اشاره
پیام نوروزی سال 62 در قزوین به دنیا آمد. به علت علاقه‌ای که به هنر داشت از کلاس پنجم ابتدایی به سراغ هنر تئاتر رفت و از دوره دبیرستان به صورت حرفه‌ای‌تر به این هنر مشغول شد. با اینکه لیسانس هنر داشت ولی به علت علاقه و عشق به تئاتر و نمایش تحصیلات کارشناسی ارشد را در رشته هنرهای نمایش پشت سرگذاشت. وی با ابتکار و خلاقیت شخصی اقدام به راه‌اندازی رادیو اینترنتی «پیام تلنگر» کرد که به دلیل طنازی و همچنین بهره‌گیری از لهجه قزوینی با استقبال قابل توجه‌ی مخاطبان مواجه شد. نوروزی در سال‌جاری به دو موفقیت چشمگیر دست یافت. نخست در جشنواره استانی تئاتر، جایزه اول بازیگری را به خود اختصاص داد و در نهایت در چهلمین جشنواره تئاتر فجر موفق شد رتبه برتر بازیگری را به‌دست آورد. آن چه در ادامه از خاطر شما فرهیختگان می‌گذرد حاصل گپ و گفتی کوتاه با پیام نوروزی است تا شما فرهیختگان را از آخرین فعالیت‌های هنری وی آگاه کنیم. ـ در حال حاضر مشغول چه کاری هستید؟ چون تقریبا 6 ماهی بود که درگیر کارهای نمایش و تمرین بودم در حال حاضر به کارهای عقب افتاده و کارگردانی و نویسندگی در رادیو مشغول هستم. ـ در مورد نقش‌تان در نمایش «زندگی سگ مرده» توضیح دهید: کاراکتر آقا بزرگ در نمایش «زندگی سگ مرده» به کارگردانی مرتضی نجفی و نویسندکی حامد مکملی، متفاوت با نقش‌هایی بود که من بازی کرده بودم. نقش یک پیرمرد 65 ساله‌ای که روزهای آخر عمرش را سپری می‌کند و عقاید غلط‌اش و سنت‌های اشتباهی که در زندگی‌اش داشته تاثیر وحشتناکی در زندگی بچه‌هایش گذاشته و بچه‌هایش نیز همین تاثیر را در جامعه گذاشته‌اند. نمایش «زندگی سگ مرده» داستان پیرمردیست که چند روزی از زندگی‌اش بیشتر باقی نمانده. همان‌طور که گفتم عقاید و سنت‌های غلط این پیر مرد، تاثیر منفی در زندگی بچه‌هایش گذاشته و به همین دلیل هیچ‌کدام حاضر به نگهداری آقابزرگ نیستند و حتی منتظر مرگش هستند. اگر واقع بیانانه به قصه نگاه کنیم، آقابزرگ داستان زندگی خیلی از ماست. ـ فکر می‌کردید برای ایفای نقش در این نمایش جایزه بازیگری جشنواره فجر را دریافت کنید؟ من وسواس شدیدی نسبت به کاراکتری که در یک تئاتر برمی‌دارم پیدا می‌کنم و سعی می‌کنم که آن کاراکتر را به عنوان مهمان تا چند ماه در کنار خودم نگهدارم و با آن زندگی کنم. با کمک مرتضی نجفی عزیز کارگردان تیزهوش و کاربلد، با دیتیل (ریزه‌کاری)های فراوان توانستم به این کاراکتر نزدیک شوم؛ تا حدی که الان دلم برای آقابزرگ قصه خیلی تنگ شده. ـ با توجه به اینکه در رادیو هم فعالیت دارید اولویت اول شما تئاتر است یا رادیو؟ من امسال با کارگردانی و بازی در رادیو تئاتر «راه حل» به نویسندگی لیلا روغنگیر قزوینی و تهیه‌کنندگی بهاره کاظمی در جشنواره فجر حضور داشتم که پیشکسوتان بازیگری در این نمایش بنده را همراهی کردند و بنده برای بازی در این نمایش از این عزیزان ممنونم. خوشبختانه نمایش «راه حل» جزو 12 نمایش برتر رادیو معرفی شد و برای اجرا در جشنواره نمایش رادیویی فجر پذیرفته شد. اما در پاسخ به پرسش شما باید عرض کنم که تئاتر پشتوانه‌ی مهم همه‌ی کارهای هنری است که من تا به امروز انجام دادم و هر چه از بازیگری و هنر دارم از تئاتر به‌دست آوردم. ـ وضعیت تئاتر قزوین را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ ما پتانسیل‌های خیلی خوبی داریم؛ نیروهای قدیمی و جدیدی که با امکانات محدود مشغول به کار نمایش و افتخار آفرینی در جشنواره‌های مختلف هستند. ـ مهم‌ترین مشکل هنرمندان تئاتر در قزوین چیست؟ تنها چیزی که برای خانواده تئاتر مهم است پشتوانه‌ی مالی اتاق فکر هنرمندان است و همچنین احداث سالن استاندارد تئاتر. هنرمندان این شهر فقط خانه‌ای برای هنرشان و یک سالن تئاتر استاندارد برای فعالیت‌شان می‌خواهند. ـ در خاتمه بگویید بعد از کسب جایزه فجر، آیا استقبال و توجه شایسته‌ای از طرف متولیان فرهنگ به این موضوع شد؟ من توقع خاصی ندارم و فقط سعی کردم کارم را درست انجام بدهم. دوست دارم همیشه نام شهر را در هر رویدادی در بالاترین بخش ببینم. برنامه‌های تلویزیونی و خبری استان و خبرگزاری‌ها و روزنامه‌ها لطف داشتند. مسئول انجمن نمایش استان در فضای مجازی و از طریق تلفن و همچنین مدیر کل ارشاد به صورت ویدئو کنفرانس جلسه‌ای گذاشتند و بعضی از مدیران هم در فضای مجازی لطف کردند و تبریک گفتند. این اتفاق (جایزه بازیگری فجر) اولین بار بعد از 40 سال برای قزوین رخ داده است. بنده توقع خاصی از مسئولین برای استقبال از این موضوع ندارم. هر مسئولی هم که تبریک گفت، نسبت به بنده لطف داشته و من هم سپاسگزارم. اما مردم استان در فضای مجازی و کوچه و خیابان به شدت لطف داشتند و همین که توانستم مردم شهر و استانم را خوشحال کنم برایم کافیست.