کار من با عشق و علاقه برند شد

مقدمه

این روزها شاهد پیشرفت بسیاری از کسب و کارهای خانگی هستیم که در زمینه‌های مختلف آشپزی، خیاطی، کارهای دستی و موارد دیگر درآمد خوبی دارند. در گذشته کار کردن به این معنی بود که صبح از خانه بیرون برویم و در اداره یا کارگاه و مغازه‌ای کار کنیم و بعد از چند ساعت به خانه برگردیم، و هر روز این روند تکرار می‌شد. اما امروزه شاهد پیشرفت بسیاری از کسب و کارهای خانگی هستیم که در زمینه‌های مختلف آشپزی، خیاطی، کارهای دستی و موارد دیگر درآمد خوبی دارند و حتی با گسترش کارهای خود توانسته‌اند تبدیل به یکی از بهترین برندها در عرصه فعالیت خود شوند.

در این گفت‌وگو قصد داریم که با یک کسب و کار پررونق از زنان کارآفرین و ایده‌پرداز موفق آشنا شویم و راز موفقیت را از زبان صاحب آن بشنویم.

رومینا اسماعیلی‌پور

من فاطمه صفرخانلو هستم. صاحب برند «الی کیک» و ۱۱ سال است که در این شغل مشغول هستم. از سال ۹۲ و با حرفه‌ای کاملh متفاوت یعنی میوه‌آرایی کار خودم را آغاز کردم و یک سال بعد وارد کار کیک شدم.

در ابتدای کار، بدون هیچ کلاسی و صرفا با دنیای مجازی این کار را شروع کردم. همچنین اولین باست کیک کار در قزوین هستم که چهره و مجسمه کیکی کار می‌کنم.

سال ۹۹ تصمیم گرفتم با استفاده از سرمایه شخصی و وام‌های دستگاه اجرایی، کارگاهی برای شیرینی‌سازی افتتاح کنم و تا به حال چندین خانم هم در کارگاهم استخدام شدند و کار را آموزش دیدند. بخش عمده‌ای از کارم، به همکاری با دستگاه‌های دولتی مربوط می‌شود.

یک سری از سختی‌ها باعث می‌شود آدم سراغ حرفه خاصی برود و بخواهد کار جدیدی یاد بگیرد؛ شاید همین سختی‌ها من را به این سمت سوق دادند.

حدودا ۷ سال پیش باقلوایی را تولید کردم که از نظر ظاهری شبیه به پسته هست اما با طعم و مزه باقلوای عادی‌ای که همیشه خورده‌ایم.

از آنجایی که کارم با عشق و علاقه هست؛ بیشتر تمایل دارم که با طعم و مزه‌ها بازی کنم و خودم را به چالش بکشم.

بعد از اینکه وارد این حرفه شدم به اصرار خانواده شروع به تحصیل کردم. البته قصدم این بود که در همین رشته درس را ادامه بدهم اما متاسفانه شرایط لازم مهیا نشد و به سمت حسابداری رفتم.

علاقه‌ای که داشتم من را به سمت میوه‌آرایی سوق داد. اولین کار میوه‌آرایی که انجام دادم به دلیل اینکه ابزار کارم محدود بود و خودآموز هم بودم حدود ۱۳ ساعت طول کشید!

با سرمایه خیلی کوچک شخصی و ابزارهای اولیه این کار را شروع کردم. اما به قدری به این کار، عشق و علاقه داشتم که روز به روز پیشرفت کردم.

به نظر من کیفیت و مواد اولیه درجه یک در برندسازی نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند.

روزهای اول اصلا به سود کاری فکر نمی‌کردم؛ بلکه تنها دغدغه‌ام رضایت مشتری بود. حتی شاید همان روزهای اول هیچ سودی هم نداشتم.

وقتی این کیک وارد مجلس می‌شد و همه از کیفیت کار راضی بودند، همین باعث شد که کارم، شیرینی و کیک‌هایی که درست می‌کنم بیشتر دیده بشود و کارم تبدیل به برند شود.

وقتی رضایت را در چشم مشتری می‌دیدم برایم قوت قلب بود و نیازی به سود زیاد نداشتم.

اول، کارم را با سفارش از قزوین شروع کردم. کم‌کم و به مرور زمان از شهرهای دیگری مثل تهران، کرج، زنجان و رشت هم به من سفارش کار دادند.

البته در حال حاضر بخش عمده‌ای از سفارش‌هایم از تهران هست که بیشتر هم شامل شیرینی‌های سنتی می‌شود.

شب‌های یلدا با گل‌فروشی‌ها بابت میوه‌آرایی همکاری دارم. در بیشتر مراسم‌ افتتاحیه قزوین کارهای گل‌آرایی مجالس را انجام می‌دهم.

در بحث کیک هم کاملا با عشق و علاقه و بدون هیچ‌گونه آموزشی و از کیک‌های کافه‌ای کارم را شروع کردم. کم‌کم کیک‌های تولد را به کارم اضافه کردم اما برای بحث تولید «باست کیک» آموزش دیدم.

چند دوره داوری مسابقات آشپزی هم بودم از جمله بیمارستان ولایت، مجتمع خلیج‌فارس و دو دوره در مدارس امام رضا و نخبگان …

در حال حاضر ۴ خانم در کارگاهم مشغول هستند. از آنجایی که کار من کاملا با قنادی‌ها متفاوت هست؛ این خانم‌ها کاملا صفر و مبتدی کارشان را شروع کردند و خودم آموزششان دادم.

بعد از آموزش و گذراندن مراحل لازم از فنی و حرفه‌ای مدرک هم دریافت می کنند.

یکی از اهدافم این هست که به دلیل آموزش گسترده‌ای که مدنظر دارم مکان و کارگاهم را گسترش دهم و ظرفیت تولیدی را افزایش دهم.

در حال حاضر، من به صورت حجمی کار می‌کنم و با جاهایی همکاری دارم که محصولاتم را حجمی خریداری می‌کنند.

سعی می‌کنم در کارم از مواد درجه یک و با کیفیت بالا استفاده کنم هرچند اگر سودش همچنان پایین بماند. چرا که می‌خواهم مشتری‌های ۱۲ ساله خودم را ثابت نگهدارم.

یکی از اهدافم این هست که محصولاتم، بیشتر در شهرهای دیگر دیده شود و برندسازی کنم.

حس می‌کنم شیرینی‌های سنتی قزوین، مثل باقلوا، چندان به شهرهای دیگر معرفی نشده است. آن‌چنان که باقلوای یزد در کشور معرفی شده و همه باقلوا را با طعم باقلوای یزد یاد می‌کنند؛ باقلوای قزوین برندسازی نشده است. تمرکزم در حال حاضر بر بسته‌بندی و کیفیت کارهایم هست تا از این طریق حتی بتوانم شیرینی‌های سنتی‌ای را که تولید می‌کنم به کشورهای دیگر صادرات کنم.

چون به نظر من، شیرینی‌های سنتی می‌توانند منبع درآمد بسیار خوبی برای کشور باشند و ما از این نظر از ظرفیت بالایی برخوردار هستیم که البته کمتر به آن توجه شده است.

زمانی که شروع به کار فوندانت کردم؛ این کار در قزوین چندان شناخته شده نبود و اصلا کسی اطلاع نداشت که فوندانت چی هست؟!

به همین خاطر من دوست ندارم به شیوه قنادی‌ها کار کنم؛ هرچند که کار کردن به این شیوه سود بیشتری دارد. حجم بیشتری کار تولید می‌شود و به فروش بالایی هم می‌رسد. اما من با کار کردن به شیوه خودم راحت‌تر هستم. چون شیرینی‌های تازه‌تری به مشتری ارائه می‌دهم و از مواد و کارهای چند روز قبل استفاده نمی‌کنم.

فعلا تلاشم بر افزایش سطحی کارهای خودم هست؛ از جمله مواد اولیه و بحث نگهداری مواد که در صادرات حرف اول را می‌زند.

به نظر من کشورهای عربی از باقلوای کشور ما استقبال گسترده‌تری می‌کنند و می‌توانیم از این نظر قوی باشیم.

تا حالا پیش نیامده که موادی که از قبل باقی مانده را دوباره در چرخه تولید کارهای جدیدم اضافه کنم. چون به اندازه‌ای کارهایم را تولید می‌کنم که دور ریز زیادی نداشته باشم و فکر می‌کنم چنین مسائلی باعث شد که من در حرفه‌ام پیشرفت داشته باشم و مشتری‌های چندین و چندساله‌ام را نگه دارم.

همکارهای زیادی در قزوین دارم که باقلوا و شیرینی سنتی کار می‌کنند اما کمتر کسی هست که مثل من در همه حوزه‌ها مثل میوه‌آرایی، فینگرفود، شیرینی‌های سنتی، شیرینی‌های تر، انواع باقلوا، کیک و باست کیک فعالیت داشته باشد.

حوزه رقابتی در این عرصه زیاد هست اما به نظر من در معرفی شیرینی‌های سنتی قزوین و باقلوا به شهرهای دیگر کم‌کاری داشتیم. خیلی شهرها همچنان شیرینی‌های ما را نمی‌شناسند.

اگر ارگان‌ها همکاری داشته باشند؛ کسانی که در این حرفه مشغول هستند می‌توانند از بسته‌بندی مناسب استفاده کنند و سطح کیفی کار را بالا ببرند. ما می‌توانیم وارد بحث صادرات به کشورهای دیگر و معرفی شیرینی‌هایمان به شهرهای کشور خودمان شویم.

رئیس اصناف سابق، آقای علی عسگری و آقای حیدری رئیس اتحادیه در این مسیر بسیار حمایتم کردند و اگر حمایت‌های ایشان نبود کارگاه من به این مرحله‌ای که امروز مشاهده می‌کنید نمی‌رسید.

به نظر من ارگان‌ها با حمایت‌ها و تسهیلات ویژه‌ای که اختصاص می‌دهند می‌توانند تاثیر بسزایی در مواد اولیه و بسته‌بندی کارهای ما که مساله‌ی بسیار مهمی هم هست ایفا کنند تا بحث صادرات کم‌کم در این حوزه شکل گسترده‌تری به خودش بگیرد و بتوانیم برای چرخه اقتصاد کشور نقشی هرچند کوچک اما پررنگ را ایفا کنیم.