محمدرضا رجایی‌پور

قسمتی کوتاهی از یک کتاب چاپ نشده

منصور برزگر متولد 1326 است؛ اصالتا اهل یکی از بخش‌های بویین‌زهرا از توابع استان قزوین است. آشنایی من با او توسط ابراهیم جوادی دارنده 5 مدال طلای جهانی و المپیک که قزوینی است؛ بود اطلاعات عمومی خوبی دارد؛ آدم با مرام و با صفایی است. برزگر مدال‌های مختلف جهانی و المپیک دارد و چندین سال هم سرمربی تیم ملی کشتی آزاد ایران در میادین جهانی و المپیک بود.

منصور برزگر یکی از شیفتگان کشتی بود که در یک روز گرم تابستان 1344 برای ثبت‌نام در این رشته به باشگاه ایزد فردوسی رفت و بخاطر سوابق برادر که در این رشته در باشگاه سوابق ممتدی داشت به توصیه ضیائی مدیر باشگاه به منصور تبریزی مربی کشتی معرفی شد. از همان آغاز منصور به خاطر انعطاف‌پذیری و خصوصیات چشم‌گیر سخت توجه تبریزی مربی باشگاه را به خود جلب کرد. باشگاه ایزد فردوسی که در حقیقت باشگاه شماره 2 فردوسی به حساب می‌آمد؛ همواره با کشتی‌گیران باشگاه شماره 1 تماس‌های دوستانه داشتند که در جریان این مسابقات دوستانه، برزگر نخستین گام‌های امیدبخش خود را در راه رسیدن به قله افتخار با موفقیت برداشت. چند ماه بعد به توصیه تبریزی، برزگر در مسابقات جوانان تهران شرکت کرد و علیرغم حضور همه حریفان نامدارتر از خود بعد از محمدرضا نوایی و فریدون عزیزی عنوان سوم 62 کیلو را تصاحب کرد. این اولین موفقیت برزگر بود که راه آینده را برای او هموار نمود. چند ماه بعد در یک مسابقه 10 جانبه که بین تیم‌های باشگاهی تهران انجام شد؛ برزگر به مقام قهرمانی رسید و سرانجام بخاطر کیلوهای اضافی بدن به یک وزن بالاتر صعود کرد. در مرحله نخست مسابقات انتخابی المپیک مکزیکو ضمن حضور عزیز امیرزاده چهره سرشناس خوزستانی به مقام نخست رسید و این اعتباری تازه برای او خلق کرد.

تغییر اوزان کشتی، برزگر را اجبارا از 70 کیلو به 68 کیلو رهنمون کرد و سرانجام در این وزن تولدی نویافت. مسابقات انتخابی جام تاتراس شاهد شکوفا شدن او بود که در دیدار اوج 68 کیلو در غیاب عبدا... موحد چهره طلایی 68 کیلو با پیروزی تردید‌ناپذیری که مقابل اسماعیل ابرقوئی به دست آورد؛ عنوان قهرمانی 68 کیلو را تصاحب نمود و به اتفاق سایر چهره‌های برگزیده به لهستان رفت، تیم پیروز ایران با ربودن 4 مدل طلا فتح خود را در این مسابقات جشن گرفت و برزگر جوان یکی از این 4 چهره طلایی بود که در شب پایانی مسابقات صاحب گردن‌آویز طلا شد. این افتخار بزرگ در این سفر نخستین او را در ردیف امیدها قرار داد و از آن پس به عنوان یک چهره امیدبخش سخت مورد توجه مربیان تیم ملی قرار گرفت. حضور در مسابقات بین‌المللی تفلیس یک مدال برنز دیگر برای او به ارمغان داشت؛ ولی ناکامی در مسابقات بین‌المللی دان کولف که بیشتر به خاطر افزایش وزن بدن بود؛ سرانجام او را راهی یک وزن بالاتر نمود، اولین موفقیت او در مسابقات انتخابی جام تفلیس بود و با پیروزی در نخستین شب مقابل علی محمد مومنی نفر چهارم بازی‌های المپیک مکزیک را بدست آورد و زنگ خطر را برای مدعیان این وزن به صدا درآورد و سرانجام در پایان این مبارزات در غیاب محمدفرهنگ دوست ملی‌پوش این وزن برزگر قهرمانی 74 کیلو را تصاحب کرد. در مسابقات قهرمانی ایران در اصفهان پنج پیروزی با ضربه فنی و تنها برد با امتیاز برابر محمدرضا طاهری نشانه شایستگی فراوان او بود. در حالی که با همه این احوال با نمایشی که برزگر ارائه کرد. عنوان بهترین کشتی‌گیر مسابقات اصفهان را به خود اختصاص داد. مسابقات انتخابی جام جهانی صوفیه بخصوص در 74 کیلو این بار با رقابت دلپذیری همراه بود حضور فرهنگدوست و برزگر ابهام فراوانی در این وزن بوجود آورده بود، اتفاقا این دو در نخستین شب برابر هم قرار گرفتند و برزگر با نماشی جالب‌تر از فرهنگ دوست ملی‌پوش این وزن را متوقف کرد. این توقف ابهام را تا آخرین لحظه مسابقات این وزن حفظ کرد و سرانجام برای شناخت فرد برتر این وزن مبارزه مجددی بین این دو برگزار شد که این بار برزگر جوان و امید وزن 74 کیلو برابر دارنده مدال نقره جام جهانی 1970 ادمونتون درخشان ظاهر شد کمیته فنی مسابقات او را به عنوان ذخیره 74 کیلو روانه صوفیه کرد. برزگر در مسابقات بین‌المللی جام آریا مهر با پیروزی بر کوزماتوف چهره ملی‌پوش بلغارها و غلبه بر آشور علیف چهره معروف شوروی‌ها اعتبار فراوان برای خود خلق کرد.

صحبت‌های به یادماندنی برزگر

از منصور تبریزی، از حاج فعلی، از بلور، از سیروس‌پور، از مردم، مردمی که با فریادهای خود، فریادی که از جان برمی‌خاست، مرا یاد می‌کردند از مطبوعات، از فرد فرد خبرنگاران و خلاصه از همه آن‌هایی که روزی به طریقی با آن‌ها نزدیک بودم؛ بایستی تشکر و آرزو کنم که کشتی ما دوباره به همان عظمت گذشته‌اش بازگردد و کشتی‌گیران در مقابل مردم سربلند باشند.