مردم قربانی برخی بازی‌های سیاسی شده‌اند

مریم بهبهانی‌فر

مقدمه:

با توجه به وجود چالش‌هایی که در حوزه‌های عمرانی استان وجود دارد و گاهی گفته می‌شود از دولت‌های گذشته برجای مانده‌اند و از آنجایی که در آستانه دو انتخابات قرار داریم و وجود مشکلات می‌‌‌‌تواند در عدم مشارکت مردم در این رویداد اجتماعی اثرگذار باشد به منظور شفاف‌سازی درباره برخی ضعف‌های باقیمانده از گذشته و آگاهی از چالش‌های عمرانی موجود دقایقی با «علی فرخزاد» از چهره‌های مشهور استان در حوزه‌های اجرایی به گفت‌وگو نشستیم.

او که سابقه معاونت هماهنگی امور عمرانی استانداری قزوین، ریاست سازمان نظام مهندسی ساختمان استان، عضو شورای شهر چهارم را در کارنامه اجرایی خود دارد با حضور دو ساعته در اتاق گفت‌وگوی روزنامه ولایت، صمیمانه و بی‌پرده پاسخگوی سئوالات ما بود.

فرخزاد در این گفت‌وگو از چالش‌های پل امام رضا(ع)، چالش‌های باغستان، چالش‌های موجود در بازآفرینی بافت فرسوده و ضرورت انتخاب نمایندگان متخصص برای خانه ملت سخن گفت که خواندن آن خالی از لطف نیست…

n به نظر شما، قزوین در حال حاضر با چه چالش‌های عمرانی روبرو است؟

چالش‌های موجود در حوزه‌های عمرانی و مدیریت شهری به سایر دستگاه‌ها، نهادهای اجرایی و ارکان مدیریتی استان مربوط است که یکی از مهم‌ترین آنها وجود اختلاف درونی میان تصمیم‌گیران و مدیران اجرایی استان در حوزه مدیریت شهری است؛ در این‌باره نیاز هست ابتدا یک انسجام و هم‌افزایی در استان ایجاد و موضوع مدیریت واحد شهری در حوزه قانون‌گذاری مطرح و برای آن تصمیم‌گیری شود. بی‌گمان تا وحدت و همدلی در حوزه‌های مختلف اجرایی وجود نداشته باشد و اختلاف سلیقه‌‌ها برطرف نشود نمی‌‌‌‌توان برای استان تصمیم‌گیری مناسب داشت.

n منظورتان از وحدت، همسویی سیاسی است؟

هرگز؛ نگاه من این نیست که همه دارای یک سلیقه و دیدگاه باشند بلکه برای ایجاد تحول و پیشرفت استان باید از برخی لجبازی‌های مدیریتی پرهیز شود؛ به عنوان مثال مواردی داشته‌ایم که شهرداری برای یک پروژه تمامی‌‌‌‌ قوانین را پیاده و مجوزهای لازم را دریافت کرده است؛ ولی یکباره اقدامی ‌‌‌‌از سوی برخی افراد صورت گرفت که منجر به توقف پروژه عمرانی شده است.

در حالی‌که برای دستیابی به توسعه باید به دنبال ایجاد وحدت بود و در این زمینه هم نیاز هست که فردی به عنوان چهره ارشد استان به دنبال حل اختلافات و انسجام در استان باشد و از لجبازی‌های فردی جلوگیری به عمل آورد.

n عدم وحدت و عدم همدلی در چه مقطعی به استان آسیب بیشتری وارد کرده است؟

متاسفانه نمونه این موضوع را در بازآفرینی بافت تاریخی داشته‌ایم که آسیب آن گریباگیر مردم شد؛ در حالیکه ضروری است وقتی شخصی سکان مدیریت شهر را در دست می‌‌‌‌گیرد مابقی نیز با او همراهی کنند تا کارها ادامه پیدا کنند.

n یکپارچگی و هماهنگی در کارها در استان‌های دیگر چگونه است؟

وقتی به بسیاری از استان‌ها مانند: اصفهان و آذربایجان شرقی نگاه می‌‌‌‌کنیم می‌‌‌‌بینیم افراد با تفکرات مختلف برای منافع شهر گرد هم می‌‌‌‌آیند؛ ولی در قزوین از گذشته‌های دور اینگونه نبود که بزرگان شهر با یکدیگر انسجام داشته باشند. همین اختلاف سلیقه‌‌ها موجب شده است که استان و مردم آن دچار آسیب شوند. امیدوارم بزرگان استان دست‌کم برای پیشبرد کارها و توسعه استان از اختلاف سلیقه‌های سیاسی دوری کنند.

n پس منظورتان این است که در استان‌های دیگر هم‌افزایی‌ها موجب ایجاد تحول شده است؟

اتحاد در استان‌های دیگر زبانزد است؛ سیاسیون هم برای منافع شهر با هم متحد می‌‌‌‌شوند؛ اما در قزوین هر گروهی کاری انجام می‌‌‌‌دهد و گروه دیگر سنگ‌اندازی می‌‌‌‌کند؛ ما تاکنون نتوانسته‌ایم با هم گفتمان کنیم اگر فردی موضوعی را با جدیت پیگیری کند آنچنان مورد هجمه واقع می‌‌‌‌شود که پشیمان می‌‌‌‌شود؛ به عنوان مثال: ما برای باغ‌های سنتی طرح دادیم در این مجموعه به نظر می‌‌‌‌رسید 500 هکتار که در حاشیه راه‌ها هستند آسیب‌پذیر ‌‌‌‌باشند؛ گاهی نیز در آن آتش‌سوزی‌های عمدی صورت می‌گرفت تا با تخریب بتوانند آنجا را به تجاری و مسکونی تبدیل کنند. ما برای رفع این چالش پیشنهاد دادیم می‌‌‌‌توان به جای این میزان از باغستان، در بالای اتوبان زمین در نظر گرفت و یا دولت مالکیت این بخش از باغستان را بخرد و مالکان حق بهره‎برداری داشته باشند و تا زمانی که مالک آن را نگهداری کرد در اختیار او باشد؛ وقتی این پیشنهاد را مطرح کردیم بلافاصله موضوع زمین‌خواری مطرح شد تا اینکه که طرح ابتر ماند و اکنون شاهد هستیم در تمام دولت‌ها کار مثبتی در باغستان انجام نشده است.

n چرا در دوره حضورتان در معاونت عمرانی استانداری سعی به حمایت از سرمایه‌گذاران این حوزه نکردید؟ پروژه‌‌‌هایی مانند سایت گردشگری و تفریحی آبگرم، دولتخانه صفویه و گراند هتل در آن دوران تعیین تکلیف نشدند؛ همچنان هم راکد هستند؟

من زمانی که مسئولیت معاونت عمرانی را عهده‌دار شدم؛ مطالعات زمین‌گرمایی سایت آبگرم یله گنبد که برای تامین زیرساخت این پروژه لازم بود را به دانشگاه سمنان سفارش دادیم؛ از سویی دیگر نیز افراد زیادی متقاضی سرمایه‌گذاری در این پروژه بودند که مدیریت آن را به میراث فرهنگی و آب منطقه‌ای واگذار کردیم؛ برای بازگشایی محور مواصلاتی آنجا و آسفالت جاده دسترسی به آن نیز اعتبار در نظر گرفتیم. این اقدامات کمک کرد بتوانیم 60 هکتار زمین از منابع طبیعی تحویل بگیریم. برای جذب سرمایه‌گذار نیز دوبار فراخوان داده شد؛ ابتدا هیچ سرمایه‌گذاری مراجعه نکرد تا اینکه مطالعات زمین‌گرمایی آن صورت گرفت و کیفیت آب و دبی آب این پروژه مشخص شد که با توجه به شرایط زیست‌محیطی و اقلیمی ‌‌‌‌به واقع قابلیت داشت در آنجا یک منطقه گردشگری نمونه مانند سرعین ایجاد شود.

n چه ضعف‌هایی وجود داشت که به سرانجام نرسید؟

این پروژه می‌‌‌‌بایست به صورت ملی تعریف می‌‌‌‌شد تا زیرساخت‌های بیشتری برای آن مهیا و برای حضور سرمایه‌گذار جاذبه ایجاد شود.

n شما تلاشی در این باره داشتید؟

در دوران حضورم در معاونت عمرانی استانداری سعی کردم آبگرم یله گنبد را به عنوان بسته پیشنهادی سرمایه‌گذاری به متقاضیان سرمایه‌گذاری معرفی کنم؛ اما مورد استقبال سرمایه‌گذاران قرار نگرفت و پروژه محقق نشد. امیدوارم این طرح به سرانجام برسد؛ چراکه می‌تواند فرصت خوبی برای گردشگری و سرمایه‌گذاری استان باشد.

n پروژه دولتخانه چطور؛ چرا برای آن اقدامی ‌‌‌‌نشد؟

برای پروژه دولتخانه، دوبار سرمایه‌گذار پای کار آمد و قراردادهایی منعقد شد؛ کارها نیز تا حدودی پیش رفت؛ اما کار آسانی نبود و می‌‌‌‌بایست مجوز آن از طرف میراث فرهنگی کشور صادر می‌‌‌‌شد؛ در یک دوره‌ای هم کار شروع شد؛ ولی اقتصادی نبودن و نیز وجود برخی اختلافات میان شهرداری و میراث فرهنگی، سبب شد پیمانکار از ادامه کار منصرف شود. این نیز در حالی بود که قزوین تجربه موفقی در زمینه احیاء سعدالسلطنه داشت که با همراهی و همدلی میراث فرهنگی در آن زمان کار به سرانجام رسید. بنابراین اگر همراهی و همدلی در حوزه‌های مدیریتی وجود داشته باشد کارها به خوبی اجرایی می‌‌‌‌شوند و می‌توان به دستاورد مثبتی ‌‌‌‌رسید.

n به عنوان یکی از مدیران اسبق، دیدگاه خود را درباره مدیریت ارشد استان، عملکرد و تعاملات ایشان با جریان‌های مختلف سیاسی و اجرایی بفرمایید.

از نگاه من همه مدیران ارشدی که به مسئولیت‌های اجرایی استان ورود کرده‌اند بومی ‌‌‌‌یا غیربومی‌ ‌‌‌نقاط ضعف و قوتی داشته‌اند؛ مدیران را پس از اتمام دوران ماموریت می‌‌‌‌توان ارزیابی کرد؛ عملکرد درباره مدیران فعلی هم در آینده باید تحلیل و ارزیابی شود. هرچند در دوره تیم اجرایی فعلی استان اقداماتی در حوزه سرمایه‌گذاری، مشارکت و زیرساخت‌های توسعه‌ای در بخش‌های کشاورزی، صنایع و آب انجام شده است؛ اما نتایج آن هنوز مشخص نشده است و باید در آینده درباره آن قضاوت کرد.

n با توجه به اینکه قزوین یک شهر تاریخی است و بافت تاریخی دارد؛ آیا ساخت ساختمان‌های مدرن تجاری و مجتمع‌های تجاری متعدد در آن ضرورت دارد؟

برای هر شهری براساس چشم‌انداز و طرح‌های جامع و تفضیلی آن تصمیم‌گیری می‌‌‌‌شود. در طرح جامع شهر قزوین که در سال 94 تصویب شد پیش‌بینی شده است کدام زمین‌‌ها قابلیت تجاری و سرمایه‌گذاری دارند. در یک مقطع زمانی، سال‌های 93 و 94 تب احداث ساخت مجتمع‌های تجاری در قزوین داغ شد که برای سرمایه‌گذاران هم جاذبه‌های زیادی برای مشارکت در این زمینه‌‌ها وجود داشت.

در آن مقطع با توجه به اینکه سرمایه‌گذاران یکباره حضور پیدا کردند و میزان عرضه بیشتر از تقاضا بود از این‌رو سرمایه‌گذارانی موفق شدند که بتوانند متفاوت از مابقی کار کنند. البته در این‌گونه موضوعات، عرضه و تقاضا و سیاستگذاری‌های مدیران شهری وقت اهمیت بسزایی دارد. به عنوان مثال: زمانی که برج تجارت قزوین مصوب شد با این رویکرد که در غرب کشور یک برج تجاری راه‌اندازی شود به عنوان یک برند برای شهر قزوین به شمار می‌رفت. شاید دیدگاه‌هایی که اکنون هست با نگاه مدیران کمیسیون ماده 5 آن دوران متفاوت باشد؛ ولی در مجموع هر تصمیمی‌‌‌‌ که گرفته می‌‌‌‌شود تابع شرایط اجتماعی و مدیرتی است. یعنی اگر این پیشنهاد اکنون مطرح می‌‌‌‌شد بیشتر سه یا چهار طبقه مجوز داده نمی‌‌‌‌شد درحالی‌که آن زمان کمیسیون با اجرای برج تجارت به عنوان برند و امتیاز برای شهر قزوین موافقت کرد. اکثر مدیران وقت هم با ساخت برج در این مکان موافق بودند. در شرایط فعلی به نظر می‌‌‌‌رسد اگر به جای احداث مجتمع‌های تجاری در سطح شهر خانه‌های تاریخی و دارای ارزش تاریخی، احیاء و مرمت می‌‌‌‌شدند نتایج بهتری حاصل می‌‌‌‌شد.

n اکنون چه باید کرد؟ بسیاری از مجتمع‌های تجاری راکد و واحدهای صنفی آنها تعطیل هستند.

باید با انجام اصلاحاتی در این مجتمع‌‌ها تغییر کاربری ایجاد شود؛ این کار درباره برج شهرداری واقع در خیابان حکم‌آباد قزوین صورت گرفت؛ آنجا قرار بود برج تجاری باشد که در شورای چهارم آن را متوقف کردیم که به مجموعه اقامتی و گردشگری تبدیل شود. به یکی از مجتمع‌های تجاری هم امتیاز دادیم تا هفتاد تخت اقامتی ایجاد کند. بنابراین باید سعی شود با این گونه اقدامات آسیب‌های آن کاهش یافته  و مکمل توسعه گردشگری استان شوند.

n در قزوین پروژه‌های نیمه تمام زیادی داریم؛ مانند تالار شهر، راه قزوین الموت ـ تنکابن، عدم تکمیل این پروژه‌‌ها چه چالش‌‌‌هایی می‌‌‌‌تواند داشته باشد؟

عدم اجرای برخی از پروژه‌های قزوین ناشی از سیاست‌زدگی است. پروژه تنکابن را یکی از معاونان رئیس‌جمهور وقت پیگیر بود؛ وقتی آغاز شد مطالعات زیست‌محیطی نداشت. پروژه رحیم‌آباد و کلاچای را هم یکی دیگر از معاونان رئیس جمهور پیگیر بود. این پروژه‌های عمرانی نشأت گرفته از موضوعات سیاسی بودند؛ متاسفانه هر دو پروژه زمانی که آغاز شدند مطالعات زیست‌محیطی نداشتند تا اینکه مشکلات بخش‌‌‌هایی از پروژه قزوین ـ الموت و تنکابن را در استان ما برطرف کردند درحالی‌که مصوبات پروژه رحیم‌آباد به کلاچای هنوز گرفته نشده است. از این‌رو وقتی قرار است پروژه‌هایی شروع شود ابتدا باید منابع مالی لازم را پیش‌بینی و برنامه زمانبندی را بر اساس اعتبارات موجود تعیین کرد. در یک پروژه نیاز هست ابنیه فنی آن ایجاد شده و پروژه به صورت قطعه قطعه اجرا و به بهره‌برداری برسد؛ همزمان هم عملیات خاکی، تونل و آسفالت انجام و بهره‌برداری شود. در یک پروژه عمرانی نباید ابتدا عملیات خاکبرداری را به طور کامل اجرایی کرد که ناخواسته برای اجرای ابنیه فنی با کمبود اعتبار روبرو شویم و همان اقدامات خاکبرداری هم تخریب شود. اگر بخواهم به طور خلاصه مطرح کنم؛ در مجموع تصمیم‌گیری‌ها برای پروژه‌های کلان شهری ردپای سیاسیون استان دیده می‌‌‌‌شود از همین‌رو به نتایج خوبی نمی‌‌‌‌رسیم.

n در دوره مدیریتی شما پروژه‌‌‌هایی انجام شد که همچنان با انتقاد روبرو هستند مانند پل امام رضا(ع). چطور شد با اجرای اینگونه پروژه‌‌ها موافقت کردید؟

آن زمان به عنوان رئیس کمیسیون عمران شورای شهر پیگیر اجرای آن بودم؛ دلیل موافقان آن، اجرای طرح جامع ترافیک استان بود. اگر به کار علمی‌‌‌‌ اعتقاد داشته باشیم باید مشاور ذیصلاحی باشد که مطالعاتی را انجام و طرح را پیشنهاد و ارائه دهد؛ آن زمان موافقان اجرای این پروژه به طرح جامع ترافیک قزوین استناد می‌‌‌‌کردند هرچند من معتقد بودم زمان اجرای آن نیست و موافق نبودم؛ ولی عده‌ای با توجه به مستنداتی چون اجرای طرح جامع ترافیک، اصرار بر اجرای آن داشتند. با وجود آنکه شرایط محیطی خاصی هم داشت پیمانکاری پذیرفت که با آن شرایط پروژه را عملیاتی کند شاید در شرایط فعلی پیمانکاری موافقت با انجام آن نکند؛ چراکه این پروژه بخشی از یک کلان پروژه است که اکنون بخشی از آن اجرا و بخشی باقی مانده است.

n منظورتان از کلان پروژه چیست؟

در طرح جامع ترافیک قزوین یک رینگ کامل دیده شده است؛ در میدان دفاع مقدس زیرگذری برای این رینگ تعریف شده بود در خیابان اصفهان هم تقاطع غیرهمسطح داشت و قرار بوده است تا دانشگاه علوم پزشکی ادامه داشته باشد؛ اکنون تنها بخشی از این طرح اجرا شده است از همین‌رو کارایی لازم را ندارد در حالی که می‌‌‌‌بایست این طرح کامل اجرا شود.

n در آن طرح موضوع باغ‌های سنتی هم دیده شده بود؟

متاسفانه در همان زمان که طرح جامع ترافیک تعریف شده بود به موضوع باغات سنتی توجه نکرده بودند این نیز در حالی است که آثار ثبت شده به عنوان اولویت اصلی در تصمیم‌گیری‌ها می‌‌‌‌باشد. اگر آن زمان مشاور ترافیکی به موضوع باغ‌های سنتی توجه می‌‌‌‌کرد و در طرح جامع ترافیک که مصوبه شورای عالی شهرسازی را داشت ملاحظات لازم درباره باغستان دیده می‌‌‌‌شد اکنون با این مشکلات روبرو نبودیم. درحال حاضر هم چاره‌ای نیست باید ادامه پیدا کند؛ اما باید به گونه‌ای اجرا شود که آسیب‌های آن به حداقل برسد.

اتصال پل امام رضا(ع) به بلوار مرحوم ابوترابی مصوبه شورای عالی معماری و شهرسازی دارد آنها نیز با این ضمانت که چهار زیرگذر موجود در طرح جامع ترافیک حذف شود و کمترین آثار تخریب در باغستان را به همراه داشته باشد و انتفاع آن بیشتر شود اجازه دادند این طرح عملیاتی شود؛ البته در ادامه راه و اجرای فاز دیگر پروژه، زمان اجرای آن خوب نبود، باید اطلاع‌رسانی صورت می‌‌‌‌گرفت و ضرورت اجرای طرح عنوان می‌‌‌‌شد؛ نحوه اجرا به صورت شبانه کار پسندیده‌ای نبود.

n برخی مناطق قزوین با مشکل اوقاف روبرو هستند و رفع آنها مطالبه جدی ساکنان این مناطق است به عنوان یک کارشناس در حوزه اجرایی و ساخت و ساز بفرمایید اینگونه مشکلات را چگونه می‌‌‌‌توان برطرف کرد؟

مردم به دلیل اوقافی بودن زمین‌ها نمی‌‌‌‌توانند زمین خرید و فروش داشته باشند یا ساخت‌وساز انجام دهند یا رقم‌های زیادی برای کارشناسی دریافت می‌‌‌‌شود در حالی که باید برای مرتفع کردن این مشکل هیات سه نفره متشکل از مالکان، آستان قدس و مرضی‌الطرفین حضور داشته باشند نه آنکه یک کارشناس اعلام نظر کند و مابقی به اجبار بپذیرند. آن زمان تولیت وقت و شورای تامین همکاری کردند. در دوران مدیریت آقای محمدزاده در اداره کل راه و شهرسازی استان نیز اقداماتی برای این مناطق انجام شد و تبادل زمین صورت گرفت که نتایج خوبی داشت؛ ما خواستار بودیم همین کار برای پلاک‌های تجاری انجام شود. در مجموع مردم اگر ببینند انتفاع موقوفات به آنها هم باز می‌‌‌‌گردد همکاری لازم را خواهند داشت.

n به عنوان کارشناس حوزه ساخت و ساز نظرتان درباره فروش برخی زمین‌های شهر چیست؟ آیا درآمدزایی شهرداری از طریق فروش شهر منطقی است؟

لایحه بودجه که در شورا بررسی می‌‌‌‌شود در چارچوب بودجه شهرداری است؛ فروش زمین اگر برای اجرای پروژه‌های عمرانی و تامین درآمد پایدار شهری باشد خوب و پسندیده و از راهکارهای درآمدزایی شهرداری است؛ این اراضی اگر برای تامین هزینه جاری باشد در چارچوب مصوبات شورا هم که باشد در همه جای دنیا نکوهیده است؛ همه می‌‌‌‌دانیم زمین محدود و برای آیندگان است و باید منافع آن به همه برسد. شهرداری باید درآمد پایدار دیگری داشته باشد نه آنکه زمین‌فروشی کند تا درآمد پایدار ایجاد شود. شهرداری باید پروژه‌های سرمایه‌گذاری را تقویت کند و سرمایه‌گذار به دنبال تبدیل به احسن کردن این زمین‌‌ها باشد.

n یکی از معضلات فعلی قزوین مشکل ترافیک است، به عنوان یک کارشناس چه پیشنهادی در این‌باره دارید؟

در معضلات ترافیکی موضوع فرهنگی بسیار حایز اهمیت است؛ اکنون بیشتر مردم برای یک خرید کوچک از ماشین استفاده می‌‌‌‌کنند. باید از دوان کودکی بر روی فرهنگ ترافیک کار شود. قزوین در حوزه ترافیکی به دلیل وجود بناهای تاریخی شرایط ویژه‌ای دارد از همین‌رو در هسته مرکزی شهر نمی‌‌‌‌توانیم تعریض خیابان یا برخی طرح‌های عملیاتی ترافیکی داشته باشیم. با توجه به شرایط موجود باید برای قزوین محدودیت‌های ترافیکی درنظر گرفته و تردد به هسته مرکزی شهر محدود شود یا راهکار قانونی در نظر گرفته شود. باید راهکارهای قانونگذاری را در مرجع‌های قانونگذاری پیدا کرد؛ برخی قوانین همچون: قانون نظام مهندسی ساختمان، قوانین مالیاتی و ترافیکی نیازمند بازنگری هستند. این قوانین باید به روزرسانی شوند. در حوزه ترافیک نیاز به پشتوانه اجرایی هست اینکه تنها خیابانی بزرگ شود نمی‌‌‌‌تواند راهکار اساسی باشد.

برای حل مشکلات ترافیکی باید استفاده از دوچرخه حمل و نقل عمومی ‌‌‌‌فرهنگ‌سازی شوند. در شورا مشاور ترافیکی انتخاب کردیم؛ تجربیات شهرهای دیگر را در نظر گرفتیم؛ پیشنهاداتی هم ارائه شد که امیدواریم در این حوزه پس از این شاهد تصمیمات خوبی باشیم.

n نظرتان درباره طرح شهید انصاری شرقی چیست؟

متاسفانه تغییر مدیریت‌ها، نوع نگرش‌ها و اختلافات مدیران شهری به سرمایه شهر آسیب رسانده است و عدم ثبات در مدیرت شهری موجب شده است مردم دچار گرفتاری‌ها و چالش‌هایی شوند.

وقتی در شهر یک تصمیم جمعی گرفته می‌‌‌‌شود باید به آن پایبند بود اما در قزوین این گونه نیست. زمانی که این طرح ارائه شد به عنوان افتخار شهر بود شاید تا 10 سال گذشته نگاه بر این بود که بازگشایی معابر صورت گیرد؛ اکنون رویکردها تغییر کرده است با این وجود می‌‌‌‌توان بخش‌‌‌هایی را در قالب طرح میراثی و تاریخی اجرا کرد تا کمک کند که هویت منطقه بازگردد.

n نظرتان درباره بافت ناکارآمد شهری و بازآفرینی آن چیست؟

در بسیاری از شهرها و روستاهای استان، موضوع بافت تاریخی وجود دارد؛ بسیاری از شهرها آثار ثبت شده و تاریخی دارند در اقبالیه تجربه خوب و موفقی در این زمینه صورت گرفت؛ محیط زندگی بهبود یافت و زمین‌‌ها افزایش قیمت یافتند. اکنون نیاز هست تپه خله‌کوه تاکستان یا باغ فردوس آبیک و برخی نقاط دیگر چون اسفرورین بازآفرینی شوند؛ باید تلاش شود که بافت فرسوده و ناکارآمد دیگری ایجاد نشود؛ برای این منظور باید از ساخت‌وسازهای غیر مجاز در حاشیه شهرها جلوگیری شود و به مطالبه مردم توجه شود. باید برخی اصول تغییر کنند و زمین‌های کوچکی به مردم اختصاص داد تا جلوی بافت ناکارآمد گرفته شود. متاسفانه تاکنون راهکار جدی برای این بافت در نظر گرفته نشده است و امیدواریم مجلس آینده در رفع این‌گونه نقض‌های قانون ورود کند.

n می‌خواهیم از فضای اجرایی خارج شویم و به موضوع انتخابات پیش رو بپردازیم به عنوان یک فرد آگاه به حوزه سیاست و مباحث اجتماعی، نظر شما درباره مشارکت مردم در انتخابات امسال چیست؟

انتخابات مظهر دموکراسی در هر جامعه‌ای است؛ اگر مردم اطمینان و یقین داشته باشند که رأی آنها در سرنوشت جامعه و کشورشان اثرگذار هست به طور حتم مشارکت جدی و پررنگ خواهند داشت؛ بنابراین باید بر روی این موضوع تمرکز شود که مردم در سرنوشت خود حساس باشند و برای تعیین سرنوشت نسل‌های آینده جامعه، پای صندوق رأی حضور پیدا کنند.

n چگونه می‌‌‌‌توان انگیزه مشارکت در انتخابات را در مردم تقویت کرد؟

آنچه بدیهی است؛ ایجاد انگیزه با گفتار درمانی محقق نمی‌‌‌‌شود بلکه باید خدمات اجرایی به مردم نشان داده شود تا آنها به مشارکت در سرنوشت خود ترغیب شوند. در این راستا با اصلاح روش‌های مدیریتی، اصلاح قوانین و نظارت دقیق برآنها، ورود به کف جامعه و توجه به آحاد مردم به ویژه دهک‌های پایین می‌‌‌‌توان مردم را نسبت به مشارکت در انتخابات حساس کرد.

n به نظر شما مجلس شورای اسلامی ‌‌‌‌به چه نمایندگانی نیاز دارد؟

مجلس شورای اسلامی فقط ‌‌‌‌به افراد سیاسی نیاز ندارد بلکه به افراد فنی، اجرایی و دارای تخصص در حوزه‌های مختلف قانونگذاری نیز، نیازمند است. به عنوان مثال اگر قرار باشد در مجلس برای حوزه مالیات تصمیم‌گیری شود افراد سیاسی نمی‌‌‌‌توانند در این‌باره تصمیم‌گیری کنند این موضوع به فرد قانونگذار و آشنا به امور مالیاتی نیاز دارد بنابراین نماینده مجلس باید دارای تخصص باشد.

n به نظر شما، مشکلات معیشتی و تنگناهای اقتصادی که در جامعه ما وجود دارد می‌‌‌‌توانند در مشارکت مردم در انتخابات اثربخش باشند؟

به یقین روشن است که امروز بیشتر مردم جامعه ما با مشکلات اقتصادی روبرو هستند؛ اگر این تنگناهای اقتصادی کاهش پیدا کنند؛ امیدبخشی به جامعه تزریق شود و به مردم اطمینان داده شود که در آینده نزدیک تورم کاهش پیدا می‌‌‌‌کند و از تنگناهای معیشتی و رفاهی فاصله می‌‌‌‌گیرند به یقین به مشارکت در سرنوشت خود ترغیب می‌‌‌‌شوند.

البته نباید نادیده گرفته شود که رفع این مشکلات و بازگشت نرخ تورم به سال‌های گذشته در یک فاصله زمانی کوتاه میسر نیست و رفع این چالش‌‌ها نیازمند اقدامات کارشناسانه و مشارکت همه جانبه متخصصان حوزه‌های اقتصادی است.

n برای جلب اعتماد مردم چه راهکاری را پیشنهاد می‌‌‌‌دهید؟

باید به مردم اطمینان دهیم که شرایط معیشتی و اقتصادی آنها با برگزاری انتخابات و روی کار آمدن افراد متخصص به سمت بهبود پیش می‌‌‌‌رود و این مهم نیز تنها با عملگرایی امکان‌پذیر خواهد بود.

n چنانچه صحبت دیگری دارید بفرمائید؟

متاسفانه در جامعه ما مردم قربانی برخی بازی‌های سیاسی شده‌اند این سیاست‌زدگی به جامعه ما آسیب وارد کرده است. در شرایط فعلی باید به سمت تخصص، تعهد و تجربه رفت و بدبینی‌‌ها را کاهش داد. امروز باید منافع مردم برای مسئولان هدف اصلی باشد نه آنکه تنها خود را تایید کنیم. این آفت بزرگی است که فقط گذشتگان را نفی می‌کنیم، باید از این روش فاصله بگیریم و به تجربیات مدیران گذشته هم توجه کنیم. نیروی انسانی بزرگترین سرمایه است؛ علم مدیریت دنیا تاکید دارد که نیروی انسانی بالاترین سرمایه یک بنگاه اقتصادی است. باید از تجربیات کشورهای پیشرفته استفاده کنیم و به سمت تحول و توسعه گام برداریم. مردم از جناح‌بندی‌های سیاسی خسته شده‌اند. نیاز هست حرف نو بزنیم تا مشخص شود همه وحدت دارند و اختلافی نیست تا مردم حال بهتری پیدا کنند. باید نگرش‌ها را تغییر دهیم و به سمت آرامش و نشاط اجتماعی برویم این نیز با تعامل همه‌جانبه میسر می‌‌‌‌شود.