ناامید از تیم «امید»
- شناسه خبر: 20676
- تاریخ و زمان ارسال: 27 شهریور 1402 ساعت 08:00
- بازدید :
معصومه رضایی سراج
تیم ملی فوتبال امید ایران برای چندمین بار، باز هم نتوانست به المپیک راه یابد تا همچنان در حسرت المپیک باقی بمانیم. از اول هم مشخص بود که باید خواب المپیک را ببینیم! این موضوع دلایل مختلفی دارد نخست آنکه انتخاب سرمربی تیم ملی امید در کشورمان به یک پروژه خیلی سخت تبدیل شده است، جدای از آنکه کسی قبول نمیکند تا در این سمت قرار بگیرد، هر کسی هم که این مسئولیت را میپذیرد باید با چالشهای پیش روی آن نیز دست و پنجه نرم کند. اگر از چند نفر خاص که هدایت این تیم را بر عهده داشتهاند بگذریم، بقیه سرمربیان تیم ملی امید در قد و قوارهی این تیم نبودهاند اما بنا به اصرار مسئولان فدراسیون این مسئولیت را پذیرفتهاند. موضوع دیگر که عامل عدم نتیجهگیری این تیم شده است، ندادن بازیکن از طرف باشگاهها است. باشگاههای فوتبال ایران وقتی در کوران مسابقات هستند، اصلا تمایلی به بازیکن دادن به تیم ملی ندارند. البته خب حق هم دارند؛ چرا که مثلا برای یک بازیکن میلیونها بلکه میلیاردها تومان خرج کردهاند تا بتوانند در بازیهای باشگاهی و لیگ قهرمانان از آنها استفاده کنند. وقتی قرار باشد آنها را در اختیار تیم امید قرار دهند که باید نتایج بازیهای خود را واگذار کنند پس این جز ضرر چیزی برای باشگاهها ندارد. از سوی دیگر در سالیان اخیر تیم امید ما درست در زمان اعزام به مسابقات تشکیل شده است. با این نوع از تیمداری آن هم در ردهی ملی هرگز نباید انتظار نتیجهگیری داشت. اتفاقی که اکنون هم رخ داده است. تیم ملی امید ایران که با شکست برابر ازبکستان از رسیدن به المپیک بازماند با همان کادر فنی عازم بازیهای آسیایی هانگژو شد که مثلا بتواند آنجا نتیجه بگیرد مطمئنا این اتفاق رخ نخواهد داد و تیم ملی نخواهد توانست در بازیهای آسیایی هم نتیجه بگیرد و با چند شکست چین را ترک خواهد کرد. بطور کلی هیچ برنامهای پشت این تیم نیست و انتظار کسب نتیجه از آن هم انتظاری بیهوده است. 90درصد بازیکنانی که در تیم ملی امید ایران بازی میکنند در تیمهای باشگاهی خود در ردهی بزرگسالان بازی میکنند پس نمیتوان گفت که بیتجربه هستند. ضمن اینکه نباید فراموش کنیم که حریفان هم در همین ردهی سنی هستند تصور این که برابر ازبکستان شکست بخوریم و از رسیدن به المپیک باز بمانیم سخت است اما این اتفاق افتاد تا معلوم شود که ما با تیمهای آسیایی فاصله زیادی داریم ولی روی کاغذ اول یا دوم آسیا هستیم. حاشیه نخواهد گذاشت که تیمهای ایران بتوانند نتیجه بگیرند.