آمریکا تمام تلاشش را می‌کند که بگوید تحریم‌هایی که در انتظار ملت ایران است؛ تحریم‌هایی بی‌سابقه است و ایالات متحده از آنچه در توان دارد؛ در این رابطه فروگذار نخواهد کرد.
می‌دانیم سیاست آمریکا در ترساندن و ایجاد رعب تبلیغاتی است و امیدوار است که با بزرگنمایی آنچه که می‌تواند انجام دهد؛ بدون هزینه به آنچه که می‌خواهد در ایران برسد. اگر بپذیریم که اقتصاد مبنایش بازرگانی و بازاریابی است؛ پی می‌بریم که این تحریم یعنی از دست دادن بازار مصرف ایران که ضررش مستقیم متوجه تولیدکنندگان خودشان خواهد شد و این طور نیست که فقط مصرف کننده خسارت ببیند. البته در بعضی از اقلام مثل مواد غذایی و بهداشتی و دارویی مشکلات قابل مقایسه با خسارت‌های اقتصادی نیست؛ در عین حال این طور نیست که آنان به راحتی مایل باشند یا بتوانند در بلندمدت بازاری مثل ایران را از دست بدهند و رها کنند. از طرفی تحریم خرید نفت ایران هم نمی‌تواند برای دنیا کم هزینه باشد. قیمت نفت در همین چند ماه از حدود 50 دلار به بشکه‌ای 69 دلار رسیده است و این تازه با توجه به این است که آمریکا برای جلوگیری از وارد شدن شوک به اقتصاد جهانی هشت کشور را از تحریم نفت ایران معاف کرده است که البته تا چند روز دیگر این مهلت به پایان می‌رسد و احتمالا آمریکا دوباره آن را تمدید خواهد کرد، زیرا اقتصاد شکننده جهان توان و تحمل‌ گرانی فزاینده نفت را در کوتاه مدت و به صورت شوک ندارد. در صورت عدم تمدید معافیت تحریم‌های خرید نفت؛ حتی اثر روانی آن می‌تواند قیمت‌ها را به صورت غیرقابل کنترلی افزایش دهد. همکاری عربستان با آمریکا در افزایش تولید نفت هم نمی‌تواند پاسخگوی بازار باشد افزون بر آن چالش‌هایی که بین کنگره آمریکا و عربستان به وجود آمد و تهدید عربستان در حذف دلار از معاملات نفتی، ریسک این اقدام خطرناک را بیشتر هم می‌کند.  آمریکا که به صورت نظامی در افغانستان وارد شد؛ هنوز هزینه‌ می‌دهد و حاکمیت بلامنازع ندارد. در عراق هم که وارد شد امروز رئیس‌جمهورش اجبارا و از ترس چراغ خاموش به آنجا می‌رود و برمی‌گردد. از سوریه هم مجبور شد بساطش را جمع کند و خارج شود. بنابراین گزینه نظامی در مورد ایران یک حماقت محض است که اگر دیوانه غیرقابل پیش بینی‌ای مثل ترامپ بخواهد هم مرتکب آن بشود حسابگران حاکمیت آمریکا نمی‌گذارند. کما اینکه در قضیه داعش و عربستان و سوریه هم دولت آمریکا را محدود کردند. آمریکا در ونزوئلا هم تهدید به گزینه نظامی کرد و چون تبلیغاتش اثر نکرد از ادعایش عقب‌نشینی کرد. بنابراین همه تیرهای ترکش آمریکا همین تحریم است که البته بیشتر به تبلیغات و زمینه‌سازی و ایجاد رعب و وحشتش دل بسته است. اگر ما بتوانیم با رونق تولید که مقام معظم رهبری آن را سرلوحه سال قرار دادند؛ در برابر تحریم‌ها مقاومت کنیم؛ می‌توان گفت که این نبرد آخر است. رهبری به این نکته در سخنرانی آغازین سال در مشهد مقدس اشاره کردند. در حالی که با عنایت به عمق آن کمتر به آن توجه شد. آمریکا حداکثر تحریم‌هایی را که می‌تواند؛ اعمال می‌کند و با مقاومت ما و با شکست تحریم‌ها؛ این نبرد آخر خواهد بود. آمریکا گزینه دیگری نمی‌تواند داشته باشد.