همه میدانیم که گرامیداشت حماسه حسینی امری مستحب و مؤکد است و به قول فرمایش حضرت امام «محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است». از طرفی میدانیم که صیانت ذات واجب است. یعنی واجب است که انسان جان خودش را حفظ کند. بنابراین اگر امر دایر شود بر اینکه یک امر واجب را برگزینیم یا یک امر مستحب؛ عقل حکم میکند که واجب را در نظر بگیریم؛ اگر نتوانیم هر دو را داشته باشیم. در مورد کرونا بحث از این هم فراتر است. در موضوع قمه مساله حفظ جان خود است اما در بحث کرونا قضیه حفظ جان خود و جامعه است.
اگر من بدانم به واسطهی عملی از من دیگری در خطر مرگ قرار میگیرد؛ واجب است که انجام ندهم.
این موارد ساده، بعید است که مخالفی داشته باشد. اما مهم اجرای آن است و اینکه اجرای آن را از کسانی بخواهی که تمایل ندارند آن را عملی کنند.
شهید مطهری خاطرهای در مورد حرمت قمهزنی ذکر میکند که احتمالا همه شنیدهاند. روسای بعضی هیاتهای مذهبی دعوت شدند به خدمت آیتا... بروجردی و ایشان از قمه زدن نهی فرمودند. عدهای از روسا گفتند قمه زدن جهت اعتلای شعائر اسلام است. آیتا... بروجردی فرمودند شما از چه کسی تقلید میکنید؟ عرض کردند جنابعالی. ایشان فرمودند به فتوای من قمه زدن وهن به اسلام و حرام است. روسای هیاتهای مذهبی نگاهی به هم کردند و گفتند ما سیصد و شصت و چهار روز مقلد شما هستیم؛ یک روز عاشورا را از خودمان تقلید میکنیم.
در حرمت قمه زدن، حکم مقام معظم رهبری از حکم امام خمینی هم شدیدتر است.
آیتا... خامنهای حرمت قمه زدن را محدود به شرایط زمانی و مکانی نمیکنند. نیروی انتظامی و بسیج و مساجد و دفاتر سازمان تبلیغات و نمازهای جمعه و جماعات هم موظف بلکه مکلفند که جلوی آن را بگیرند و قمه زننده را به عنوان مجرم به دادگاه معرفی کنند. اما آیا توانستند در این بیست سال اخیر کاملا جلوی آن را بگیرند؟
در مسالهی روزه و مناسک عبادی هر مورد که به نظر متخصص ضرر جانی داشته باشد مجاز نیست؛ چه رسد به اینکه وزارت بهداشت و درمان که در مورد کرونا مرجع تشخیص است؛ اعلام کند که هرگونه تجمع نه تنها باعث بیماری خود فرد میشود؛ بلکه با انتقال ویروس به خانواده و دیگران، موجب مرگ دیگران میشود.
اما رئیسجمهور با اعلام اینکه عزاداری بشود اما پروتکل بهداشتی هم رعایت شود؛ عملا به کار نشدنی توصیه میکند.
دولتی که تالارها و رستورانها و ورزشگاهها و استخرهای ورزشی و غیره را تعطیل میکند چرا به عزاداری میرسد لنگ میزند؟
آیا دولت اعلام میکند مجالس عروسی در تالارها مجاز است مشروط به رعایت پروتکل بهداشتی؟ قطعا نه؛ چون میداند ممکن نیست. اما در مورد عزاداریها نمیگوید؛ چون میداند آنان که باید توجه کنند؛ نمیکنند و مخالفین دولت تازه یک بهانه مذهبی هم گیر میآورند در اینکه این دولت کلا با عزاداری و امام حسین(ع) مخالف است.
در نتیجه میشود همین که رئیسجمهور اعلام کرد. عزاداری مجاز اما مشروط به اجرای پروتکل است. که خودش هم میداند با فاصله اجتماعی نمیشود عزاداری کرد.
نتیجه چه میشود؟ نتیجه این میشود که دو ماه دیگر وضعیت همه ایران قرمز میشود. کشتهها از روزی دویست نفر خدای ناکرده به روزی پانصد نفر افزایش پیدا میکند و همانهایی که هیاتهای عزاداری را تحریک میکردند که روضه یواشکی هم نداشتیم که امسال داریم و امام حسین دوباره مظلوم شد؛ و ... همانها خواهند گفت که جهالت و عزاداری بیهنگام باعث مرگ و میر مردم شد و دولت بیعرضه نتوانست جلوی آن را بگیرد و میگویند دولت عراق اقتدار داشت و جلوی اربعین را گرفت تا مسلمانان سالم و زنده بمانند اما دولت ایران نتوانست.
با این حساب چاره چیست؟ اگر دولت عزاداری را منع کند آیا میتواند از اِعمال آن پشتیبانی و دفاع کند؟ آیا میتواند جلوی دستههای عزاداری قرار بگیرد؟ خیر! نمیتواند. همانطور که فتوای صریح مقام معظم رهبری حتی نتوانست کاملا جلوی قمه زدن را بگیرد. اما تحریم عزاداری محرم در شرایط کرونا توسط دولت حتی اگر اجرائی نشود؛ این خوبی را دارد که بعدا صف اسلام خمینی و خامنهای که تفسیرشان از اسلام در محدودهی خردورزی و حمایت از نظر متخصصان و پزشکان است؛ از صف اسلام بیمنطق که نگاهی هم به انگلیس و لیس زدن ضریح دارد جدا و مشخص میشود.
مردم هم تکلیفشان را میدانند که هم خودشان در تجمعات بیفاصله شرکت نکنند و هم دیگران را نهی کنند و اگر شیوع بیماری بحرانی شد؛ همه میفهمند که این از عدم اجرای نظر پزشکان و متخصصان است و اگرچه دولت در ناتوانی اجرای حکمش ملامت خواهد شد؛ اما در برابر خدا و نسل آینده مسئولیت همکاری با اشاعهدهندگان ویروس را نخواهد داشت.