عمو سیفی و سه نرخی شدن خودرو!

وحید حاج سعیدی

حقیقت امر مسئولان ولایت ما زیاد اعتقادی به برگزاری نشست خبری و تعامل با روزنامه نگاران و اصحاب رسانه و این جنگولک بازی‌ها ندارند! در چنین شرایطی هر از گاهی عمو سیفی (سرایدار مفخم مدرسه ما) ادای کارشناسان را در‌می‌آورد و در پارکینگ آپارتمان‌شان صندلی می‌چیند و با اهالی ساختمان نشست صمیمانه برگزار می‌کند. در حاشیه نشست هم به سوالات تخصصی و فنی اهالی پاسخ می‌دهد. نشست این هفته سیف‌ا… به عنوان کارشناس اقتصادی در خصوص صنعت خودروسازی و عرضه خودرو در بورس بود.

سیف‌ا… در این نشست ابتدا درگذشت مدیران عامل ایران خودرو و سایپا را تسلیت گفت که با اعتراض اهالی آپارتمان، این خبر را تکذیب کردند. البته عمو سیفی در ادامه اشاره کرد چون اوضاع این صنعت بدجوری به هم ریخته است، بنده فکر کردم این بندگان خدا ریق رحمت را سر کشیده‌اند و به دیار باقی شتافته‌اند!

در ادامه این کارشناس نمای اقتصادی در خصوص اقتصاد به ویژه در صنعت خودرو گفت: اقتصاد یک جریان رونده است و با تهدید و دستور و خواهش و تمنا مسیرش را عوض نمی‌کند. حالا می‌خواهد در خصوص لوبیا و زیرپوش و پوشک باشد یا خودرو و لوازم خانگی و …

باید برای رسیدن به اقتصاد صحیح برنامه‌ریزی کرد وگرنه با تعریف و تمجید و من بمیرم و تو بمیری و با این دستام کفنت کنم و … مشکل اقتصاد حل نمی‌شود.

شما فکر می‌کنید که دلار چهل هزار تومان است. خودروی سانتافه 2008 در دنیا 4000 هزار است. به دلار 40000 هزار تومان می‌شود 160 میلیون تومان! حالا شما قیمت سانتافه را جستجو کنید. سانتافه زیر یک میلیارد نداریم!

سیف‌ا… در خصوص عرضه خودرو در بورس گفت: یک عده به شدت از عرضه خودرو در بورس حمایت می‌کنند و یک عده به شدت مخالف عرضه خودرو در بورس هستند.

به عقیده بنده عرضه خودرو در بورس فقط جای دلالان را عوض کرده و خودرو سه نرخی شده است. کار تا جایی از خرک در رفته که هفته گذشته یکی از خودروسازان آگهی زده بود عرضه خودرو در بورس پائین‌تر از نرخ کارخانه!

پیش خودمان بماند بورس کالا در واقع یک نوع کلاه شرعی است. مسئولان این ادعا را مطرح می‌کردند که می‌توانند با قیمت‌گذاری دستوری و عرضه خودرو در بورس جلوی افزایش قیمت خودرو را بگیرند.

آیا با عرضه خودرو در بورس قیمت خودرو کنترل شد؟ هر چند بین بد و بدتر باید بد را انتخاب کرد و عرضه خودرو در بورس بهتر از عرضه خودرو در بازار آزاد است ولی چرا نباید اقتصاد دارای رودربایستی را کنار بگذاریم؟ عرضه محصولات در بورس، حذف صفر از پول ملی، کوپن الکترونیکی و یارانه نقدی و … همه راهکارهای موقتی هستند که دراز‌مدت به افزایش تورم منتهی می‌شوند.

تنها چاره اقتصاد کشور کنار گذاشتن تعارف با 4 درصدی‌ها و پولدار‌ها است. هر وقت بتوانیم از صاحبان خانه‌های خالی و لوکس، دارندگان ماشین‌های میلیاردی مالیات واقعی بگیریم، اقتصاد مملکت اصلاح می‌شود. هر وقت توانستیم از وکیل و طلافروش و آهن فروش دست‌کم به اندازه معلم و کارمند مالیات بستانیم، مسیر را درست انتخاب کرده‌ایم.

هر زمان که موفق شدیم به جای خاموش کردن مشعل پکیج مدارس، مشعل پکیج استخر و اتاق‌های ویلاهای خوش‌نشینان را خاموش کنیم، اقتصاد سروسامان می‌گیرد.

داستان خودرو هم جدا از این قصه نیست. هر وقت واردات خودرو آزاد شد و همه توانستند خودرو از خارج بخرند، مشکل خودروی مملکت حل می‌شود.

ما هنوز مشکل خودرو را حل نکرده‌ایم، قصد داریم مشکل فرزند‌آوری را هم با خودرو حل کنیم و اعلام کردیم مادران دارای دو فرزند در قرعه‌کشی خودرو شرکت کنند! حالا این وسط یک عده خودرو که نگرفته‌اند بماند؛ دو فرزند هم روی دستشان مانده که قرار بود، سبب خیر شوند و خانواده را صاحب خودرو کنند!