عاشق بودن، لازمه کار ماست
- شناسه خبر: 24948
- تاریخ و زمان ارسال: 1 آذر 1402 ساعت 07:45
- بازدید :
مرضیه قنبری
در تقویم ملی، سالروز ولادت حضرت زینب کبری(س) به عنوان روز پرستار انتخاب شده است؛ شغلی که همواره با سختیها و درد و رنجهای مردم سر و کار دارد و به جرات میتوان از آن به عنوان یکی از شغلهای سخت در دنیا یاد کرد.
هر ساله به مناسبت این روز، پرستاران و بهیاران نمونه استان و کشور معرفی و از آنها تقدیر میشود.
«بهروز جدیدی» بهیار بیمارستان ولایت یکی از کسانی است که امسال در سطح کشور به عنوان بهیار نمونه کشور معرفی شد.
با وی هم کلام شدهایم. پس همراه باشید با این گفتوگو…
آقای جدیدی بزرگوار؛ ضمن تبریک روز پرستار و همینطور انتخاب شما به عنوان بهیار نمونه کشوری، میفرماید که چند سال است در این شغل خدمت میکنید؟
بنده ۲۸ سال پیش وارد این شغل شدم و اسفند ماه سال ۷۷، به قزوین آمدم و در بیمارستان قزوین خدمت را آغاز کردم و در حال حاضر نیز در بیمارستان ولایت به عنوان بهیار مشغول به کار هستم.
چه شد که این شغل را انتخاب کردید؟
ورود بنده به حرفه بهیاری در ابتدا نه از روی علاقه بلکه با این هدف که شغلی داشته باشم، بود ولی پس از گذشت مدت چند ماه کمکم به شغلم علاقهمند شدم و امروز با گذشت ۲۸ سال از آن دوران میتوانم بگویم عاشق کارم هستم.
چه شد به عنوان بهیار نمونه کشوری انتخاب شدید؟
با توجه به اینکه بنده بیشتر با بیماران سرطانی سر و کار دارم؛ میتوانم بگویم بیشتر مردم قزوین به ویژه کسانی که بیماران سرطانی در منزل دارند من را میشناسند.
من پابهپای مریض گریه میکنم، پابهپای مریض میخندم. حتی نیاز باشد در منزل به آنها سر میزنم، خانواده تمام بیماران، شماره همراه من را دارند و هر وقت مشکلی برایشان ایجاد شود با من تماس میگیرند و احساسم این است که لطف خدا و دعای بیماران سرطانی بود که امسال به عنوان بهیار نمونه کشوری معرفی شدم.
از شغلتان برایمان بگویید؟ شغل بهیاری چه ویژگیهایی دارد.
به هر حال کسانی که در حوزه پرستاری و بهیاری فعال هستند با دردها، رنجها و مشکلات مردم سر و کار دارند، فعالیت در این شغل نیازمند این است که فرد عاشق کارش باشد، اگر عاشق نباشد نمیتواند آن طور که باید انجام وظیفه کند.
جوانان زیادی هستند که دوست دارند وارد شغل پرستاری و بهیاری شوند، به عنوان کسی که ۲۸ سال بهیار بوده چه توصیهای به آنها دارید؟
بهیاری شغلی است که نه درآمد و نه خدمات رفاهی آنچنانی دارد، اگر به این امید میخواهند وارد این شغل شوند که به درآمد بالا برسند و … توصیه میکنم اصلا وارد این شغل نشوند؛ اما اگر عاشق این حوزه هستند، میتوانند به این حوزه وارد شوند. به نظرم فقط باید در این کار عاشق باشی تا بتوانی از پس وظایفی که بر عهدهات میگذارند، برآیی.
شیرینترین و تلخترین خاطره از دوران کاریتان را میگویید؟
یکی از تلخترین خاطرات من، اتفاقی بود که حدود ده سال پیش افتاد. خانوادهای سه پسر داشت که دو پسر این خانواده سندروم داون داشتند و تنها یک پسر این خانواده سالم بود.
پسر سالم همه کارهای دو برادر و پدر و مادرش را انجام میداد ولی متاسفانه در اثر تصادف، پسر سالم فوت شد. این ضایعهای است که با وجود اینکه حدود ده سال از این اتفاق میگذرد، هنوز فراموش نکردهام.
یک خاطره شیرین هم چند روز پیش برایم اتفاق افتاد.
با توجه به اینکه ۲۷ سال است با بیماران سرطانی کار میکنم، چند روز پیش بود که پشت چراغ قرمز، ماشین عروسی را دیدم و به داماد تبریک گفتم. یک لحظه عروس خانم به سمت من نگاه کرد و جیغ بلندی کشید و گفت: “آقای جدیدی شما هستین؟”
حدود ۱۲ـ۱۳ سال پیش، این عروس خانم، دختر ۸ سالهای بود که سرطان گرفته بود و تحت شیمی درمانی بود و من به تبع کاری که دارم در فرآیند درمانی به او کمک میکردم، حتی شبهایی پیش میآمد که به خاطر حال بد او در خانهشان میماندم و کمکش میکردم.
آن روز وقتی آن دختر را در لباس عروس دیدم، بغض عجیبی گلویم را گرفت و خدا را شکر کردم که لیاقت این کار را به من داده است.
اگر در پایان صحبتی دارید؛ بفرمایید.
روز پرستار را به کسانی که به من پرستاری را آموختند، به کسانی که همردیف من هستند و به آنهایی که از ما کار یاد گرفتند و از این به بعد میخواهند در این حوزه به مردم خدمت کنند، تبریک میگویم…