مقارن با قطع صدها اصله درخت صدها ساله باغستان سنتی قزوین
- شناسه خبر: 1563
- تاریخ و زمان ارسال: 21 شهریور 1401 ساعت 02:35
- بازدید :
توقف پل امام رضا، نماد تلاش قانونمدارِ تشکلهای مردمنهاد در حفاظت از باغستان سنتی قزوین بود و احداث این پل در فرایندی چنین غیرمدنی، نماد «نهِ» بزرگ مدیران شهر و استان به کنشگری مسالمتآمیز و مشارکت مردم و خاموشکردن کورسوی امید به اصلاح رویکرد و جبران اشتباه است، آن هم در شرایطی که مصوبات فرادست مؤید درستی درخواست آنهاست.
…
تلاش کنشگران مردمی که هیچگونه نفع شخصی در باغستان نداشتهاند، از ابتدا در دو ساحت شکل گرفت: نخست، در راه مطالبه خیر عمومی و حفظ سرمایهای که تنها متعلق به نسل حاضر نبوده است و نیست؛ دوم در راه احقاق حقوق باغداران بهعنوان متولیان و حافظان اصلی و اساسی باغستان.
این دو ساحت اما درهم تنیدهاند.
نمیتوان به اقتصاد باغستان و معیشت باغدار اندیشید؛ ولی تاثیر برداشتهای بیرویه رسمی و غیررسمی اشخاص و نهادهای دولتی را از حقابه باغستان نادیده گرفت.
نمیتوان اثر مستقیم و غیرمستقیم ساختوساز در بستر رودخانه را در صدمه جدی به اقتصادیبودن باغستان و معیشت باغداران نادیده گرفت. از یکایک باغداران باغستان بپرسید: «چه کنیم که باغستان اقتصادی شود؟» به شما پاسخ خواهند داد: «اول از همه آب باغستان را به آن برسانید.»
معضلات باغستان، همچون وجوه موجودیت او، مانند اجزا یک شبکه، در هم تنیدهاند.
در یک دهه گذشته، هر بار که صحبت از باغستان شده است، مسئولان و مدیران شهر با تاکید بر اینکه باغستان برای باغدار اقتصادی نیست، نتیجه گرفتهاند که باغداران، خود، عامل اصلی تخریب باغستان هستند. ایشان به این ترتیب، هم ارزشهای اکولوژیکی و نقش تاریخی باغستان را نادیده گرفتهاند و هم ریشههای مشکلات باغداران و باغستان را و همچنین از مسئولیت تبعات تصمیمهای نابخردانه مجموعه مدیریتی شهر و استان شانه خالی کردهاند، تصمیماتی که مستقیماً موجب تخریب باغستان، آسیب به تولید و صدمه به معیشت باغداران و باغبانان شدهاند و میشوند.
…
به استاندار محترم استان قزوین، شهردار محترم و مدیران محترم سازمانها میراث فرهنگی و گردشگری، جهاد کشاورزی، آب منطقهای، راه و شهرسازی، محیط زیست، نمایندگان محترم مردم قزوین در مجلس شورای اسلامی، نمایندگان محترم شورای اسلامی شهر قزوین
بیش از یک سال از دوره مدیریت جدید استان و نمایندگی پارلمان محلی و حدود سه سال از نمایندگی نمایندگان شهر در مجلس شورای اسلامی میگذرد. با احترام عرض میکنیم که وقت آن رسیده است که همگی سؤالات زیر را از خویش بپرسیم، عمیقاً به آنها بیندیشیم و به مردم پاسخ دهیم؛ باشد که رستگار شویم:
کدام تدبیر، باغستان هزارساله و آبخوان زیر پای آن و خاک بینظیر آن و درختان مقاوم و کهن آن را به قبرستان تبدیل میکند؟
کدام تفکر بهجای رویآوردن به حملونقل عمومی، مدام در شهر و از دل باغستان، رینگ ماشینرو احداث میکند؟
کدام تفکر «بوستان باراجین» را، بدون تطابق اقلیمی که به سبک سرزمینهای اروپایی بزک شده است، بر باغستانی ترجیح میدهد که به عنوان آبخوان نقش سیلبند را ایفا میکند که ریه تنفسی شهر است که حریم حفاظت شهر از گردوغبار است که کمربند سبز شهر است که میراث ملی است که محل تولید است که محل ارتزاق و اشتغال و فعالیت است که تاریخ و هویت اجتماعی شهر و نماد هوش و تمدن مردم ایران است و به شهادت کارشناسان داخلی و خارجی، در دنیا منحصربهفرد است؟!
چه رویکردی موجب میشود تا بر بستر رودخانه تاریخی باراجین که آب آبخوان را تامین و 900 هکتار از باغستان را آبیاری میکند، جاده بسازیم؟!
چرا در این شهر، برای عبور ترافیک محلی، دل باغستان شکافته میشود و خلاف مصوبه صریح بالادستی، بر محور نسیم شمال ترافیک بارگذاری میشود؟
چرا به مصوبه کنارگذر جنوبی قزوین در بیرون (جنوب) باغستان، به بهانه کمبود بودجه دولت کاملا بیاعتنایی میشود؟ در حالی که طی همین سالها جادههای بسیاری در کشور و در استان احداث شدهاند؛ برای نمونه در سفر اخیر رئیسجمهور برای جاده الموت ـ تنکابن، بوجه درخواست و تایید شده است.
آیا همه این مسائل و بسیاری مسائل دیگر از این دست، متاثر از سوداگری و رانتخواری در حوزه زمین نیست؟
چرا در تدوین ضوابط عرصه و حریم باغستان، باغداران و کنشگران و متخصصان حوزه باغستان به مشارکت گرفته نشدهاند؟ بدون شک، اگر رویکرد مدیریت شهر و استان از حکمرانی به حکمروایی تغییر نکند، نه تنها باغستان، بلکه تمامی سرمایههای تاریخی، اجتماعی و زیستی این شهر نابود خواهد شد.
طرح جامع اجرایی حفاظت و احیا کجاست؟ آن هم قریب به 17 سال پس از استخدام شرکت مشاور برای باغستان در شهرداری و از محل عوارض مردم شهر. اعلام کنید که بعد از نابودکردن بخشهای نزدیک به شهر، برای باقی باغستان کدام تدبیر اندیشیده شده است؟ کدام طرح در دست انجام است؟
اعتقاد راسخ داریم که اگر مدیران استان و شهر قزوین، همانند باغداران و مردم شهر، خواستار رونق باغستان هستند، لازم است در این راستا قدمهای زیر را بردارند:
ـ بهرسمیتشناختن مردم در تعیین سرنوشتشان. از استاندار محترم قزوین تقاضا داریم به اصل گفتوگو با مردم و مدیریت مشارکتی قائل باشند و حضور نمایندگان، ذینفعان خصوصی و عمومی باغستان را در شورای باغستان به رسمیت بشناسند؛
ـ نقطهگذاری فیزیکی محدوده باغستان سنتی قزوین منطبق بر نقشه مصوبه ثبت ملی و حرایم ضروری آن؛
ـ توقف طرحهای توسعه که بر عرصه ثبتی باغستان در حال اجراست و عموما مطالعات محیطزیستی و اقتصادی اجتماعی ندارند و در زمان شروع نیز مجوزهای قانونی و معتبر را نداشتهاند؛
ـ توقف طرحهای در دست اقدام که موجب تخریب باغستان خواهد شد و الزام مطالعات محیطزیستی و اجتماعی، ..
ـ توقف برداشتهای رسمی و غیررسمی و نیز دولتی و غیردولتی از حقابه رودخانههای باغستان؛
ـ تدوین و پیگیری برنامه جامع حفاظت و احیا
و…
امضا: جمعی از تشکلهای مردمنهاد محیط زیست و میراث فرهنگی قزوین:
انجمن توسعه حیات شهر
جنبش سبز باغستان
انجمن معماری و احیا بافت تاریخی استان قزوین
انجمن پاسداشت از آیینها و مشاهیر سرزمین کهن
انجمن شهروندیار کاسپین
کانون پویش توسعه پایدار شهر قزوین
انجمن فرهنگ قزوین (افق)
گروه رفتگران طبیعت استان قزوین
انجمن جامعهشناسی ایران، دفتر قزوین
انجمن حامیان عشق به طبیعت و حیوانات غزال (حامیان عشق)
کانون طبیعت و اندیشه
انجمن اسلامی مهندسان استان قزوین
جنبش (نه) به سیگار
انجمن جامعهشناسی ایران، دفتر قزوین
