معتادان و صحنههایی که ناراحتمان میکند
- شناسه خبر: 4230
- تاریخ و زمان ارسال: 18 آبان 1401 ساعت 08:00
- بازدید :
محمد بهرامی
طبق روال هر روز ، ماشین را روشن کردم تا بچهها را به مدرسه برسانم، چند متری که خیابان را طی میکنم باید از کوچهای عبور کرده و ادامه مسیر میدادم. سر کوچه، سطل زبالهای هست که معمولا دور ریختنیهای عجیب و غریبی را پای آن میگذارند. از تخته و چوب گرفته تا رختخواب و بالش. گاهی چیزهای عجیبتر هم دیده میشود. هر چه که هست انگار این سطل زباله با بقیه فرق دارد. آن روز هم از دور، چیزی پای سطل زباله توجهم را به خودش جلب کرد، نزدیک شدم دو عدد بالش، یک کیسه برنج و یک ژاکت کهنه نارنجی رنگ کنار سطل بود .
با خودم گفتم مثل همیشه کنار این سطل شلوغ است. نزدیکتر که شدم در کمال تعجب دیدم که آن ژاکت بر تن مردی میانسال است که روی زمین نشسته و آنقدر خم شده که سرش روی آسفالت پیادهرو چسبیده است. ظاهرا در آن کیسه برنج خرت و پرتهایی داشت و بالشها هم که برای خوابیدن بود. انگار شب را کنار سطل زباله گذرانده بود .
اعتیاد او را به این روز انداخته است. مشخص نبود که چه مادهای مصرف کرده که به این روز افتاده اما شرایطش هم ناراحتکننده و هم تاسفبرانگیز بود. هر کس که از آن حوالی عبور میکرد نگاهی به آن صحنه میانداخت و با ناراحتی دور میشد.
صحنه بسیار دردناکی بود، از آن صحنههایی که شاید همه بارها آن را دیده باشند اما فقط تماشاگر بودهاند و کاری از دستشان بر نیامده است. سوالات بسیاری در ذهنمان به وجود میآید که مثلا چرا باید چنین اتفاقی برای یک نفر بیفتد؟ چه عواملی در رقم خوردن چنین سرنوشتهایی دخیل هستند؟ خانواده این افراد کجا هستند که اینها را با این وضعیت رها کردهاند؟ این افراد چطور شکم خود را سیر میکنند و پول مواد خود را از کجا میآورند؟
جواب برخی از این سوالات مشخص است اما میخواهم بپرسم نقش مسئولان در رقم خوردن چنین صحنههایی و گرفتاری در چنین شرایطی چیست؟ این همه اداره عریض و طویل دولتی با بودجههای بعضا میلیونی و میلیاردی در استان و کشور وجود دارد که وظیفه پیشگیری و پیگیری چنین اتفاقاتی را دارند؛ بودجههای فرهنگی بسیاری هزینه میشود تا شهروندان از گزند این معضلات در امان بمانند اما پس کجای کار ایراد دارد که با وجود این همه دم و دستگاه و امکانات و بودجهها، باز چنین صحنههایی را میبینیم که احساسات عموم را جریحهدار میکند؟
برخی از محلهها، به اقتضای شرایط خود، جزو شناخته شدهترین محلها در توزیع، پخش و مصرف مواد مخدر هستند که یقینا دستاندرکاران این حوزه بهتر از هر کسی آنها را میشناسند پس به راحتی میتوانند با یکسری از اقدامات امنیتی و زیربنایی، هم جلوی توزیع مواد را بگیرند و هم اینکه خانوادههای گرفتار از این بلای خانمانسوز را یاری کنند.
واقعا زیبنده نیست که ببینیم در گوشه کنار این محلهها، افرادی به واسطه مصرف مواد یا چرت میزنند و یا در پیادهروها خوابیدهاند. باید جلساتی که برای حل مشکلات و معضلات شهری برگزار میشود خروجی مناسبی داشته باشد که منجر به حل حداقلی مشکل شود، صرف برگزاری جلسه و حرف زدن کافی نیست، باید نتیجه هم داشته باشد و مردم هم بتوانند این نتایج را در جامعه احساس کنند.
