گردشگری اموات و آپارتمان‌های قبر سرخود!

وحید حاج سعیدی

خوشا به حال گذشتگان و درگذشتگان… خدا وکیلی شاد زیستند و خوش جهانی داشتند… صدای پای آب را که می‌شنیدند، ملائک را هنگام در زدن میخانه می‌دیدند، این اواخر هم به جای ساغر و پیاله با کوزه می انگوری سر می‌کشیدند و باقی ماجرا … ! تازه وقتی هم که خسته می‌شدند مثل خدا بیامرز سهراب در تاریکی یک بره روشن پیدا می‌کردند که علف خستگی‌شان را بچرد و خلاص … در آخر هم بعد از اینکه به اندازه کافی عمر می‌کردند و موعدش فرا می‌رسید مثل بچه آدم ریق رحمت را با همه مخلفاتش سر می‌کشیدند و خلاص! در واقع با یک تب و یک مرگ عاقبت به خیر می‌شدند و سینه قبرستان آرام می‌گرفتند.

اما امروز روز برای مردن هم باید حساب و کتاب کرد و سینه قبرستان آرام گرفتن هم ناآرامی‌های خاص خودش را دارد.

درست است که از قدیم گفته‌اند مرده روی زمین نمی‌ماند ولی قرار نبود سه چهار نفر را روی هم بچپانند و اسمش را بگذارند قبر طبقاتی یا اینکه برای اموات تور گردشگری راه بیندازند و اموات آلاخون والاخون روستاها و ییلاقات شوند!

یعنی ما توی این هیر و بیر باید حسرت قبوری را بخوریم که جامی خدا بیامرز در هفت اورنگ توصیف‌شان کرده است: روی سفرم به خاک او کن / جایم به مزار پاک او کن؛ بشکاف زمین به زیر پایش/ زن حفره به قبر دلگشایش؛ تا حشر که در وفاش خیزم / آسوده ز خاک پاش خیزم.

عنایت داشته باشید که قبر هم پاک است و هم دلگشا که طرف حاضر است شبانه دور از چشم بر و بچه‌های شهرداری نقب بزند و تا حشر در قبر بماند! وقتی خود قبر دلگشا است شما حساب کنید قبرستان چگونه است!

علی‌ای‌حال از آنجا که هر مشکلی چاره دارد و برای ما شهرام بهرام ندارد به جای حسرت خوردن چند پیشنهاد کاربردی و کم هزینه در خصوص حل مشکل اموات و دفن آنها ارائه می‌کنیم:

الف) صدور مجوز احداث قبرستان‌های غیرانتفاعی: پیشنهاد می‌شود دولت به منظور حل دائمی مشکل کفن و دفن، مجوز احداث «قبرستان غیرانتفاعی» و لاکچری را صادر کند. از آن قبرستان‌های باکلاسی که در فیلم‌ها نشان می‌دهند و صبح به صبح مامور شست‌وشو، قبور را با گلاب دو آتشه کاشان شست‌وشو می‌دهد و باغبان گل‌های اسپاتی فیلوم و دراسنا اطراف قبر را آبیاری می‌کند و علف‌های هرز را از ریشه بیرون می‌آورد. با این رویکرد هم بخشی از کسری بودجه دولت حل می‌شود و هم بخشی از پول‌های سرگردان که هر روز در بورس و خودرو و مسکن و … جابه‌جا می‌شود به سمت ساخت قبرستان‌های لاکچری سرازیر می‌شود. بماند که کلاس این قبرستان ممکن است باعث شود آنهایی را که دو دستی دنیا را چسبیده‌اند، غلغلک دهد تا، بلیط عقبی هم بگیرند!

ب) ساخت آپارتمان‌های قبر سر خود: در حال حاضر بسیاری از آپارتمان‌ها دارای امکاناتی هستند که ما در ولایت خودمان نداریم. از لابی، کتابخانه، کافی‌شاپ و سیستم ضد حریق گرفته تا باشگاه بدن‌سازی، استخر، سونا، جکوزی، پارکینگ و … یعنی برای خودش شهری است و فقط یک شورای شهر کم دارد. پیشنهاد می‌شود به منظور جلوگیری از ازدحام در مواقع بحرانی و حل مشکل کمبود قبر، پیمانکاران موظف شوند در زیرزمین هر آپارتمان تعدادی قبر گل و گشاد نیز تعبیه کنند. با این شیوه هم مشکل کمبود قبر در آرامستان‌های شهرهای بزرگ حل می‌شود و هم در مواقع بحرانی تابوت چه کنم چه کنم روی دوش‌مان نمی‌گذاریم! چه ایرادی دارد خلق‌ا… هر هفته به جای رفتن به قبرستان جهت قرائت فاتحه و ایجاد ترافیک و آلودگی هوا و … به زیر زمین آپارتمانشان بروند و همانجا فاتحه نثار اموات کنند؟! به شرطی که صاحب‌خانه‌ها بابت دفن اموات در قبور سال به سال اجاره قبر را افزایش ندهند و مقبور بودن(!) آپارتمان را هم جزو آپشن‌های لاکچری به حساب نیاورند!