راز سر به مهر تنها موزه شهر

مرتضی رویتوند‌‌‌

سال‌ها از افتتاح تنها موزه شهر می‌گذشت؛ همه مردم می‌دانستند موزه‌ای زیبا در مرکز شهر وجود دارد و مربوط به تاریخ معاصر است. بر طبق اصول نوین مدیریت، یک نفر هم مدیر موزه بود و ماهانه مبلغ قابل توجهی حقوق می‌گرفت.

پس از چندین سال این مدیر بازنشسته شد و مدیر جدید پشت میز مدیریت نشست. با تغییر مدیریت؛ اسنادی یافت شد که نشان می‌داد این موزه هیچ درآمدی نداشته است. مدیر جدید در پشت میزش بیشتر تلاش کرد اما تلاش او تاثیری بر درآمد موزه نداشت.

گام نخست برای حل این مشکل و نیز نشان‌دادن درایت مدیریت کلان، این بود که مدیر جدید را اخراج کنند؛ همین کار را هم کردند. مدیر جدیدی آوردند. مدیر جدید چند ماه در این منصب بود اما پس از چند ماه درآمد موزه صفر بود.

در گام بعدی در فاصله دو هفته، پانزده جلسه بین مدیران برگزار شد تا راهکاری برای حل عدم درآمدزایی موزه پیدا کنند. برای مدیران عجیب بود که چرا موزه درآمد ندارد. موزه به این خوبی آن هم در موقعیت مناسب شهر باید درآمد خوبی داشته باشد اما نداشت.

بزرگان شهر کاسه چه‌کنم چه‌کنم دست گرفتند که در همین حال یکی از دانشمندان حوزه مدیریت شهری کشف کرد موزه بازدیدکننده ندارد که درآمد ندارد. همه کشف او را تأیید کردند. پس بنرهایی در سطح شهر نصب کردند تا با بیان غیرمستقیم بگویند موزه خیلی خوب است و مفید.

چند هفته گذشت اما شرایط چون گذشته بود. با بودجه‌ای که برای موزه کنار گذاشته بودند یک سریال فاخر ساخته شد که در آن، موزه نقش مهمی در موفقیت آدم‌ها داشت. اما این سریال هم تاثیری بر درآمد موزه نداشت. افزایش چند برابری حقوق مدیر موزه هم نتونست راه چاره باشد. روی نقشه نام موزه را به انگلیسی نوشتند که شاید مردم بیشتری به موزه بیایند اما نیامدند.

در عرض چند سال مدیر موزه را چند بار اخراج کردند. اما هیچ اتفاقی نیفتاد.

سرانجام مدیران تصمیم گرفتند موزه را بفروشند تا دیگر دغدغه درآمد آن را نداشته باشند! کارشناسی برای قیمت‌گذاری به موزه رفت. موزه بسته بود. قفل بزرگی بر روی در بود. انگار چندین روز موزه بسته بوده است. از مغازه روبروی موزه پرس‌وجو کرد. کارشناس فهمید سالهاست موزه بسته است.