گزارشی از سفر به بیرجند

دکتر صادقی‌پور

فوق تخصص جراحی کودکان

قسمت دوم

ساعت 7/5 عصر معاینه بیماران به اتمام رسید.

زمان برگشت به مهمانسرا و استراحت بود که مسئول روابط عمومی گفتند، اگر خسته نیستید، با اتومبیل شخصی خود گردشی در شهر داشته باشیم. من با کمال خرسندی و کنجکاوی تمایل نشان دادم.

بعد از دور کوتاه به سمت «بنددره» که یکی از جاذبه‌های تاریخی و گردشگری بیرجند هست رسیدیم. مکانی زیبا با آسمانی پر ستاره و سدی که آب چندانی نداشت.

بند تاریخی دره در زمان حشمت‌الملک علم بنا شده است و می‌توان به لحاظ تاریخی قدمت بند را مربوط به اواخر دوره زندیه و اوایل دوره قاجار دانست. این بند در زمان امیر شوکت‌الملک علم (۱۳۰۰ ه ش) حکمران قهستان در زمان قاجاریه تعمیر و مرمت شده است.

ساختمان این بند با پیروی از شیارهای واقع در کوه و در مناسب‌ترین قسمت دره پایین، روی طبقات رسوبی کف رودخانه شکل گرفته است. بند دارای ارتفاع ۱۵/۵ متر از کف رودخانه است و ۳۵ متر طول دارد. در حاشیه مسیر هم دکه‌های پذیرایی گسترده است و به عنوان یک تفرجگاه تابستانی محسوب می‌شود و مرا به یاد دربند تهران انداخت؛ ولی این کجا و آن کجا!؟

در برگشت از این مسیر کوهستانی، به طرف شهر حرکت نمودیم. شهری که از آسمان و پنجره هواپیما کوچک و دورافتاده در دل کویر به نظر می‌رسید؛ ولی هم‌اکنون شاهد شهری بزرگ بودم با خیابان‌هایی متعدد و طویل، پهن، با میادین و چهارراه‌ها، پارک‌های متعدد، مجسمه‌ها و المانهای خوب با نورپردازی‌های زیبا، مغازه‌های معمولی و مدرن همگی تمیز و مرتب بودند.

از ترافیک شهری و آلودگی هوا خبری نبود و زندگی با آرامش در جریان بود. طول و پهنای خیابان‌ها و منظره‌ای که از آسمان دیده بودم بی‌اختیار مرا به یاد سفر به شهر لاس وگاس آمریکا انداخت. البته این کجا و آن کجا!؟

شهری که به درستی لیاقت و پتانسیل مرکز استان شدن را داشت. بناهای تاریخی متعدد در مرکز و گوشه و کنار شهر با نورپردازی‌های مناسب مشاهده شد که به شرح تعدادی از آنها که بعدا موفق به بازدیدشان شدم، خواهم پرداخت.