طوفان دیگری در راه است

محمدحسین فائزی

خاطرم هست اولین بار که رمان‌خوانی را تجربه کردم، طعم قلم روان سید مهدی شجاعی بود که مرا در دام انداخت. خیلی اهل خواندن رمان نبودم، حسی به من می‌گفت عبث است و بیهوده و چه فایده دارد قصه‌خواندن! ولی با این کتاب آلوده‌اش شدم و دنیایی دیگر را تجربه کردم که نه بیهوده بود و نه عبث.

نگاه توحیدی دلنشینی که در این کتاب جاری است، ناخواسته دلت را می‌برد به جایی که باید.

رنگ «خدا» دارد این داستان.

قصه این کتاب، بسی پیچیده است، دائم ذهن خواننده را بین گذشته و حال می‌برد و برمی‌گرداند. هربار که به پیچیدگی داستان توجه می‌کنی، ناخواسته به قدرت ذهن نویسنده احسنت می‌گویی و دوباره غرق در قصه می‌شوی.

شاید نقادان، نقدها بنویسند و ایرادها بگیرد به قصه طوفانی این کتاب؛ می‌شود به همه چیز اشکال کرد و انتقاد. اما قطعا خوبی‌هایش به مراتب می‌چربد به همه اشکالات.

خلاصه اینکه اگر دل‌تان از زندگی راضی نیست؛ اگر خدا را حس نمی‌کنید؛ اگر همیشه خودتان را از خدا طلب‌کار می‌دانید، بخاطر همه چیزهایی که فکر می‌کنید حق‌تان بوده و به شما نداده؛ بر شما واجب است که این کتاب سید مهدی شجاعی را بخوانید؛ طوفانی در دل‌تان برپا خواهد شد.