هوش مصنوعی و نقش آن در دسترس‌پذیری و مناسب‌سازی شهری

آرزو سلخوری ـ مناسب‌سازی فضاهای شهری برای معلولین یک ضرورت اجتماعی است که نه تنها زندگی آنان را آسان‌تر می‌کند بلکه به ایجاد یک محیط دوستانه و شامل برای تمام افراد جامعه کمک می‌کند. در این گزارش، به بررسی اقدامات و پیشنهاداتی برای مناسب‌سازی شهر برای معلولین با استفاده از هوش مصنوعی خواهیم پرداخت که می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی این افراد و ایجاد یک شهر دوستانه‌تر کمک کند.

در حوزه فناوری، استفاده از راهکارهای هوش مصنوعی، اینترنت اشیاء و اپلیکیشن‌های موبایل برای ایجاد شهرهای هوشمند با تمرکز بر دسترسی و سهولت استفاده برای معلولین بسیار مهم است. از جمله این راهکارها می‌توان به سیستم‌های هوشمند ترافیکی که با استفاده از داده‌های جمع‌آوری شده از حرکت و نیازهای معلولین، بهینه‌سازی ترافیک و افزایش دسترسی آنها به خدمات اشاره کرد.

همچنین، توسعه اپلیکیشن‌های موبایلی که اطلاعات در دسترسی و کیفیت خدمات برای معلولین را به اشتراک بگذارند نیز از راهکارهای موثر در این زمینه است. این اقدامات نه تنها به بهبود زندگی معلولین کمک می‌کنند بلکه شهرهایی را فراهم می‌آورند که برای همه شهروندان، از جمله معلولین، قابل دسترسی و استفاده باشند.

در دنیای امروز، هوش مصنوعی (AI) به عنوان یکی از ابزارهای قدرتمند برای ارتقاء کیفیت زندگی شهری شناخته شده است. این فناوری به ویژه در حوزه دسترس‌پذیری و مناسب‌سازی شهری، نقشی حیاتی ایفا می‌کند. به طور خاص، هوش مصنوعی می‌تواند به شیوه‌های زیر به بهبود این بخش کمک کند.

1ـ تشخیص و شناسایی موانع فیزیکی

الگوریتم‌های یادگیری ماشین می‌توانند برای شناسایی و گزارش موانع فیزیکی در معابر عمومی مورد استفاده قرار گیرند. این تکنولوژی با پردازش تصاویر و داده‌های دوربین‌های مداربسته می‌تواند به شناسایی نواقص موجود در معابر، پیاده‌روها و ساختمان‌ها بپردازد.

به عنوان مثال، شرکت‌هایی مانند  EYE-Dاز سیستم‌های بینایی کامپیوتری استفاده می‌کنند تا موانع در پیاده‌روها، پارکینگ‌ها و ورودی ساختمان‌ها را شناسایی کنند. این سیستم‌ها با تحلیل تصاویر گرفته‌شده از دوربین‌های نصب‌شده، قادر به شناسایی مشکلاتی نظیر ناصافی‌های پیاده‌رو، پله‌های بدون علامت، و دیگر موانع هستند. داده‌های جمع‌آوری‌شده سپس به سیستم‌های مدیریت شهری ارسال می‌شود تا اقدامات اصلاحی انجام گیرد.

Google Mapsو Apple Maps از الگوریتم‌های هوش مصنوعی برای تحلیل تصاویر خیابان‌ها و شناسایی مشکلاتی مانند نوارهای امنیتی، پله‌ها یا موانع در پیاده‌روها استفاده می‌کنند. این سیستم‌ها به بهبود اطلاعات مربوط به دسترس‌پذیری در نقشه‌ها و برنامه‌های راه‌یابی کمک می‌کنند.

2ـ بهبود خدمات حمل و نقل عمومی

سیستم‌های هوش مصنوعی می‌توانند به بهینه‌سازی خدمات حمل و نقل عمومی کمک کنند. برای مثال، با تجزیه و تحلیل داده‌های مربوط به سفرها، می‌توان مسیرهای مناسب‌تر و ایمن‌تر برای افراد دارای نیازهای ویژه طراحی کرد. همچنین، سیستم‌های هوشمند می‌توانند زمان‌بندی و تخصیص وسایل نقلیه را به گونه‌ای تنظیم کنند که نیازهای این گروه از افراد بهتر برآورده شود.

AppyWay، اپلیکیشنی در لندن، با استفاده از هوش مصنوعی، به مسافران با مشکلات حرکتی کمک می‌کند تا مکان‌های پارک مناسب و دسترس‌پذیر را پیدا کنند. این اپلیکیشن با تحلیل داده‌های مربوط به پارکینگ‌ها، مسیرهای حمل و نقل عمومی و شرایط ترافیکی، پیشنهاداتی بهینه برای کاربران ارائه می‌دهد و به آنها کمک می‌کند تا سفر راحت‌تری داشته باشند.

در شهرهایی مانند لندن و نیویورک، هوش مصنوعی در بهینه‌سازی خدمات حمل و نقل عمومی به کار گرفته می‌شود. به عنوان مثال، TfL (Transport for London)  از تحلیل داده‌های هوش مصنوعی برای بهینه‌سازی زمان‌بندی و مسیرهای حمل و نقل استفاده می‌کند تا خدمات بهتری به افراد دارای نیازهای ویژه ارائه دهد.

3ـ طراحی و ایجاد زیرساخت‌های هوشمند

فناوری‌های هوش مصنوعی می‌توانند در طراحی و پیاده‌سازی زیرساخت‌های هوشمند نقش داشته باشند. برای مثال، سیستم‌های هوش مصنوعی می‌توانند به طراحی سیستم‌های روشنایی و علائم ترافیکی تطبیق‌پذیر با نیازهای ویژه کمک کنند، به‌ویژه برای افرادی که دارای مشکلات بینایی یا حرکتی هستند.

به طور خاص، Arup Group از الگوریتم‌های هوش مصنوعی برای طراحی سیستم‌های روشنایی و علائم ترافیکی استفاده می‌کند که به نیازهای خاص افراد دارای مشکلات بینایی پاسخ می‌دهد. برای مثال، سیستم‌های روشنایی هوشمند می‌توانند بر اساس زمان روز و میزان نور طبیعی، شدت نور را تنظیم کنند و علائم ترافیکی متناسب با شرایط خاص محیطی تغییر یابند.

4ـ تحلیل داده‌ها و پیش‌بینی نیازها

هوش مصنوعی می‌تواند به پیش‌بینی نیازهای شهری و تجزیه و تحلیل داده‌های مربوط به استفاده از فضاهای عمومی و شناسایی الگوهای استفاده کمک کند. این اطلاعات می‌توانند به برنامه‌ریزان شهری در طراحی فضاهایی که به طور ویژه برای افراد دارای نیازهای خاص مناسب هستند، یاری رسانند.

StreetLight Dataاز الگوریتم‌های پیشرفته برای تحلیل داده‌های جمع‌آوری‌شده از سنسورها و تلفن‌های همراه استفاده می‌کند تا الگوهای رفتاری و نیازهای حمل و نقل شهری را شناسایی کند. این اطلاعات به مدیران شهری کمک می‌کند تا برنامه‌های حمل و نقل عمومی و طراحی معابر را به گونه‌ای تنظیم کنند که پاسخگوی نیازهای گروه‌های مختلف جامعه، از جمله افراد دارای نیازهای خاص، باشد.

5ـ پشتیبانی از افراد دارای نیازهای ویژه

اپلیکیشن‌های مبتنی بر هوش مصنوعی می‌توانند به ارائه خدمات خاص به افراد دارای نیازهای ویژه کمک کنند. به عنوان مثال، اپلیکیشن‌های راه‌یابی هوشمند می‌توانند مسیرهای بهینه و دسترس‌پذیر را ارائه دهند و به افراد دارای مشکلات حرکتی یا بینایی کمک کنند تا با سهولت بیشتری به مقصد خود برسند.

Be My Eyes، اپلیکیشنی که از بینایی‌سنجی هوش مصنوعی استفاده می‌کند، به افراد نابینا یا کم‌بینا کمک می‌کند تا محیط اطراف خود را بهتر درک کنند. کاربران این اپلیکیشن با استفاده از دوربین گوشی‌های خود، می‌توانند از بینایی‌سنجی هوش مصنوعی برای شناسایی موانع، یافتن اقلام خاص و دریافت راهنمایی‌های عمومی بهره‌مند شوند.

در مجموع، هوش مصنوعی به عنوان یک ابزار تحولی در طراحی و مدیریت شهری، می‌تواند به تحقق شهری فراگیرتر و مناسب‌تر برای تمامی اقشار جامعه کمک کند. با بهره‌برداری از این فناوری، می‌توان به ایجاد محیط‌های شهری کارآمدتر و دسترس‌پذیرتر برای همه شهروندان دست یافت.

هوش مصنوعی با ارائه راهکارهای پیشرفته و هوشمند، می‌تواند به بهبود دسترس‌پذیری و مناسب‌سازی شهری به شکلی موثر و کارآمد کمک کند. این فناوری با تحلیل داده‌ها، شناسایی مشکلات و ارائه راهکارهای بهینه، به تحقق شهری فراگیرتر و عادلانه‌تر برای همه شهروندان کمک می‌کند.