نقدی بر سفر وزیر آموزش و پرورش به استان قزوین

ولی‌ا…  حسین‌‌‌زاده

استان قزوین به دلیل  نزدیکی به پایتخت همواره یکی از مقصد‌های سفر آسان دولتمردان از جمله وزیران  بوده است  و این هنر مدیران استان است که از حضور و ظر فیت  وزیران در سفر به استان نهایت بهره‌برداری را برای رفع بخشی از مشکلات و شکوفایی ظرفیت‌ها داشته باشند.

اما دردمندانه باید اعتراف کرد که مدیران استان قزوین در دولت‌های گذشته و دولت مستقر آنگونه که شایسته بوده از سفر وزیران به استان استفاده حداکثری را نداشته‌اند.

یکی از دلایل کم‌بهره‌بودن سفر وزیران دولت‌های مختلف از جمله دولت سیزدهم  به استان قزوین به دلیل نوع برنامه‌ریزی است که مدیران استان برای سفر وزیران  پیش‌بینی می‌کنند؛  می‌باشد.

با توجه به تجربه سفرهای مختلف وزیران معمولا مدیران ارشد استان تلاش دارند که بازدید وزیران از واحد‌ها و مراکزی باشد که در شرایط ایده‌آل‌، وضعیت خوب و موفق در عرصه فعالیت و تولید دارند باشند چرا که مدیران استان در این سفرها بیشتر تمایل دارند با ارایه گزارش عملکرد هر چند بعضا غیر‌واقعی جایگاه  و موقعیت خود را پیش وزیر تثبیت و مستحکم کنند و حتی  اگر بنا است دیدار و نشستی هم انجام شود دیدار و نشست‌ها محدود به افراد خاص و توجیه شده و ‌همراه و هم زبان مدیر‌کل باشد تا خدای نکرده در مدت حضور وزیر در استان سخن و مطلبی بیان و گفته نشود که خاطر آقای وزیرمکدر و بارسیدن به تهران حکم بر عزل مدیرکل استان دهد.

کمتر دیده شده که وزیران در واحد‌های بحران‌زده و دارای مشکل و یا در نشست و اجتماعی حضور پیدا کنند  که سخنی برخلاف گزارش‌های غیرواقعی، تحریف شده و ….  بیان شود.

این در حالی است مدیرانی که از هنر و توان گفت‌وگو، جسارت،  اعتماد به نفس، عملکرد موفق و ….  برخوردار هستند و نگاه مصلحت‌اندیشانه به جایگاه و موقعیت خود ندارند  اصرار و تاکید  بر حضور وزیر در واحدهای بحران زده و دارای مشکل دارند تا از ظرفیت وزیر برای رفع مشکل استفاده کنند و یا وزیر را در جمعی می نشانند که جامعه هدف وزیر شفاف‌، بدون لکنت زبان و به دور از تملق و چابلوسی‌های رایج این روز‌ها خواست و دیدگاه‌های خود را مستقیم با وزیر در میان بگذارند.

یوسف نوری وزیر آموزش و پرورش چهارشنبه هفته گذشته در یک روز تعطیل رسمی در استان  قزوین حضور پیدا کرد و بر اساس گزارش رسانه های استان سفر وزیر آموزش و پرورش برای استان اگر نگوییم «هیچ» کمترین خروجی را به همراه داشت؛ چرا که در این سفر نه تکلیف معلمان خرید خدمات، معلمان مدارس غیردولتی و مربیان پیش دبستانی‌ها مشخص شد و نه اینکه با توجه به  همراهی معاون وزیر و رئیس سازمان نوسازی علی‌رغم اینکه مدارس استان قزوین از لحاظ کمبود فضای آموزشی و تجهیز مدارس جزو استان‌های بحرانی است تصمیمی برای رفع آن اتخاذ شد و نه آورده‌ای برای شهرستان‌های استان (ازجمله  شهرستان البرز و مهرگان که به لحاظ کمبود فضای آموزشی در کشور مقام اول را دارند) چاره‌ای اندیشیده شد و نه برای تجهیز بسیاری از کلاس‌های مدارس استان که فاقد نیمکت و صندلی برای نشستن دانش‌آموزان هستند فکری شد.

مضاعف بر اینکه این روز‌ها بیشترین خبر‌ها و اتفاقات کشور مربوط به جامعه هدف وزارتخانه آموزش و پرورش از جمله اعتراضات معلمان و حضور دانش‌آموزان دهه هشتادی در خیابان‌ها و حاشیه‌های این روزها که از مدارس مختلف در حال بازنشر است؛ می‌باشد. بنابراین سفر آقای نوری هم برای مردم استان و هم برای رسانه‌ها برای طرح سوالات متعدد افکار عمومی از وزیر مهم بود که گویا وزیر تمایلی به پاسخگویی نداشت.

و اما آقای سیاهکلی، هنر مدیریت این نیست که  برنامه‌ریزی سفر وزیر آموزش و پرورش به استان قزوین به گونه‌ای باشد  که  آقای وزیر  مشکلات و  مطالبات به‌حق معلمان و یا اعتراض دانش‌آموزان را نشنود.

آقای مدیرکل آموزش و پرورش اگر فضای مناسبی برای گفت‌وگوی دلسوزان آموزش و پرورش استان با وزیر فراهم می‌شد یقینا این دلسوزان از دخالت‌های بی‌حد و حصر افراد غیرمسئول در امور آموزش و پرورش استان سخن می‌گفتند و شما را از امتیاز دادن به این افراد که بیشتر از حوزه مسئولیت خود در تصمیم‌گیری شما دخالت می‌کنند نجات می‌دادند.

بی‌شک اگر وزیر آموزش و پرورش سر زده در یکی از دبیرستان‌های پسرانه و دخترانه استان حضور پیدا می‌کرد و پای صحبت‌های صریح دانش‌آموزان می‌نشست و پدرانه صحبت‌ها و گله‌های آنان را گوش می‌داد آنان در دام بدخواهان و دشمنان نظام و کشور قرار نمی‌گرفتند و نیاز نبود که آنان مطالبات و صحبت‌های خود را در کف خیابان بیان کنند و برای کشور بحران‌آفرینی کنند و برای خود و خانواده مشکل و چالش ایجاد کنند و مسیر آنها از مدرسه به سمت دستگاه‌های امنیتی و قضایی تغییر پیدا کند!

قطعا اگر آقای وزیر آموزش و پرورش وقت می‌گذاشت و پای صحبت‌های جامعه نجیب، مظلوم و صبور فرهنگیان و معلمان خرید خدمات، معلمان مدارس غیردولتی و مربیان پیش دبستانی‌ها می‌نشست دیگر شاهد تجمعات معلمان در کنار ساختمان  استانداری  و اداره کل آموزش و پرورش نمی‌بودیم.

آقای وزیر! آقای استاندار، آقای مدیرکل دلسوزان واقعی مردم،  انقلاب، نظام و رهبری مدیرانی هستند که با شجاعت و جسارت در جمع معترضان حضور پیدا می‌کنند تا اگر بنا است خشم معلمان و دانش‌آموزان فوران کند و سخنان  تند، گزنده و حتی تلخ بیان و مطرح شود این سخن خطاب به آنها و در جمعی محدود و  محیطی بسته صورت بگیرد تا تیرهای خشم و عصبانیت معلمان و  دانش‌آموزان و حتی معترضان به نظام انقلاب و رهبری اصابت نکند نه اینکه ما برای ادامه مدیریت خود از همه چیز هزینه کنیم.

بی‌شک عدم داشتن گوش شنوا برای شنیدن سخنان معلمان، دانش‌آموزان و … باعث می‌شود که آنهاخواست و مطالبات به حق و صنفی را خود در کف خیابان داد بزنند و زمینه و بستر سوء‌استفاده بدخواهان و دشمنان از مطالبات فراهم شود.

سخن پایانی اینکه مدیران استان باید به جای میزبانی از سفر‌های تشریفاتی، نمایشی و بی‌حاصل مقدمات سفرهای کاری، عملیاتی  و حتی چالشی را فراهم کنند تا این سفرها در ابعاد استانی و کشوری دارای خروجی قابل ملموس باشد؛ در غیر این صورت فقط کام مهمانان از باقلوای استان شیرین می‌شود و کام مردم استان از سفر دولتمردان خشک و خشک‌تر می‌شود!