با ورود کرونا روزهای سختی را پشت سر گذاشتیم و روزهای سخت تری را نیز پیش‌رو داریم. روزهایی که همراه با عسرت و سختی ،گشایشی نیز هست؛ به شهادت قرآن که فرمود: «ان مع العسر یسرا ...»
سختی‌ها را گفتند و تحمل کردیم و می‌کنیم. به گشایش‌ها نظری بیندازیم که ذکر سختی، تحملش را سخت می‌کند و نگاه به گشایش‌ها امید را بارور و امید، مقاومت را بیشتر می‌کند.
اکنون یک کلید طلایی در بازشناخت جریانات سیاسی و حتی افراد مدعی دوروبرمان داریم. آنکه سختی و تاریکی را مدام به چشمت می‌کشد؛ دوست نیست و می‌خواهد تو را به آخر خط بکشاند و آنکه امیدوارت می‌کند و گشایش‌ها را می‌نمایاند؛ دوست روزهای سخت است.
ـ1ـ نمایش همبستگی
کرونا موجب همبستگی شد. این خطر نه بزرگ می‌شناسند و نه کوچک. نه رئیس و نه مرئوس؛ مساله‌ای است به تمام معنا ملی! بنابراین آنکه همبستگی را نشانه گرفته است و کوس جدایی و تفرقه می‌زند؛ یا جاهل است ؛اگر نمی‌داند .یا خائن است؛ اگر آگاه است.
امروز تضعیف بخش انتخابی حکومت به نفع قسمت انتصابی نیست و برعکس هم. امروز تضعیف حاکمیت حاضر، به نفع هیچ اپوزیسیونی نیست؛ مگر آمریکا و اسرائیل که برخی این دو را بر هر نوع حاکمیت داخلی ترجیح می‌دهند! باز هم از نادانی یا خیانت.
امروز روزی است که دیگر نمی‌توان وطن‌فروشی را در بسته‌بندی زیبای مبارزه با دیکتاتوری و خودکامگی عرضه کرد. اگر تا دیروز همگامی با تحریم را همتراز شکست حاکمیت تبلیغ می‌کردند؛ امروز حمایت از تحریم بدون هیچ شائبه‌ای وطن‌فروشی بلکه ملت‌فروشی است. چگونه می‌شود در آمریکا و اروپا نشست و از تحریم دارویی در روزهای کرونایی حمایت کرد؟
به نظر نگارنده اگر مساعدتی می‌توان داشت تا مردم فلسطین اشغالی حتی در مبارزه با این بحران پیروز شوند؛ دریغ نباید داشت و چگونه یک ایرانی امروز هنوز از تحریم همه چیز از جمله دارو و غذا علیه ملتش حمایت می‌کند؟
کرونا هیچ حجاب و پرده و بهانه‌ای برای پنهان شدن وطن‌فروشان باقی نگذاشت.
ـ2ـ نمایش توان علمی و عملی
در شرایطی که رسانه‌های دشمن شیوع ویروس را به دلیل ناآگاهی ـ عدم مدیریت و حتی معامله کثیف برای انتخابات و راهپیمایی 22 بهمن عنوان می‌کردند؛ کرونا با در نوردیدن اروپا و آمریکا نشان داد که آنان نیز با همه تجملات و بزرگنمایی خود، چقدر در مقابل یک ویروس، کوچک هستند.
کشتار کرونا در ایتالیا و فرانسه و آلمان و سپس آمریکا همه آنچه را که ناجوانمردانه در ایران تصویر می‌کردند؛ خداوند برایشان تصور کرد.
از فراوانی کشته تا کمبود تخت و تخلیه فروشگاه‌ها و ناتوانی پزشکی و نارسایی درمانی.
روزهای کرونا نشان داد که ما خودمان حتی چه تصور ضعیفی از کادر پزشکی و درمانی خودمان داشتیم. ایثار پزشکان و پرستاران زبانزد شده است و در نزدیکی پیک شیوع؛ تخت‌های بیمارستانی خالی حتی هنوز داریم و هنوز به استفاده از امکانات نظامی و بیمارستان‌های صحرایی و غیره نرسیده‌ایم. در شرایط ناجوانمردانه تحریم هیچ قرص و دارو و آمپول و الکل و غیره کم نیاوردیم.
البته روشن است که اگر یک روز حتی برای خاک به هر دلیلی تقاضا صدبرابر شود تا مدتی عرضه آن؛ با مشکل مواجه می‌شود اما به سرعت همه چیز رو به تعادل رفت. و این در حالی بود که آمریکا محموله‌های ماسک و دستکش و وسایل بهداشتی آن کشور اروپایی را راهزنی کرد و آن کشور اروپایی در میانه ترانزیت اموال صادراتی به کشور دیگر اروپایی را غارت نمود.
ـ3ـ قدرت واقع بینی و انعطاف‌پذیری اسلام
در حالی که در اسرائیل، یهودیان ارتدکس حتی به ضرب باطوم پلیس حاضر به ترک معابد و مجامع خود نیستند؛ برای اولین بار در تاریخ جمهوری اسلامی هفته‌هاست که نماز جمعه‌ها تعطیل و امامزاده‌ها و حرم‌ها و مضاجع شریف بسته شده است؛ بدون کمترین مقاومتی.
آنانکه لیس زدن ضریح را توسط یک نفر نابخردانه یا خائنانه به کل اسلام بلکه دین تعمیم می‌دادند؛ اکنون در مقابل بنیادگرائی و دگمیت و تعصب یهودیان ارتدکس در اسرائیل خاموشی گزیده‌اند.
اسلام نه تنها در ایران بلکه در عراق و حتی عربستان و امارات ،علم را و بهداشت را، نه در برابر خود، بلکه در آغوش خود دانست و همه مجامع مذهبی را تعطیل کرد. در ایران خصوصا نیمه شعبان ما مثل سیزده بدرمان توام با معرفتی بالیدنی همراه بود.
4ـ میزان ایستادگی و مقاومت
در ایران که بیش از یکسال است لاشخوران آمریکایی منتظر به پایان رسیدن مقاومت حکومت و مردم هستند؛ با تحریم‌های ظالمانه بی‌سابقه ،که کمتر از آن، بزرگترین کشورهای برخوردار و منسجم را با شکست روبرو کرد؛ خودشان را با ورود کرونا به ایران آماده تحویل گرفتن ایران می‌کردند که ویروس آنان را نیز که غافل شده بودند؛ به خود آورد.
ایرانی که با کاهش قیمت نفت بی‌سابقه در چهل سال اخیر و بیماری کرونا و تحریم خارجی و تفتین داخلی مقاومت کرده است؛ بعد از این کدامین دشمنی و تحریم می‌تواند بشکند؟
اینان گشایش همراه عسرت بودند.
بعد از این انشاءا.... شاهد گشایش‌های بعد عسرت خواهیم بود.
سر مقاله
