ماه عسل در ارتفاع 6 هزار متری
- شناسه خبر: 12760
- تاریخ و زمان ارسال: 24 اردیبهشت 1402 ساعت 08:00
- بازدید :
گفت‌وگو ـ محمد بهرامی: فروردین ماه امسال بود که خبر صعود زوج کوهنورد قزوینی به قله آیلند پیک از رشته‌کوه‌های هیمالیا منتشر شد، سایت‌ها و پایگاه‌های مختلف، خبر این صعود را منتشر کردند تا برای چند روز، این زوج در کانون توجهات قرار بگیرند، صعود دو نفره آن هم به‌صورت زن و شوهری، از نکات جالب این صعود بود و برای این زوج که نخستین صعود برون مرزی‌شان را تجربه می‌کردند، جذابیت‌های خاص خودش را هم داشت، داستان آشنایی و صعودشان نیز جذاب و شنیدنی بود. صبح یک روز اردیبهشت ماهی، با هماهنگی قبلی، آنها را در دفتر روزنامه ولایت ملاقات کردیم و پای حرف‌هایشان نشستیم، حاصل گپ و گفت ما با احسان آدینه و الهه جمالی از نظرتان می‌گذرد:
لطفا یک بیوگرافی از خودتان بیان کنید
آدینه: من احسان آدینه ۳۱ ساله مدرس و نوازده دف، حدود ۲۰ سال هست که در حرفه موسیقی مشغول به یادگیری و فعالیت هستم. ورزش را از سال ۸۹ با دوچرخه کوهستان شروع کردم و از سال ۹۴ با علاقه‌مند شدن بیشتر به طبیعت، فعالیت کوهنوردی و سنگنوردی خود را آغاز کردم و پس از گذراندن دوره‌های طبیعت‌گردی توانستم کارت راهنمایان طبیعت‌گردی را هم از سازمان میراث فرهنگی دریافت کنم و حدود ۲ سال هست که با اجرای تورهای مختلف علاقه‌مندان به طبیعت را با مناطق طبیعت‌گردی ایران آشنا می‌کنم .
جمالی: الهه جمالی هستم. ۳۰ ساله و متولد قزوین، کارشناس ارشد مدیریت ورزشی، موسس و مدیر باشگاه ورزشی ال.فیت.
من از کودکی با توجه به اینکه پدرم ورزشکار و کوهنورد بود با طبیعت آشنا شدم و از سال ۹۳ جسته و گریخته کوهنوردی را مستقل از خانواده شروع کردم و از سال ۹۹ با کوهنوردی فنی آشنا شدم و متوجه علاقه شدیدم به این حرفه شدم و شروع به گذراندن دوره‌های راهنمای کوهستان کردم.
چطور با هم آشنا شدید؟
آدینه و جمالی: برای اولین بار سال ۹۹ صعودی به دماوند داشتیم که در یک تیم بودیم. آنجا با هم آشنا شدیم و می‌توان گفت اولین دیدار ما بر روی قله دماوند بود .
چند سال است ازدواج کرده‌اید؟
آدینه و جمالی : هنوز به سال نرسیده، حدود ۲ ماه است و به‌طور دقیق‌تر می‌توانیم بگوییم که ۱۸ اسفند ۱۴۰۱ ازدواج کرده‌ایم.
پس این صعود به نوعی حکم ماه عسل برایتان داشت.
آدینه و جمالی: بله با هماهنگی خانواده‌هایمان، مراسم عروسی را بسیار مختصر برگزار کردیم و این صعود نیز به نوعی ماه عسل ما بود.
هزینه آن را چطور فراهم کردید؟
آدینه و جمالی: کل مبلغ وام ازدواجمان را روی هم گذاشتیم و برای این صعود هزینه کردیم.
پشیمان نیستید که بیش از 200 میلیون برای این کار هزینه کرده‌اید؟
جمالی و آدینه: به هیچ عنوان، این صعود برایمان میلیاردها تومان ارزش داشت. شاید بعدها دیگر چنین موقعیتی برایمان پیش نیاید.
قبل از ازدواج هم کوهنوردی می‌کردید؟
آدینه و جمالی: بله در این سال‌ها کوهنوردی حرفه‌ی اصلی هر دو نفر ما بوده است.
خانواده‌هایتان چقدر ورزشی هستند؟
آدینه: خانواده من خیلی ورزشی نبوده‌اند.
جمالی: پدر من از کوهنوردان و پیشکسوتان قدیمی کوهنوردی استان است.
تاکنون چند صعود مشترک داشته‌اید؟
آدینه و جمالی: صعود مشترک زیاد داشتیم، قله دماوند، قله سیالان، دیواره لجور از مسیر تنوره و صعود به قله لجور، قله علمکوه از مسیر سیاه‌سنگ‌ها، خط‌الراس قله‌های سفید قطور / شاه البرز / سات / تنورکان / دومیل در یک برنامه
سخت‌ترین صعودی که داشتید کدام قله بود؟
آدینه و جمالی: همین صعود به قله آیلند پیک سخت‌ترین و طولانی‌ترین صعود ما بود که رفت و برگشت به قله حدود ۱۷ روز زمان برد .
عده‌ای کوهنوردی را کاری عبث می‌دانند و معتقدند که هیچ معنی‌ای ندارد تا بالای کوه بروید و بعد برگردید، نظر شما در این‌باره چیست؟
آدینه و جمالی: این دیدگاهی خارج از گود است، این افراد وقتی که پا به این عرصه بگذارند تازه متوجه می‌شوند که انسان با کوهنوردی چقدر به خودش نزدیک می‌شود. در مسیر به خودشناسی می‌رسد، صبر و استقامتش بیشتر می‌شود، به خدای خودش نزدیکتر می‌شود و قرار گرفتن در طبیعت و دیدن این عظمت و بزرگی باعث شکرگزاری می‌شود.
آمادگی بدنی چقدر در کوهنوردی اهمیت دارد؟
جمالی و آدینه: کوهنوردی صرفا آمادگی و قدرت بدنی نیست، بخش زیادی از آن قدرت ذهن است که باید با ذهن آگاه و آماده در برنامه‌ها حضور پیدا کنید، همین باعث می‌شود صبر و استقامت شما بالا برود و در کنار همه اینها قرار گرفتن در طبیعت و نزیک شدن به خدا از زیبایی‌های کوهستان به حساب آید.
از صعود به آیلند پیک بگویید چطور جرقه این صعود زده شد؟
جمالی و آدینه : چندین سال بود که صعودهای داخلی داشتیم و خب بالاترین ارتفاعی که ما صعود کرده بودیم دماوند بود به ارتفاع ۵۴۰۰ متر. می‌خواستیم که صعودی بالاتر داشته باشیم و خب با توجه به شنیده‌ها منطقه هیمالیا برایمان خیلی جذاب بود. بخش زیادی از رشته‌کوه‌های هیمالیا در کشور نپال قرار گرفته است و دیدن اورست و لوسته از نزدیک برایمان جذاب شد و خب تصمیم گرفتیم یک قله شش هزارمتری در منطقه اورست را مقصد قرار دهیم و آیلندپیک نزدیک قله ۶ هزاری به اورست بود و می‌توان گفت فنی‌ترین آنها هم است.
به جز این صعود، چند صعود برون‌مرزی دیگر داشته‌اید؟
آدینه و جمالی: این اولین صعود برون‌مرزی ما بود اما تصمیم داریم در آینده صعودهای بیشتری داشته باشیم.
هزینه صعودها را چطور تامین می‌کنید؟
جمالی و آدینه : بخشی از هزینه‌ها را با کنار گذاشتن مقداری از درآمد ماهانه و بخش دیگر را با اسپانسری که همراهی‌مان می‌کند تامین کنیم .
شغل اصلی‌تان چیست؟
آدینه: من مدرس ساز دف و تور لیدر طبیعت‌گردی هستم.
جمالی: من هم مربی ورزشی هستم .
درآمدتان کفاف این هزینه‌ها را می‌دهد؟
آدینه و جمالی: قطعا هزینه‌ها آنقدر بالا است که درآمد ما به تنهایی کفاف این صعودها را نمی‌دهد.
به‌صورت کلی، آیا کوهنوردی ورزشی پر هزینه است؟
آدینه و جمالی: بله، کوهنوردی فنی و تخصصی هزینه‌های زیادی دارد و صعودهای برون‌مرزی هزینه‌های بالاتری دارند.
تا به‌حال پیش آمده که در صعودهایتان اختلاف‌نظر داشته باشید؟
آدینه و جمالی: اختلاف نظر خیلی جدی و بزرگ نداشته‌ایم چون همیشه همفکر و همسو بوده‌ایم ولی خب پیش آمده که سر مسائل کوچک اختلاف داشته باشیم که با صحبت به راحتی حل شده است.
در صعودهایتان با چه مخاطراتی مواجه بوده‌اید؟
جمالی و آدینه: بخش اصلی از این مخاطرات، آب و هوا است که خب معمولا از قبل پیش‌بینی‌های هوای کوهستان را دنبال می‌کنیم و بعد وارد منطقه می‌شویم و خیلی وقت‌ها هم داخل منطقه هم به صورت چشمی و لحظه‌ای هوا را چک می‌کنیم. مورد بعدی ریزش سنگ و یا پرت شدن است که با دقت خیلی زیاد از قسمت‌های دست به سنگ عبور می‌کنیم. می‌توان خطرات آن قسمت فنی کار را که کار با طناب است با آموزش‌های قبلی و تمرین زیاد کم کرد .
برای بانوان کوهنوردی حرفه‌ای سخت نیست؟
آدینه: مشخصا توانایی ذاتی و اکتسابی انسان‌ها فارغ از جنسیت مطرح می‌شود، در این زمانه زنان پابه‌پای مردان در تمام عرصه‌ها حضور فعال و تاثیرگذار دارند و این را نیز اثبات کرده‌اند، چه بسیار زنانی که با توجه به تمرکز بالای ذاتی و توجه به انگیزه‌های زیستی در زمینه ورزش جایگاه ویژه خودشان را پیدا کرده‌اند. پس برخلاف تفکرات سطحی که حضور زنان به‌عنوان «دست و پاگیر» بودن بیان می‌شود اکنون اما با وجود الهه، او «مکمل و پیش‌برنده» خواهد بود، هر چند جسارت قدم گذاشتن در مسیرهای سخت کار سهلی نیست.
صعودهایتان انفرادی بوده یا با گروه‌های کوهنوردی انجام شده است؟
جمالی: ما بیشتر صعودهایمان شخصی و با تعداد کم انجام می‌شود چون صعودها کمی فنی‌تر است با گروه و تعداد زیاد خطرساز می‌شود .
برنامه آینده صعودهایتان چیست؟
آدینه و جمالی: قطعا برای آینده باز هم هیمالیانوردی و صعودهای بالای شش هزار خواهیم داشت که این صعودها نیاز به حمایت‌های هیات کوهنوردی استان دارد.
برای کسانی که علاقه به این رشته دارند چه توصیه‌ای دارید؟
آدینه و جمالی: حتما و حتما اول از همه با آموزش وارد کوهستان شوند. پله‌پله بالا بیایند و نخواهند که در دومین صعودشان به دماوند بروند، حتما از گروه‌ها و باشگاه‌های قابل اعتماد و باتجربه استفاده کنند.
کوهنوردی به شکل جدی، به چه تمرین‌هایی نیاز دارد؟
آدینه و جمالی: قطعا یک بخش کار کوهنوردی و کوهستان، تمرین است، تمرینات هوازی روزانه مثل دو، دوچرخه‌سواری تمرینات کراسفیت و تی‌آرایکس و در کنار اینها تمرینات کار با طناب جزو تمرینات خوب برای کوهنوردی محسوب می‌شوند.
قبل از هر صعود چقدر تمرین می‌کنید؟
جمالی: اینطور نیست که صرفا قبل از هر صعود تمرین داشته باشیم ما در طول سال هر روز تمرینات باشگاهی و هوازی را داریم.
تلخ‌ترین و شیرین‌ترین خاطره‌ای که در صعودهایتان داشته‌اید چه بوده است؟
آدینه: شیرین‌ترین خاطره من حضور در منطقه تخت سلیمان و آشنایی با الهه بود. تلخ‌ترین آن هم همان برنامه قبل که سه سنگ بزرگ به سمتم ریزش کرد و به شکل عجیبی جلوی صورتم متوقف شدند.
صحبت پایانی؟
آدینه و جمالی: از روزنامه ولایت که پیگیر این صعود و سفر ما بودند سپاسگزاریم و تقدیر و تشکر داریم. از آقای شاهین اسعدی رئیس هیات کوهنوردی استان، با توجه به پتانسیل بالای استان قزوین در کوهنوردی از مسئولین می‌خواهیم که با حمایت‌هایشان در آینده نزدیک یک صعودکننده هشت هزاری از قزوین داشته باشیم.
