ژن نئاندرتال‌ها و آمار بیکاری!

وحید حاج سعیدی

ما همیشه خدا فکر می‌کردیم دوران پارینه سنگی و عصر حجر تمام شده است و اگر هم آن بندگان خدا با چالش‌هایی مواجه بودند، برای خودشان بوده و ربطی به نسل‌های بعدی ندارد. اما ظاهرا اینطور نیست و برخی از گرفتاری‌های نسل جدید میراث غارنشینی اجدادمان به ویژه عزیزان نئاندرتال  است. یعنی گل کم بود به مشکلات ژنتیک نئاندرتال‌ها هم آراسته شد! بشر امروزی این همه گرفتاری و بدبختی دارد، حالا میراث‌دار مشکلات ژنتیکی انسان‌های عصر حجر در موضوع درد هم شده است.

یعنی این همه خصلت خوب انسان‌های باستانی و عصر پارینه سنگی، ما باید ژن احساس درد نئاندرتال‌ها را به ارث ببریم! جان به لبتان نکنم. دانشمندان اخیرا کاشف به عمل آورده‌اند اگر آستانه درد کمی داریم، ممکن است ژن نئاندرتال را به ارث برده باشیم! زومیت نوشت: سه واریانت ژنی که بر اثر آمیزش اجداد انسان‌های مدرن با نئاندرتال‌ها به ما منتقل شده‌اند، ممکن است حساسیت ما را به انواع خاصی از درد افزایش داده باشند.

در حقیقت ارتباطات ماقبل تاریخ نئاندرتال‌ها و انسان‌های امروزی، عواقب ژنتیکی برای گونه‌ی ما در پی داشته است. اکنون، تحقیقات نشان می‌دهد که می‌توانیم آستانه‌ی تحمل درد را نیز به فهرست مواردی اضافه کنیم که آمیزش بین گونه‌ای انسان‌های باستانی ممکن است بر آن تاثیر گذاشته باشد.

بخشکی شانس…! ما همیشه خدا فکر می‌کردیم این انسان‌های عصر پارینه سنگی یا انسان‌های نئاندرتال‌ها، رودولفی، هایدلبرگی با آن تبرهای سنگی و دماغ‌های بزرگ که باب زندگی در مناطق خشک و سرد بود، اساسا انسان‌های پوست کلفت و ضدخشی بودند اما نگو آن بندگان خدا هم در برابر درد، عاجز بودند و حتی به انواع خاصی از درد حساس‌تر بوده باشند.

دکتر کاستوب آدیکاری، نویسنده همکار، در بیانیه‌ای گفت: «حساسیت به درد یکی از ویژگی‌های مهم برای حفظ بقا است و به انسان توانایی می‌دهد تا از دردهایی با آسیب جدی اجتناب کند. یافته‌های ما نشان می‌دهد که ممکن است نئاندرتال‌ها به انواع خاصی از درد حساستر بوده باشند؛ گذشته از آستانه‌ی تحمل درد اندک، ممکن است آثار وراثتی و ارتباط ژنتیکی ما با اجداد نئاندرتال‌مان بر آناتومی‌بینی و حساسیت ما به کووید ۱۹ و احتمال ابتلا به «بیماری وایکینگ» نیز تاثیر گذاشته باشد. به نظر می‌رسد که ژن اجداد نئاندرتال مسئول خیلی چیزها است.

فقط خدا کند دوستان آمارگیر بانک مرکزی و مرکز آمار ایران این لابلا میزان شاخص فلاکت و بیکاری و سایر بدبختی‌های اقتصادی عصر حاضر را، گردن شکسته نئاندرتال‌ها و ژن آنها نیندازند! چون این بندگان غارنشین خداوند کار و کاسبی و شغل درست و حسابی که نداشتند. پس فردا ممکن است کارشناسان اعلام کنند، بیکاری فزاینده در جامعه ماحصل انتقال ژن بیکاری نئاندرتال‌ها به نسل‌های بعد و ارثی است!