جمیله مجابی، کارشناس زبان انگلیسی
فرهنگ نسل‌های پیشین از راه آموزش در نسل‌های پسین به زندگی مادی و معنوی خود ادامه می‌دهد. رواج اصطلاحات دوران قاجاریه نسبت به واژگان رایج امروزی می تواند در احیاء و ماندگاری فرهنگ تاریخی زبان فارسی موثر واقع شود. در نوشتار پیش رو که به صورت مستمر منتشر می شود قصد داریم به انتشار اصطلاحات محاوره ای دوران قاجار بپردازیم تا شاید بتوانیم جلوی فراموشی آن ها را بگیریم. «از شغالخون غروب تا خروسخون صبح» شغال ها معمولا پگاه رو هستند و در صبح و غروب فعال می شوند معنی: از سر شب تا سپیده دم *** «از راه و رسم چیزی همون رو بلده که مریض بد دوا از کاسه فلوس» مغز فلوس طعمی شیرین ولی ناپسند دارد(لغت نامه دهخدا) معنی: کنایه از، سر از چیزی در نیاوردن *** «این روزا دست به تنبک هر کی می زنی صدا می ده» معنی: پای درد دل هر کسی بشینی مشکلات خودشو داره *** «زیادی پر نگو» پرگفتن یعنی بسیار گفتن_سخن را به درازا کشیدن معنی: کنایه از زیاد حرف زدن *** «اگه یار اهل باشه کار سهل میشه» معنی: همراه خوب موجب آسان شدن کارها می شود