مربیان و بازیکنان فقط دنبال پولشان هستند

لیگ برتر فوتبال در حالی پیگیری شد که کیفیت فنی پایین برخی تیم‌ها کاملاً مشهود است. موضوعی که باعث ناراحتی هواداران و علاقه‌مندان به فوتبال نیز شده است. در همین زمینه گفت‌و‌گویی با صادق افشار کارشناس و مربی با سابقه فوتبال استان انجام دادیم که مشروح این گفت‌و‌گو را در زیر می‌خوانید.

¢ شرایط فعلی لیگ را چطور ارزیابی می کنید؟

فوتبال ایران حامی خودش که همان تماشاگران هستند را از دست داده است؛ کجای این فوتبال حرفه‌ای است؟ فوتبال ما آماتور هم نیست و تماشای آن هیچ ارزشی ندارد. نگاه کنید مربیان برای ماندن کنار زمین چه کار می‌کنند؛ این تنش‌ها ارزش فوتبال را از بین برده است. یک مُشت گلادیاتور در زمین به جان هم افتاده‌اند؛ این فوتبال است؟ در طول 90 دقیقه آمار می‌گوید بازیکنان 30 بار همدیگر را زدند. کجای دنیا چنین فوتبالی می‌بینید؟ این فوتبال را باید جمع کنند!

¢ پس در تمرینات چه تاکتیک‌هایی مرور می‌شود و سرمربیان چه نقشی در ارائه این فوتبال بی‌کیفیت دارند؟

هیچ چیز؛ فقط نشسته‌اند تا پولشان را بگیرند. بازیکنان فقط تمرین می‌کنند تا پولشان را بگیرند. همه دنبال این هستند؛ کسی دنبال مسائل فنی نیست. یک جریان سینوسی برای همه باشگاه‌های ما وجود دارد. به جز چند تیم متمول که همیشه بالای جدول هستند، سایر تیم‌ها یک روز می‌برند و یک روز می‌بازند. یک مُشت مدیر سیاسی در فوتبال ما هستند که اصلاً دنبال توسعه و رشد فوتبال نیستند. یکسری را بر اساس رابطه مربی می‌کنند تا فقط از مسائل مالی بهره ببرند. این فوتبال هیچ چیزیی ندارد.

¢ به ضعف فنی تیم‌ها اشاره کردید این موضوع چه دلایلی دارد؟

در طول 45 دقیقه برخی دیدارها یک شوت به سمت دروازه زده نمی شود. شما آمار را نگاه کنید؛ تنها آماری که بالاست تعداد خطای دو تیم است! دلیلش هم ضعف تکنیکی، تاکتیکی و استراتژیکی تیم‌هاست. اصلاً نمی‌دانند اصل انتقال توپ چیست. ساختار دفاعی به‌ هم ریخته و در حمله هیچ‌گونه الگو‌های تهاجمی را نمی‌بینیم. فقط اتفاقی در درگیری‌ها یک نفر شوت می‌زند و یک تیم به گل می‌رسد. برخی بازیکنان روی شانس و تصادفی در زمین نتایج را مشخص می‌کنند و این ربطی به تاکتیک تیمی ندارد.

¢ پس ورود مربیان خارجی به فوتبال ایران چه ثمره‌ای دارد؟

اینها فقط به خاطر استفاده از مسائل مالی است. دلالّیسمی که حاکم بر فوتبال ماست از این کار سود می‌برد. رقم‌های بالایی که رد و بدل می‌شود فقط به جیب دلال‌ها می‌رود. هیچ چیز دیگری در فوتبال ما نیست. بار فنی مربیان بستگی به ساختار فوتبال ما دارد. هنوز یک زمین چمن مناسب نداریم، این چه لیگ حرفه‌ای است که خیلی از تیم‌ها به‌خاطر نداشتن زمین اختصاصی آواره شهرها هستند.

تیم‌ها برای تمرینات یک زمین درست و مناسب ندارند. فوتبال ما بعد از 40 سال باید این‌گونه باشد؟ یعنی ما نمی‌توانیم یک فوتبال را درست کنیم؟ هنوز استقلال و پرسپولیس باید دنبال زمین تمرین بگردند، پس این چه فوتبالی است؟ مدیر باشگاه را عوض می‌کنند این می‌رود آن یکی می‌آید. و هیچ فایده‌ای هم ندارد، اصلاً چرا مدیر را عوض می‌کنید؟

¢ یعنی مشکل اصلی از فوتبال پایه است؟

بله! برای اینکه باشگاه‌های ما همه مریض شده‌اند. تیم‌های نوجوانان و جوانان ما کجا هستند؟ تیم‌های ملی پایه ما گلخانه‌ای جمع می‌شوند. 60ـ50 نفر با سفارش به اردو می‌آیند و در نهایت 20 بازیکن می‌شوند و بعد هم به بازی‌ها می‌روند و می‌بازند. باز هم خدا را شکر تیم‌هایی مثل قزاقستان و تاجیکستان وجود دارند و با آنها بازی می‌کنیم، چون با تیم‌های بزرگ ارتباطی نداریم. افغانستان را می‌بریم و بعد تشکر هم می‌کنیم. فوتبال ما این است؛ وقتی پایه درست نباشد و بچه‌ها براساس استعدادیابی مشروع بالا نیامده باشند همین می‌شود.

چهار بازی ضعیف را می‌بریم و الکی «به‌به و چه‌چه» می‌کنیم. فوتبال دنیا خیلی پیشرفت کرده است؛ آدم فکر می‌کند داخل زمین معجزه می‌کنند، ولی باشگاه‌های ما را نگاه کنید. 10 دقیقه بازی لیگ را می‌بینیم تلویزیون را خاموش می‌کنیم، ورزشگاه‌ها بجز چند بازی مثل پرسپولیس و استقلال خالی است، چون هیچ برنامه و طرحی در بازی‌ها نیست. برای همین است که تیم‌های ما یک روز می‌برند و یک روز می‌بازند؛ خودشان هم نمی‌دانند چرا پیروز می‌شوند و چرا شکست می‌خورند.