقلاب اسلامی تاکنون در وزارت جهاد کشاورزی در این سمت منصوب شده بود؛ اکنون مشاور شرکت مهندسی آب و خاک کشور در استان البرز هستم؛ البته ساکن قزوین هستم و روزانه رفت و آمد میکنم.
n به عنوان متخصص حوزه کشاورزی مهمترین ظرفیتهای کشاورزی استان قزوین چیست؟
ما همیشه عنوان میکنیم که استان قزوین دارای یک درصد از خاک کشاورزی کشور است و بیش از 4 درصد محصولات غذایی کشور در این استان تولید میشود؛ در حالیکه علاوه بر این ظرفیت،80 هزار بهرهبردار در بخش کشاورزی استان فعالیت دارند؛ اتحادیهها و تعاونیهای فعال بخش کشاورزی استان نیز از بهترین صاحبنظران این حوزه هستند. اقلیم مناسب استان در تاکستان، بوئینزهرا، طارم و الموت، بستر مناسبی برای کشت انواع محصولات زراعی و باغی، وجود مراکز بزرگ دامپروری، واحدهای بزرگ مرغداری و کشت و صنعتهایی که مجهز به آخرین تجهیزات و دانش نوین هستند؛ همه جزو ظرفیتهای خوب کشاورزی استان به شمار میروند.
n آیا محصولات کشاورزی قزوین میتوانند با تولیدات این بخش در استانهای دیگر رقابت کنند؟
استان قزوین بیش از نیم قرن سابقه کشاورزی علمی و فنی را در کارنامه خود دارد و در بسیاری از محصولات کشاورزی پیشرو بوده و به عنوان استان معین برای بازار محصولات کشور به شمار میرود؛ تا آنجایی که ظرف سالهای اخیر، استان قزوین با وجود آنکه استان کوچکی است در معرفی تولیدکنندگان برتر کشاورزی در محصولات زراعی و دامی، دارای رتبه یک یا دو کشوری بود و اینها نشان میدهد کشاورزان و کشاورزی استان پیشرو است.
n زمانی که شما سکاندار جهاد کشاورزی استان شدید؛ حوزه کشاورزی استان در چه وضعیتی بود؟
زمانی که این مسئولیت را عهدهدار شدم به دلیل تغییرات مدیریتی سریع که روی داده بود، در این سازمان انسجام و ثبات مدیریتی وجود نداشت؛ موضوع نظارتها و خدمات کشاورزی دچار تزلزل شده بود. در آن زمان کشاورزان گرچه در این عرصه با جدیت تلاش میکردند؛ اما حمایتهای لازم از سوی سازمان جهاد کشاورزی از این فعالان صورت نمیگرفت.
من وقتی سکاندار جهاد کشاورزی شدم به دلیل عدم کنترل آفت سن از نظر سنزدگی، تولید گندم استان رتبه 31 را داشت در تولید هم با مشکل روبرو شدیم؛ آنفلوآنزای مرغی به حدود 5 میلیون قطعه مرغ تخمگذار استان آسیبزده بود و این واحدها در وضعیت رکود بودند. از آنجایی هم که استان قزوین بزرگترین تولیدکننده تخم مرغ کشور محسوب میشد در صورتی که این میزان مرغ تخمگذار از چرخه تولید خارج میشد به تولید این محصول آسیب جدی وارد میکردند. در حوزه جذب تسهیلات به ویژه حوزه مکانیزاسیون جزو استانهای ضعیف کشور قلمداد میشدیم و همه این مشکلات هم از بیثباتی مدیرتی و عدم انسجام لازم در سازمان صورت گرفته بود.
n شما برای حل این چالشها چه کردید؟
ما تمام ظرفیت خود را بکار گرفتیم تا از درون مجموعه، مدیران کارآمدی را شناسایی کنیم. هیچ مدیر یا معاونی هم از استانهای دیگر یا از بیرون سازمان جذب نکردیم. با استفاده از ظرفیت کارشناسان توانمند و اثربخشی که در سازمان داشتیم، همچنین با بهرهگیری از جوانان و بانوان متخصص در تیم مدیرتی سازمان توانستیم در سال از رتبه 31 سنزدگی به رتبه سه یا چهار کشور برسیم و بیش از 246 هزار تن گندم مازاد بر معرفی کشاورزان را خریداری نماییم. سازمان برتر کشور نیز شناخته شدیم و لوح افتخار از وزیر وقت جهاد کشاورزی دریافت کردیم و در سالیان بعد هم این موضوع تداوم داشت.
n یعنی زمان ورود به سازمان برنامه داشتید؟
از همان زمان ورود من به سازمان جهادکشاورزی، ریلگذاری کارها صورت گرفت و تا زمانی که در سازمان حضور داشتم در زمینه مبارزه با آفات و بیماریهای گیاهان که بیشتر سن گندم و مبارزه با ملخ بود، همیشه دارای رتبههای برتر کشور بودیم.
n مهمترین عامل موفقیتهای خود را در سازمان جهاد کشاورزی استان در چه میدانید؟
وجود مدیران جوان، کارشناسان با تجربه و بانوان کارآمد، همه موجب شدند تا یک تیم تخصصی و چابکی در سازمان شکل بگیرد؛ اثربخشی آن هم در موفقیتها و رتبههای کسب شده مشاهده میشود.
n در حال حاضر مهمترین مشکلات حوزه کشاورزی استان چیست؟
مهمترین مشکل حوزه کشاورزی چالش در حوزه آب میباشد. کاهش منابع آبهای سطحی و زیرزمینی، عدم مدیریت مناسب منبع آب، معضلاتی برای استان ایجاد نموده است. به طور معمول هم مهمترین چالش، در حوزه آب عنوان میشود؛ اما علاوه بر این، موضوعات دیگری هم در حوزه آب هست که چالشهای بزرگی محسوب میشوند.
یکی از مهمترین چالشهای استان در زمینه تامین منابع آبی بحث آب سد طالقان است که سهمیه آن در سال زراعی امسال کاهش چشمگیری داشت و همین امر موجب شد کشاورزان استان نتوانند در حد ظرفیت طرحهای کشت خود، کشت پائیزه و تابستانه داشته باشند از همین رو به لحاظ اقتصادی با مشکل روبرو شدند. کشاورزان هم در نشستی که با من داشتند؛ عنوان کردند که نگران سهم آب خود از سد طالقان هستند. بر اساس مطالعات صورت گرفته و طرحهای کشت صادره، 62 هزار هکتار از اراضی بسیار خوب استان تحت شرب آب شبکه طالقان هستند و عدم تامین مناسب آب در شبکه تولید استان کشاورزی اشتغال بهرهبرداران را به مخاطره میاندازد.
n آب مورد نیاز چه میزان از اراضی کشاورزی استان از سد طالقان تامین میشود؟
سهم آب کشاورزی استان از شبکه طالقان 278 هزار مترمکعب در سال میباشد و 62 هزار هکتار از اراضی استان از آبیک تا تاکستان و بخشی از بوئینزهرا تحت شرب این شبکه است و محصولات استراتژیک گندم، جو، کلزا به عنوان محصولات پائیزه، ذرت دانهای، علوفهای و چغندرقند به عنوان محصولات تابستان در این اراضی توسط کشاورزان کشت و کار میشدند.
n با توجه به محدودیت منابع آب در استان، آب مورد نیاز اراضی و باغات کشاورزی استان چگونه باید تامین شود؟
مدیریت مناسب منابع آب موجود باید به عنوان یک اصل به صورت جدی اعمال شود. در این راستا هم نیاز است در گام اول سیستمهای آبیاری سنتی را جمعآوری کنیم و از روشهای نوین آبیاری بهره بگیریم.
n آیا شما در دوران مدیریتی خود برای توسعه شبکه آبیاری نوین از متقاضیان این طرح حمایتهایی داشتهاید؟
در دولت تدبیر و امید با نظر مقام معظم رهبری اعتبار خوبی برای سیستم آبیاری تحت فشار از صندوق توسعه ملی اختصاص یافت و این اعتبار هرساله به وزارت جهاد کشاورزی پرداخت میشد. در پی این تصمیمگیری کلان در آن سالها، اعتبار خوبی به استانها اختصاص مییافت. این اعتبار کمک کرد استان ما که سالیانه تنها ظرفیت تجهیز 1700-1500 هکتار به آبیاری نوین داشت به آنجایی برسد که 8000 هزار هکتار درسال آبیاری تحت فشار ایجاد کند و جزو استانهای موفق در این حوزه محسوب شود. اکنون این اعتبارات کمتر به استانها تزریق میشود؛ از همین رو کمترین میزان اجرای آبیاری تحت فشار را در دوسال اخیر در استان داشتهایم.
n برای برونرفت از موضوع کمآبی، مهمترین روشی که باید اجرایی شود را در چه میدانید؟
برای برون رفت از این معضل، مهمترین موضوعی که باید دنبال کنیم مدیریت یکپارچه منابع آب استان است که بایستی به طور جدی و واقعی اجرایی شود. روشهای دیگری هم برای برونرفت از این وضعیت خطیر وجود دارد که از جمله آنها میتوان به تغییر سیستمهای آبیاری و استفاده از سیستمهای نوین اشاره کرد این هم نیازمند اعتبارات خاص و حمایت دولت است.
n چه نهاد یا ارگانی میتواند در تحقق این طرح نقش موثری ایفاء کند؟
در این زمینه، تنها کمیسیون کشاورزی مجلس میتواند سازمان مدیریت و برنامهریزی را متقاعد کند؛ البته با توجه به اینکه یکی از راههای برون رفت از معضل کمآبی سرمایهگذاری در بخش آب هست دوباره این سازمان باید از صندوق توسعه ملی اعتبارات دریافت کند تا به مدیریت آب در مزرعه کمک شود. راهکار دیگر نیز توجه به روش کشت هست در این زمینه باید کشت تمامی محصولات آببر که بیشتر هم در زمره گیاهان سبزی و صیفی میگنجند مدیریت شوند و سطح کشت آنها کاهش پیدا کنند.
n به نظر شما چه راهکاری وجود دارد که برای صرفهجویی در استفاده از منابع آبی با آن بتوان کشت محصولات را مدیریت کرد؟
در این راستا در دولت گذشته ایجاد گلخانههای کشاورزی مورد توجه ویژه قرار گرفت و بیشتر تسهیلات بانکی با اولویت تاسیس و بهرهبرداری گلخانهها بود؛ سرمایهگذاران زیادی هم در دولت گذشته به این شیوه کشت توجه کردند زیرا بهرهوری را در واحد سطح بالا میبرد. دکتر روحانی نیز در سفر به استان، گلخانه یکهزار هکتاری نودهک را در تاکستان کلنگزنی کرد و تا پایان دولت 72 هکتار از آن اجرائی شد که این پروژه یک فرصت برای توسعه کشاورزی استان است. اکنون امیدواریم دولت برای ایجاد گلخانههای کشاورزی تسهیلات اعتباری و تبصرههایی کارسازی کند. ما باید بپذیریم در بحث حفاظت از آب و خاک، گلخانهها یکی از راههای برون رفت از مشکل آب هستند. نباید فراموش کنیم اگر به دنبال راهکار برای برون رفت از مشکلات کم آبی هستیم باید کشتهای گلخانهای را با جدیت دنبال کنیم.
n آیا برای مدیریت مصرف آب در بخش کشاورزی راهکاری ارائه شده است؟
در اواخر دولت گذشته، طرح سازگاری با کمآبی به امضای چندتن از وزرای مرتبط با این حوزه رسید؛ مصوب هم شد و از طریق معاون اول رئیسجمهور نیز به استانها ابلاغ گردید که امیدواریم این طرح با دقت اجرایی شود. براساس این طرح قزوین یکی از استانهایی است که در بحث سازگاری با کمآبی برنامه دارد و شرکت آب منطقهای و سازمان جهاد کشاورزی باید در این راستا حرکت نمایند؛ برای این طرح ساعتها کار کارشناسی انجام شده و به استان ابلاغ شده است و قزوین جزء استانهایی بود که بهترین برنامه را در این حوزه تدوین کرده بود.
n در یک جمعبندی کلی چه روشهایی را برای حل معضل کمبود آب در حوزه کشاورزی پیشنهاد میدهید؟
برای جمعبندی این موضوع باید اذعان کنم؛ افزایش میزان سطح گلخانهها، کاهش کشتهای فضای باز و افزایش سیستمهای آبیاری نوین، آموزش به کشاورزان که کشتهای کمآب جایگزین محصولات پرآببر کنند، مهمترین راهکار برای حل معضل کمبود آب در حوزه کشاورزی است؛ در این راستا هم مرکز تحقیقات سازمان جهاد کشاورزی باید تولید محصولاتی با توجیه اقتصادی بالا را به کشاورزان معرفی کند و روشهای کشت آنها را ترویج دهد. شرکت آب منطقهای نیز باید با جدیت برای جمعآوری چاههای غیرمجاز اقدام کند و برای چاههای مجاز هم کنتور هوشمند نصب کند تا بهرهبرداران آنها مجبور شوند از سیستم آبیاری تحت فشار استفاده کنند. همچنین باید توجه داشته باشیم که برای مبارزه با کمآبی در حوزه کشاورزی برنامه نوشته شده است که اگر این برنامه به عنوان اسناد بالا دستی مورد توجه قرار گیرد بسیاری از مشکلات کمآبی استان را می توان مدیریت کرد.
n به عنوان یک کارشناس مهمترین چالشهای کشاورزی استان را در چه میدانید؟
با توجه به اینکه استان قزوین ظرفیتهای کشاورزی بالایی دارد باید برروی جذب سرمایهگذاران برای ایجاد صنایع تبدیلی اقدامات زیادی صورت گیرد تا از خامفروشی خارج شویم و راندمان اقتصادی تولیدکننده افزایش یابد؛ شاخص تولید ناخالص استان نیز افزایش پیدا کند و بتوان در حوزه صادرات محصولات کشاوررزی بیشتر ورود کرد. در گذشته محصولات کشاورزی استان به دلیل نبود پایانه کشاورزی از گمرکات مختلف کشور صادر میشد؛ اما در دولت گذشته پایانه صادراتی محصولات کشاورزی را از طریق شرکت شمسآذر در منطقه آبیک راهاندازی کردیم و امیدواریم هرچه زودتر صددرصد به بهرهبرداری برسد تا کشاورزان برای صادرات محصولات خود دغدغه نداشته باشند.
n بسیاری از مشکلاتی که از آن یاد کردید سالیان زیادی هستند که در استان وجود دارند؛ چرا این چالشها تاکنون برطرف نشدهاند؟
مهمترین عامل در این است که تاکنون در میان نمایندگان مجلس استان با وجود آنکه نبض دشت در دست ما هست؛ نمایندهای در کمیسیون کشاورزی نداشتهایم.
اگر بعضی از مشکلات حل نشده مانده یا برخی از امور به صورت کُند در حال سپری شدن میباشند، به همین دلیل است که در کمیسیون کشاورزی مجلس افرادی نداریم تا بتوانند از بخش کشاورزی حمایت کنند و لوایحی کارگشا برای حل مشکلات در صحن ارائه نمایند و بتوانند درباره تصمیمگیریهای غیرکارشناسانه در حوزه کشاورزی در صحن مجلس نطق قوی داشته باشند؛ در استان هم تاکنون افرادی نداشتهایم که در بخش کشاورزی کاندیدا شوند در حالیکه این کمیسیون در بسیاری از حوزههای کشاورزی نقش تعیینکنندهای دارد.
n پس با این سخنان شما حضور یک کارشناس زبده را در کمیسیون کشاورزی مجلس برای حمایت از بخش کشاورزی استان ضروری میدانید؟
بله، با توجه به اینکه کشاورزی خارج از معیشت روستایی نیست و 20 درصد از اشتغال استان در بخش کشاورزی است و بخش مهمی از صنایع استان هم مربوط به بخش کشاورزی هستند بنابراین وجود یک نماینده از بخش کشاورزی میتواند برای حل مشکلات، گرفتن اعتبارات برای این بخش کمک کننده باشد؛ همچنین زنده کردن ردیفهای اعتباری برای کشاورزی استان یک ضرورت به شمار میرود که اینها هم نیازمند نماینده متخصص این حوزه در مجلس است.
n به عنوان یک متخصص در حوزه کشاورزی برای احیاء دشت قزوین چه پیشنهادی دارید؟
دشت قزوین آسیب بسیاری دیده است و این آسیب ادامه دارد. در حال حاضر احیاء این بخش نیاز به جلسات، تئوریک ندارد؛ مرد میدان، افراد متخصص و کارآمد میخواهد. متاسفانه احیاء دشت قزوین اکنون تنها در جلسات، مورد توجه قرار میگیرد که امیدواریم مسئولان ارشد اجرایی استان به صورت جدی و با کارهای عملیاتی به این موضوع ورود کنند. مطالعات زیادی در حوزههای مختلف کشاورزی انجام شده و طرحهای ارائه شده برای دشت قزوین نیاز به بازنگری هستند و لازم است از موضوعات تئوریک فاصله گرفت و به اقدامات عملیاتی روی آورد. چنانچه تصمیم قاطع برای احیاء دشت قزوین وجود دارد؛ مسئولان اجرایی استان باید با کمیسیون کشاورزی مجلس تعامل برقرار کنند و از آنها راهکار بگیرند تا بتوانند کاری انجام دهند. در سفر ریاست جمهور به استان اعتبارات خوبی برای دشت قزوین تصویب شد که امیدواریم دنبال شود و اعتبارات تخصیص یافته به دشت جذب شود تا رویدادهای خوبی را در این حوزه شاهد باشیم.
n خود شما به عنوان کارشناس برای احیاء دشت قزوین چه راهکاری دارید؟
دشت قزوین چند معضل بزرگ دارد؛ یکی وجود چاهای غیر مجاز است که آب را از سفرههای زیرزمینی جذب میکنند؛ به همین دلیل باید چاههای غیرمجاز هرچه سریعتر پلمب شوند؛ معضل دیگر این دشت، وجود صنایع پر آب هستند که باید از دشت قزوین جمع شوند؛ این دشت نمیتواند پذیرای صنایع پرآب باشد. صنایع پرآب برای دشت مشکلاتی ایجاد میکنند آنها به منابع آبی و خاکی استان آسیب وارد میکنند و موجب آلودگیهای زیست محیطی میشوند.
در دشت قزوین همچنین باید واحدهای دامداری و مرغداری که به دشت آسیب میزنند به مکانهایی منتقل شوند که آسیب کمتری به دشت برسانند و دشت بتواند نفس بکشد. در واقع در دشت قزوین باید مدیریت مرزعه روی دهد در این راستا گلخانه نودهک یک فرصت است و میتواند پتانسیل خوبی برای تولید و صادرات محصولات کشاورزی و جلوگیری از تولید برخی محصولات آببر در فضای باز از دشت قزوین باشد.
n گلخانه نودهک که به آن اشاره کردید با مشکل تامین منابع آبی روبرو است؛ رفع این مشکل چگونه امکانپذیر میشود؟
با توجه به اینکه شهرستان تاکستان ظرفیت کشاورزی بالایی دارد برای استمرار فعالیتهای کشاورزی سد نهب در این شهرستان احداث گردید برای تامین آب بخشی از پروژه 1000 هکتاری گلخانه نودهک پیشنهاد تخصیص آب از سد نهب مطرح گردید که در سفر ریاست محترم جمهور 5 میلیون مترمکعب آب برای احداث فاز2 گلخانه نودهک در سطح 500 هکتار مصوب گردید که عملیات اجرائی آن در حال پیگیری میباشد.
n به نظر شما برای باغستان قزوین که از فرصتهای تاریخی و گردشگری استان است چه نسخهای میتوان پیچید تا این مجموعه احیاء شود؟
بزرگترین مشکل باغستان چند مدیریتی بودن آن است؛ چندمدیریتی هم همیشه موجب ناکارآمدی هر مجموعهای میشود. جهاد کشاورزی، شهرداری، میراث فرهنگی، سازمان باغستانها، مالکان و تشکلهای مردم نهاد همه در باغستان مداخله دارند درحالی که باغستان باید دارای یک متولی باشد. اکنون میتوان آن را با ادله کارشناسی به حکمیت گذاشت تا برای آن یک متولی تعیین شود. در واقع باغستان یا باید به شهرداری سپرده شود که برای آن ردیف اعتباری در اختیار دارد؛ یا اینکه بر اساس فلسفه کاری آن که باغ و تولید هست باید آنجا به سازمان جهاد کشاورزی واگذار شود؛ ردیف اعتبار موجود هم در اختیار این سازمان قرار گیرد. میراث فرهنگی هم تا آنجایی که به این سازمان مربوط هست در آن مداخله کند.
مورد دیگر اینکه برای باغستان باید آب پایدار به ویژه پساب شهری سهمی برای آبیاری تعریف نمود؛ راهکار دیگر جوانسازی و هرس درختان و احیاء آن میباشد تا آنجا، توجیه اقتصادی پیدا کند.
n لطفا از مزیتهای باغستان هم برای مخاطبان ما بگویید؟
باغاستان ریه تنفس شهر قزوین است؛ اهمیت آن را هم در سیل سال 98 دیدیم. در وقوع آن سیل اگر باغستان نبود؛ بخش قابل توجهی از منطقه جنوب شهر قزوین، مناطق منفصل شهری را سیل تخریب میکرده، در حالیکه به عنوان یک سامانه پخش سیلاب عمل نمود. این باغستان به گونهای طراحی شده است که اجازه نداد آب به درون شهر جاری شود. در زمان ما لولهگذاری چاهها تا حدودی در این مجموعه صورت گرفت که امیدوارم تداوم پیدا کرده باشد.
باغستان مجموعهای منحصر به فرد از ارقام و گونههای باغی است. شاید این ارقام درهیچ جای ایران نباشد. این ارقام کشاورزی باید حفظ و گسترش داده شوند؛ در باغستان چاهخانهها فضای خوبی هستند که باید احیاء و مرمت شوند و با هماهنگی امور اراضی بهروز شوند و میزبان مردم باشند. به نظر من با تعمیرات جزیی میتوان آنجا را به فرصت گردشگری تبدیل کرد. در باغستان همچنین نیاز هست امنیت آن با جدیت مورد توجه قرار گیرد. در حال حاضر با توجه به جادهای که آنجا ایجاد شده است تردد ماشینهای عبوری میتواند برای باغستان آسیبرسان باشد. اگر شهرداری و امور اراضی کنار هم قرار گیرند میتوانند با فنسکشی برای این مجموعه امنیت ایجاد کنند. من تاکید میکنم که باغستان ظرفیت خوبی برای گردشگری است که با ثبت جهانی آن به عنوان میراث کشاورزی، سازمان باغستان میتواند آنجا را شکیل و به قطب گردشگری کشاورزی استان تبدیل کند.
n به نظر شما، برندسازی محصولات کشاورزی میتواند در صادرات موثر واقع شود؟
وقتی گزارش میزان صادرات محصولات استان در شورای توسعه استان عنوان میشود عددی که مطرح میشود اغلب پایین است؛ چراکه محصولات کمتری از گمرک استان صادر میشد در همین راستا ما به دنبال برندسازی محصولات کشاورزی استان بودیم و این مسئولیت را به اتاق بازرگانی محول کردیم تا با باغداران و شرکتها به برند خاصی برسند. کشمش و زیتون قزوین به لحاظ کیفیت بینظیر است؛ اما هر تولیدکنندهای این محصولات را با نام شرکت خود عرضه میکند البته برخیها هم در بازارهای بینالمللی جایگاه خوبی پیدا کردهاند؛ ولی در عرضه محصولات آنها نامی از استان دیده نمیشود. اکنون با توجه به اینکه پایانه صادراتی محصولات کشاورزی استان در حال تکمیل شدن است اگر این کار نهایی شود و محصولات کشاورزی از آنجا صادر شوند، عرضهکنندگان برای حضور جدی در بازارهای هدفگذاری شده ناچار میشوند برای محصولات باغی و گلخانهای برندسازی کنند تا بتوانند علاوه بر رقابت، تداوم حضورشان در این بازارها را تضمین نمایند.
n با توجه به اینکه استفاده از سموم زیاد در کشاورزی برای مردم معضل شده است و سلامت شهروندان را تحت الشعاع قرار داده است؛ شما به عنوان یک کارشناس راهکار رفع این مشکل را در چه میدانید؟
باید برای کشاورزان دورههای آموزشی برگزار شود و به آنها آموزش داده شود از چه سمی و در چه زمانی و به چه میزان استفاده کنند؛ همچنین باید با جدیت نظارت بر سمفروشیها صورت گیرد که از سموم غیرمجاز استفاده نکنند. پس در این راستا آموزش و نظارت باید دقیق شود و با فروشگاههای سموم غیرمجاز برخورد شود. البته استان کمترین میزان استفاده از سم را در تولید محصولات کشاورزی دارد؛ در دولت گذشته هم سازمان جهاد کشاورزی قزوین به عنوان استان آزمایشی، کاهش مصرف سموم و مبارزه غیرشیمیایی با آفات و بیماریها و مدیریت تلفیقی آفات در مزارع موجود را در دستور کار خود قرار داد.
n در پایان چنانچه صحبت دیگری دارید؛ بفرمائید.
بخش کشاورزی استان جایگاه ویژهای در کشور به دست آورده است؛ کشاورزی با معیشت و سفره مردم ارتباط تنگاتنگ دارد. امروزه بیشترین نارضایتی مردم از سفرههای کوچک شده هست و شاید درصد کمی از مردم به دنبال سیاست باشند؛ اغلب مردم به امنیت غذایی و آرامش میاندیشند. به همین منظور کشاورزی باید فارغ از مسایل سیاسی باشد. غذا و دارو، سیاست و جنگ نمیشناسند؛ من معتقد هستم باید به کشاورزی نگاه تخصصی شود.
ایران اکنون واردکننده مرغ شده است در کشورهای دیگر اگر به کشاورزی فکر نکنند رئیسجمهور آن به مجلس خوانده میشود تا کشاورزی آنها رونق بگیرد؛ ولی در ایران این اتفاق روی نمیدهد. اکنون کمیسیون کشاورزی مجلس مهجور مانده است. دولت باید نگاه ویژه به بخش کشاورزی داشته باشد. ما اذعان داریم که تحریم هستیم اگر به خودکفایی برسیم همانگونه که رهبر معظم انقلاب فرمودند هیچ فردی نمیتواند به کشور ما آسیب وارد کند. اینها هم منوط به نگاه ویژه دولتمردان و سیاستمداران کشور به مقوله کشاورزی است؛ امیدواریم مردم با رای عقلانی نمایندههایی را برای کمیسیون کشاورزی مجلس انتخاب کنند.