کنشگری اجتماعی بانوان لزوماً به‌معنای اشتغال نیست

فاطمه حاجی‌طاهری در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: اگر می‌خواهیم راجع‌به نقش زن مسلمان در پیروزی انقلاب اسلامی ایران صحبت کنیم ضروری است پیشینه حضور زنان در رویدادهای مهم در بستر تاریخ ایران و اسلام را مورد بررسی قرار دهیم.

وی گفت: زنان ایران در قرون مختلف چه پیش از اسلام و چه بعد از پذیرش اسلام نقش موثر و چشمگیری در عرصه اجتماعی ایفا می‌کردند که نمونه‌ها و شاهد مثال‌های متعددی برای آن می‌توان عنوان کرد؛ به عنوان مثال نقش‌آفرینی زنان در حکم تاریخی تحریم تنباکو و حضور بانوان در واقعه گوهرشاد نشان می‌دهد که زنان همواره موثر بوده‌اند و اوج این اثرگذاری در تحقق انقلاب اسلامی ایران ظهور و بروز پیدا می‌کند.

نماینده بنیاد ملی خانواده در استان قزوین با بیان اینکه اثرگذاری زنان در پیروزی انقلاب اسلامی به 2 شکل متبلور شد، شرح داد: نوع اول زمانی بود که زنان مستقیماً شروع به کنشگری کردند و همچون مردان فعالیت ویژه خود را داشتند و به تبع آن‌ها در زندان‌های ساواک گرفتار و شکنجه شدند که نمونه معروفی از این نوع کنشگری سرکار خانم دباغ و فرزند ایشان بودند که خاطرات این زنان مبارز برای آحاد مردم جامعه تأمل برانگیز است.

این کنشگر اجتماعی ادامه داد: نوع دیگری از حضور زنان به‌طور غیرمستقیم است که پشتیبانی و حمایت از اقدامات همسر و فرزندان خود را بر عهده داشتند؛ در ایام زندانی شدن و یا تبعید آن‌ها بر رنج دوری و مشقات صبوری می‌کردند که اگر حمایت این بانوان و مادران نبود عرصه بر مردان سخت‌تر و تنگ‌تر می‌شد.

وی خاطرنشان کرد: در دهه چهل و همچنین در سال‌های 57 و 58 شاهد هستیم که زنان در وقایع مختلف پیشگام بودند و در عرصه‌های مختلف انقلاب اسلامی دوشادوش مردان حضور دارند و تصاویر حاکی از آن است که در تظاهرات‌ نقش و حضور مفید و موثری ایفا کرده‌اند.

نماینده بنیاد ملی خانواده در استان قزوین تصریح کرد: در طول تاریخ انقلاب، زنان ایرانی خانه‌نشین و دور از فعالیت‌های اجتماعی نبوده و نخواهند بود و نقش این زنان اگر نگوییم از مردان پررنگ‌تر بوده قطعا کمتر هم نبوده است و در دفعات مختلف امام خمینی(ره) و رهبر فرزانه انقلاب در بیانات خود به نقش غیرقابل انکار زنان در پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی اشاره و تأکید کرده‌اند.

وی با بیان اینکه در رابطه با حضور زنان در اجتماع دیدگاه‌های متفاوتی وجود دارد عنوان کرد: دیدگاه سنتی، زن را خانه‌نشین و به دور از فعالیت‌های اجتماعی می‌پسندد اما دیدگاه امامین انقلاب با این موضع‌گیری متفاوت است و زن حضور و فعالیت اجتماعی مؤثر دارد و اتمام حجت کردند که خانه‌داری زن به معنای خانه‌نشینی او نیست.

ـ لزوم وجود نگاه زنانه در نگارش قوانین

حاجی‌طاهری خاطرنشان کرد: مانیفستی که برای انقلاب اسلامی نوشته شده و چارچوب‌های تعیین شده، بر حضور اجتماعی زنان تاکید دارد اگرچه ممکن است ضعف‌هایی را در نوع حمایت اجتماعی از حضور زنان شاهد باشیم و نقصی در قوانین به چشم بخورد که اصلاح آن‌ها هم به حمایت‌گری بیشتر از نقش اجتماعی زنان کمک خواهد کرد.

وی با تأکید بر این که پس از پیروزی انقلاب اسلامی تحولات شگرفی در نوع حضور و فعالیت اجتماعی زنان در جامعه ایجاد شده، گفت: نباید به این موارد قانع شد و اینها برای نقش‌آفرینی اصلی زنانی در تراز انقلاب اسلامی کافی نیست به ‌ویژه در موضوعی که امروزه در جامعه داغ شده و به جوانی جمعیت اشاره دارد؛ باید تسهیلات بیشتری در رابطه با نوع فعالیت اجتماعی زنان در جامعه ایجاد شود که به ‌درستی بتوانند به وظیفه مادری خود نیز بپردازند.

نماینده بنیاد ملی خانواده در استان قزوین بیان کرد: حضور اجتماعی لزوماً به معنای اشتغال بانوان نیست؛ حضور اجتماعی می‌تواند صرف فعالیت‌های غیرانتفاعی و عام‌المنفعه برای جامعه شود، همچون اقداماتی که بانوان در زمان جنگ و پشت جبهه‌ها انجام می‌دادند، البته هنوز هم هستند بانوانی که فعالیت‌های جهادی انجام می‌دهند و هیچ‌گونه چشمداشت مادی برای زحماتی که متحمل می‌شوند ندارند.

وی تاکید کرد: کنشگری اجتماعی بانوان لزوماً به‌معنای اشتغال نیست؛ حضور زنان در عرصه‌های مختلف علمی، فرهنگی، ورزشی، سیاسی، اجتماعی و هنری بسیار پررنگ است، قوانین متعددی به نفع بانوان به تصویب رسیده و نتایج پررنگ و قابل‌توجهی هم از این اقدامات حاصل شده است.

حاجی‌طاهری اظهار کرد: به‌طور کلی استقلال جمهوری اسلامی در ایران موجب رشد و شکوفایی زنان در عرصه‌های مختلف اجتماعی شده است و در این میان اصل و مبنا حفظ کرامت بانوان بوده است و تلاش شده جنس زنان بر اساس مولفه‌های جسمی و روحی و عاطفی خود مورد توجه قرار گیرد، اگر چه خلأ و نواقصی در قوانین و مقررات وجود دارد اما به ‌طور کلی در مقایسه با دوران قبل از انقلاب دیدگاه تئوریسین‌ها نسبت به زن بسیار عمیق و متمدنانه، غنی و مبتنی بر ارزش و کرامت زنان است.

این کنشگر اجتماعی عنوان کرد: اگر قرار است تحولی در حوزه زنان و خانواده صورت گیرد باز هم نیازمند حضور پر رنگ و اقدامات قوی و مؤثر بانوان در جامعه هستیم، باید در نگارش قوانین علاوه بر رویکردهای مردانه نگاه زنانه هم دخیل باشد.

وی ادامه داد: باید در نگارش قوانین خواسته‌های زنانی که در جامعه فعالیت دارند و مؤلفه‌های مورد نیاز برای حضور موثر و نیز خواسته‌هایشان در متن قوانین گنجانده شود که در این عرصه هم خود جامعه زنان باید در صف اول مطالبه‌ حقوق خود قرار گیرند.

حاجی‌طاهری در پایان گفت: این سوال مطرح است که زنان تا چه میزان در مجامعی که برای آن‌ها تصمیم‌گیری می‌کنند حضور دارند و یا حضور زنان در شورای عالی انقلاب فرهنگی چند درصد است؟ باید نگاه زنانه در برنامه‌ریزی‌ها و سیاستگذاری‌ها و قانونگذاری‌ها برای حضور موثرتر بانوان کنشگر اجتماعی در قوانین حوزه زنان لحاظ شود.