نسبت به شهرهای دیگر امکانات بهتری داریم!
- شناسه خبر: 61454
- تاریخ و زمان ارسال: 1 تیر 1404 ساعت 02:22
- بازدید :
با تلاش و کوشش می‌توان به هر هدفی رسید
گفت‌وگو ـ محمد بهرامی: تیم ملی ترامپولین دختران ایران برای نخستین بار به یک رویداد خارج از کشور اعزام شد در حالی که در آن دو ملی‌پوش از قزوین حضور داشتند؛ هر چند این نخستین تجربه دختران ژیمناست کشورمان در این رقابت‌ها بود ولی آنها توانستند به آنچه که مد نظرشان بود برسند. ملی‌پوشان ترامپولین ایران در این مسابقات که در روسیه برگزار شد به سکو نرسیدند اما یک رویداد مهم را تجربه کردند تا بتوانند در میادین پیش‌رو با شرایط بهتری حضور پیدا کنند و دور نیست آن روز که حتی بتوانند روی سکوی قهرمانی نیز قرار بگیرند.
استان قزوین با وجود اینکه در ژیمناستیک کشور صاحب جایگاه خوبی است اما به واسطه نداشتن امکانات مناسب از حیث اسباب این رشته، نتوانسته به آنچه که لایقش بوده است برسد. با این وجود، به همت شهرداری الوند، یک سالن خوب با وسایل نسبتا استاندارد در این شهر در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است که در سال‌های گذشته‌تر و سالیان اخیر، همواره میزبان اردوهای تیم ملی نیز بوده است. به واسطه این امکانات مناسب، قهرمانان و ورزشکاران خوبی نیز به کشور معرفی شده‌اند که از آن جمله می‌توان به «شقایق چراغی» بانوی ملی پوش رشته ترامپولین اشاره کرد. او که به تازگی همراه تیم ملی از رقابت‌های بین‌المللی روسیه برگشته است، در گفت‌وگو با ولایت از شرایط خودش و مسابقاتی که به آن اعزام شده بود سخن گفت که چکیده آن را در زیر می‌خوانید:
¢ لطفا خودتان را برای خوانندگان روزنامه ولایت معرفی کنید؟
بنده شقایق چراغی، دانشجوی رشته تربیت‌بدنی در دانشگاه آزاد قزوین و در شهر صنعتی الوند ساکن هستم.
¢ چطور وارد این رشته شدید و چند سال است که در آن فعالیت می‌کنید؟
در ابتدا از طریق یکی از دوستانم وارد این رشته از ژیمناستیک شدم تا مانند بیشتر کسانی که پا به این رشته می‌گذارند مدتی کار کنم و بعد وارد رشته‌ی دیگری شوم اما به دلیل علاقه‌ی زیادی که پیدا کردم و استعدادی که داشتم ماندنم در این رشته طولانی شد و الان ژیمناستیک تمام زندگیم را در برگرفته است.
¢ آیا امکانات و ابزار لازم برای تمرینات در شهرتان وجود دارد؟
خوشبختانه شهر الوند از امکانات خوبی در ژیمناستیک برخوردار است و ما دارای بهترین سالن در خاورمیانه هستیم. ما سه کفی ترامپولین استاندارد داریم که این کار را برای ما از جهت تمرین بسیار آسان کرده است و به نسبت شهرها و استان‌های دیگر شرایط نسبتا مساعدتری داریم.
¢ برای رسیدن به یک شرایط ایده‌آل، روزانه به چقدر تمرین نیاز دارید؟
برای رسیدن به قهرمانی و یک شرایط ایده‌آل حرفه‌ای، مسلما نیاز به چندین ساعت تمرین در روز است چون ژیمناستیک رشته‌ی سختی است و نیاز به بدنسازی‌های مخصوص خود را برای انعطاف و یادگیری حرکات دارد.
¢ آیا انجام حرکات ترامپولین، تکنیک و اصول خاصی را می‌خواهد؟
بله، اصلا رشته ترامپولین یعنی تکنیک؛ تمام ترامپولین را تکنیک در برمی‌گیرد و ورزشکاری در این رشته موفق خواهد شد و به سکوی قهرمانی خواهد رسید که تکنیک حرکات را درست اجرا کند زیرا تکنیک از اهمیت خاصی برخوردار است. در این رشته، بیشتر خطا و امتیاز منفی مربوط به عدم رعایت تکنیک‌ها است.
¢ چقدر طول می‌کشد تا یک ورزشکار بتواند این تکنیک‌ها و اصول را بیاموزد؟
خب مثل تمام رشته‌ها، یادگیری تکنیک‌های این رشته نیز زمان‌بر است اما در اصل، زمان یادگیری تکنیک و اصول بسته به شرایط سالن تمرینی و استعداد ورزشکار متغیر است.
¢حوادث جزو جدا نشدنی این رشته است، برای پیشگیری از حوادث احتمالی چه کار باید کرد؟
آسیب جزو لاینفک ورزش است و ترامپولین نیز رشته‌ی حساسی در آسیب است اما با رعایت نکات ایمنی می‌توانیم از بروز آسیب جلوگیری کنیم در تمامی طول تمرین اطراف ترامپولین را تشک قرار می‌دهیم و مربی با تشک کنار ترامپولین حضور دارد تا در صورت سقوط، تشک را برای ورزشکار بیندازد.
¢ نقش مربی در این رشته چقدر است؟
در تمامی رشته‌ها، بدون مربی پیشرفت به دست نمی‌آید، مخصوصا در ترامپولین! این یکی از رشته‌هایی است که به جرات می‌توانم بگویم بدون مربی امکان پیشرفت و یادگیری تکنیک وجود ندارد؛ زیرا ترامپولین رشته‌ی فراری هست و تمامی نکات و ایرادات کوچیک باید بلافاصله توسط مربی گرفته شده و روی آن کار شود.
¢ از مسابقات بین‌المللی که اعزام شدید بگویید، چه حسی داشتید؟
مسابقات بین‌المللی روسیه، اولین مسابقه برون‌مرزی بود که تیم دختران ایران به آن اعزام شدند و تمام اعضا و خود من حس خوشحالی باور نکردنی داشتیم، باعث افتخار بود که به عنوان نمایندگان ایران در آنجا حاضر بودیم.
¢ شرایط مسابقات برایتان چطور بود و آیا توانستید با جو سالن کنار بیایید؟
مکان مسابقه شامل دو سالن تمرین و سالن مسابقه بود. خب شرایط آسان نبود چرا که ما برای اولین بار در چنین رویدادی حاضر می‌شدیم و این نخستین مسابقه رسمی برون‌مرزی ما بود، اما ما با کمک مربی تیم ملی خانم چراغی توانستیم با انرژی تمام و بسیار خوب چه در سالن مسابقه چه در تمرین عملکرد بسیار خوبی را داشته باشیم.
¢ تیم ایران در این مسابقات چه نتایجی کسب کرد؟
چهار نفر به عنوان نمایندگان ایران در این مسابقه حاضر بودیم؛ خانم ثنا علی نجیمی ۱۳/۱۴ سال، خانم بهاره مصلایی ۱۵/۱۶ سال که توانستند برای اولین بار و در اولین مسابقه به فینال راه پیدا کنند و من و خانم یلدا حسن شوکتی در بزرگسال. ما تمام تلاشمان را کردیم و تمامی اعضای ایران به خوبی کار کردند و خوشحالیم که استرس ذره‌ای روی عملکرد ما تاثیر نگذاشت.
¢ آیا آنچه که از خودتان انتظار داشتید برآورده شد؟
با توجه به اینکه اولین تجربه و مسابقه بین‌المللی من بود توانستم بهترین عملکرد را به نمایش بگذارم و جو سالن و رقبا در من تاثیری نگذاشت و بابت این موضوع خوشحال و از خودم راضی هستم.
¢ حریفانتان چقدر از شما بهتر بودند؟
ما در این مسابقات حریفان قدرتمندی داشتیم و حتی قهرمانان المپیک و جهان را در مسابقه می‌دیدم و جزو مسابقات سطح بالایی بود اما ما نگران حضور این قهرمانان نبودیم و می‌خواستیم خودمان را به رقبا ثابت کنیم. آنها از امکانات بهتری برخوردار هستند و یقینا شرایط بهتری هم داشتند ولی ما هم با همین ابزار، چیزی از آنها کم نداشتیم.
¢ تفاوت امکانات آنها با امکانات ما در ایران و در قزوین چه بود؟
در مقایسه با امکانات می‌توانم بگوییم که دارای امکانات بسیار بالایی هستند و کشور ما از نظر امکانات ضعیف است ولی در قزوین ما امکانات بهتری نسبت به شهرهای دیگر داریم.
¢ بهترین و بزرگترین تجربه شما از این مسابقات چه بود؟
ما در این رقابت‌ها تجربه‌های بسیاری را کسب کردم، یکی از این تجربه‌ها این بود که تلاش و هدف مشخص همیشه برنده است و زمانی خودتان را در جایی می‌بینید که آرزویش را داشتید.
¢ مهمترین برنامه پیش‌رویتان چیست؟
به امید خدا می‌خواهم قوی‌تر و بهتر از قبل و با برنامه تمریناتم را دنبال کنم و در انتظار اتفاقات بزرگتر هستم.
¢ برنامه ورزشی‌تان به برنامه درسی‌تان لطمه نمی‌زند؟
با برنامه‌ریزی درست می‌توان هم به ورزش رسید و هم به تحصیل، طوری که به هیچ کدام لطمه وارد نشود.
¢ بزرگترین آرزوی ورزشی‌تان در این رشته چیست؟
بزرگترین آرزوی من رسیدن به سکوی قهرمانی در مسابقات بین‌المللی است.
¢ سخن پایانی؟
در پایان تشکر می‌کنم از تمامی کسانی که در این راه زحمت کشیدند سرکار خانم دکتر اینچه درگاهی رئیس فدراسیون ژیمناستیک که این اتفاق باور نکردنی را برای دختران ژیمناست ایران رقم زدند و دیگر شرکت در مسابقات برای دختران ایران رویا نیست.
و تشکر ویژه از آقای باژرنگ رئیس شاخه‌ی ترامپولین بابت حمایت و زحماتشان و سرمربی تیم ملی خانم چراغی و مربیانم خانم تاری و شاقلانی که من را به این اینجا رساندند و امیدوارم که در مسابقات پیش‌رو بهتر و بالاتر از دیروز خود باشم.
