هوای تازه چینی رسید!
- شناسه خبر: 2382
- تاریخ و زمان ارسال: 17 مهر 1401 ساعت 08:00
- بازدید :
وحید حاجسعیدی
تا همین چند سال قبل هیچ کس فکر نمیکرد روزی برای نفس کشیدن هم باید برنامهریزی کرد؛ چرا که ظاهرا راحتترین و ارزانترین کار همین نفس کشیدن است. کافی است در همان بدو ورود به این کره آسفالته، پرستار یا مامای محترم دو ضربه محکم به پشت نوزاد وارد کند تا صدای گریه بچه برای اولین بار دربیاید و از همان لحظه الی قیام یومالدین مفت و مجانی، بدون هیچ محدودیتی نفس بکشد؛ مگر اینکه سهمیه نفس کشیدن به پایان برسد و از واریز سهمیه جدید خبری نباشد! اما با اوضاع به وجود آمده شاید در ادامه ملت مجبور شوند در نفس کشیدن هم صرفهجویی کنند و یا دولت به جای طرح «هر دم یک باز دم» رویکرد «هر دم دو یا سه باز دم» را اجرا کند و قس علی هذا…
یاد ایام گذشته به خیر… تا همین چند سال قبل که هنوز اوضاع هوا و نفس کشیدن کشمشی نبود و مردم میتوانستند در پارکها ورزش کنند و قدم بزنند؛ هر از گاهی خلقا… دست نامزدشان را میگرفتند و زیر نمنم باران به پارک یا باغات میرفتند و با خودشان زمزمه میکردند «بگذاریم که احساس، هوایی بخورد!» ولی ظاهرا قرار است به زودی نفس کشیدن در پارکها و باغات کانالیزه شود و روی حساب و کتاب باشد. استارت این کار هم توسط چینیهای چشم بادامی زده شده است. اصل ماجرا به روایت جراید …
«شرایط زیست محیطی پکن پایتخت چین در وضع بدی قرار دارد و برای زندگی بسیار نامساعد شده است. مقامات چین به تازگی قوانین جدیدی را تصویب کردند و به منظور کنترل و مبارزه با آلودگی هوا در پکن که طی چند ماه اخیر به بیشترین میزان خود رسیده، برنامههای کلانی تصویب کرده و میلیاردها یوان هزینه صرف کردهاند. به تازگی شرکت معماری اور پراجکت، پیشنهاد ساخت سایبانی مهر و موم شده مملو از هوای پاک را به مسئولان شهرداری پکن ارائه کرده که در آن حبابهایی روی باغات و پارکها کشیده میشود تا واحههایی از محیطهای تحت کنترل بسازند که دما و رطوبت آنها سالم و کنترل شده است. این واحهها علاوه بر فراهم کردن فضایی سبز و سالم، ساختمانهای اطراف ازجمله آپارتمانها، ادارات و ساختمانهای پزشکی نیز میتوانند از سیستم کنترل هوای این طرح بهرهمند شوند و هوای مصرفی خود را از این واحهها تامین کنند.» (به نقل از روزنامه جامجم)
ملاحظه فرمودید. ظاهرا از این پس زوجهای چینی باید روی کارت تبریک عروسیشان بنویسند «واحهای ساختهایم؛ سایبانش همه باد و حصارش همه تکرار هوا و الی آخر …
البته اگر این طرح در پکن جواب بدهد، هیچ ضمانتی برای اجرای آن در تهران و سایر کلان شهرهای مملکت ما وجود ندارد. چرا که بر اساس مشاهدات میدانی، تا همین الان نصف باغات کلان شهرها به برج تبدیل شدهاند و مابقی نیز در انتظار خشک شدن درختانشان…
علیایحال با وجود دوستان چینی چندان هم جای نگرانی نیست. چون این چینیهایی که ما دیدیم حاضرند خودشان از ماسک اکسیژن استفاده کنند ولی هوای تولیدی واحههای اکسیژنشان را به کشورهای دیگر صادر کنند. خلاصه اگر دو روز دیگر روی شیشه مغازهها عبارت «هوای تازه چینی رسید.» دیدید، تعجب نکنید!