دیروز شخصیتی چشم از جهان فرو بست که او را می‌توان نمونه آن اسوه‌ای دانست که مشخصاتش را قرآن درباره مومنین می‌گوید.
پدر مهربان شهیدان ـ یتیمان و عروسان و دامادهایی که دستی کوتاه از امکانات داشتند؛ در تجلیلی کم‌نظیر به خاطر سپرده شد. از مشخصات بارز حاج غلامحسن درافشان؛ صبوری، ادب، مهربانی و تبسمی بود که همواره بر لب داشت. او هرگز در هیچ مسئله‌ای به بن‌بست نمی‌رسید و برای هر مشکلی راه‌حلی مدبرانه داشت. حاج آقا درافشان دو ویژگی بارز داشت که هر دو از دیانت عمیق ایشان سرچشمه می‌گرفت. ویژگی سیاسی و ویژگی نوعدوستی و احسان. گرچه ایشان بیشتر به وجاهت سیاسی معروف است؛ که نمود رفتار، در آن منعی ندارد؛ اما بیشتر عمرش را در احسان و یاری به دیگران گذراند که در این ویژگی بنا به ماهیت؛ پنهان بودن اعمال پسندیده‌تر است. در بعد سیاسی، فرد شناخته شده‌ای بود. انتخاب امام خمینی از بین مراجع عظامی که کم هم نبودند؛ در واقع به معنای انتخاب قرائت عینیت دین و سیاست بود. قبل از انقلاب در خدمت این قرائت بود و در روزهای انقلاب نیز در کنار روحانیت و مردم متدین. پس از انقلاب اما روی خوش به آنچه دیگران میوه سیاست‌ورزی می‌پندارند؛ یعنی قدرت و مسئولیت‌های اداری و سیاسی نشان نداد. سال‌های کوتاهی در مسئولیت بنیاد شهید و کمیته امداد بود و به سرعت این نهادهای انقلابی را از هیچ، ساخت و سپس به سرعت آن را به جوانان سپرد. خود او تا حضرت آیت‌ا... باریک‌بین زنده بودند تا آخرین ساعات در جوارشان به عنوان مشاوری امین همراه با دوستان دیگر حضور داشت. مرحوم درافشانی در روزهای مسئولیت اداری هم سررشته نیکوکاری را که از قبل از انقلاب به آن مبادرت می‌ورزید؛ هرگز رها نکرد و بعد از تحویل مسئولیت به طالبان لایق‌اش، آن ویژگی احسان را بسیار پررنگ‌تر دنبال کرد. از صندوق ذخیره برای وام دادن به تهیدستان تا سرپرستی ایتام و اداره فعال سازمان‌های مردم نهاد خیر و ستاد جهیزیه و ازدواج جوانان میدان فعالیت‌های نوعدوستانه و انسانی او بود.  کار سیاسی یک تفاوت ماهیتی با کارهای انسان‌دوستانه یا حتی فعالیت‌های فرهنگی دارد که می‌توان به سرعت آنها را از هم باز شناخت. قدرت و ثروت محدود است و طالبانش نامحدود؛ اما اقدام فرهنگی و اعمال انسان‌دوستانه نامحدود است و طالبانش داوطلب و انگشت‌شمار. البته این به معنای بد بودن قدرت و ثروت نیست؛ اما طالبانش بیشتر خودخواه هستند و کمتر دگرخواه اما احسان اگر بی‌ریا باشد؛ تمامش انسان‌دوستانه و خداپسندانه است. این شاخص اساسی به سرعت در کارهای فرهنگی و عاقبت‌مدارانه سره را از ناسره جدا می‌کند. آنکه در کار فرهنگی یا دستگیری از همنوعان به رقابت و نفی دیگران می‌پردازد؛ قطعا در آن بارقه ثروت و قدرت دیده است؛ وگرنه میدان عمل خیر، بی‌نهایت است و تو باید از فعالیت دیگران خرسند باشی؛ زیرا آنچه که اگر به دست رقیب بیفتد تو از آن بی‌نصیب می‌شوی همان ثروت و قدرت سیاسی است. مرحوم درافشان در فعالیت‌های انسان‌دوستانه و خداپسندانه، خود، انگیزه رقیبان بود و تشییع جنازه باشکوهش نشان داد که وجاهت سیاسی او متاثر از اعمال خداپسندانه خیرش، رقیب را هم به تحسین و تکریم وامی‌داشت. دیروز هر فعال سیاسی و انقلابی با هر گرایش و سلیقه‌ای در تشییع جنازه حضور داشت و غمگین و قدرشناس و به تکریم. این چنین اجتماع متنوعی را قبلا در مراسم بزرگانی چون آیت‌ا... باریک‌بین دیده بودیم و این تکریم از همه جوانب خود نشان‌دهنده این است که آن مرحوم در مناسب سیاسی و اداری هم رقیب‌نواز بوده است و نه دشمن انگار. وقتی نماز میت را به دعوت حجت‌الاسلام والمسلمین حاج محمدآقای باریک‌بین از حجت‌الاسلام و‌المسلمین سیدمحمد ابوترابی و متعاقبا آیت‌ا... عابدینی امام جمعه شهر می‌خواند و تلقین را حجت‌الاسلام و‌المسلمین آسیدمحمد ابوترابی و تابوت را شخصیت‌هایی مثل حضرت آیت‌ا... تاکندی و آیت‌ا... امیری و حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ قدرت علیخانی و حجت‌الاسلام و‌المسلمین قوامی و ... به احترام همراهی و تشییع می‌کنند؛ یعنی آنکه چهره در خاک فرو کرده است؛ خاک را به نظر کیمیا نموده است. 