ساحل امن زنان گرفتار در اعتیاد

همان‌طور که اعتیاد یک مرد یک زندگی مشترک را به نابودی می‌کشاند اگر زن نیز در زندگی مشترک در تاریکی اعتیاد گیر بیافتد شاید ضربه‌ای مهلک‌تر به اعضای خانواده وارد شود. برابر گزارش‌ها سن اعتیاد چه در مردان و چه در زنان کاهش پیدا کرده است.

آن سوی معضل اعتیاد و شاید مهمترین مقوله در این مساله بحث پیشگیری و درمان بیماران گرفتار در اعتیاد است. بهزیستی و و دانشگاه علوم پزشکی به همراه چند سازمان دیگر مسئول رسیدگی به اعتیاد در امر پیشگیری و درمان هستند.

بهزیستی در این امر فعالیت‌های متعددی از تشکیل کمپ‌ها تا شلتر برای مردان و زنان انجام می‌دهد.

یکی از اقدامات بهزیستی قزوین برای زنان گرفتار در اعتیاد تاسیس مکانی شبانه‌روزی به نام «ساحل امن» است.

دخترم، انگیزه‌ ترک اعتیادم است

یکی از زنانی که مددجوی مرکز ساحل امن است درباره دوران اعتیاد خود به مواد مخدر می‌گوید: من در خانواده‌ای متولد شدم و رشد کردم که پدر و یکی از برادرانم اعتیاد به مواد مخدر داشتند و آشنایی من با مواد مخدر از خانواده آغاز شد. پدرم تریاک و برادرم هروئین مصرف می‌کرد .

او اظهار می‌کند: جرقه‌ی مصرف مواد مخدر زمانی که در 15 سالگی ازدواج کردم آن هم با مردی که خود درگیر اعتیاد بود، شروع شد.

سحر می‌گوید: همسرم به من توجهی نمی‌کرد یکسال از زندگی مشترکم با همسرم گذشته بود که من باردار شدم و پس از به دنیا آمدن دخترم اختلاف من با همسرم بیشتر شد و زمانی که دخترم دو سالش بود مصرف ترمادون را آغاز کردم .

بعد از اینکه اعتیاد و اختلاف زندگی مشترک بیشتر شد طلاق گرفتم و پس از جدایی، همسر سابقم به من اجازه ملاقات دخترم را نمی‌داد و این موضوع بیشتر مرا اذیت می‌کرد و مصرف مواد مخدر مرا بیشتر می‌کرد. من از 20 سالگی شروع به مصرف کردم و الان 36 ساله هستم یعنی نزدیک به 16 سال گرفتار اعتیاد بودم .

اوایل، انگیزه‌ای برای ترک نداشتم و دو بار اقدام به ترک کردم اما دوباره به مصرف برگشتم. تا اینکه دخترم پیش من برگشت و این اتفاق انگیزه‌ی قوی برای ترک موادمخدر شده است .

او می‌گوید: میخواهم کنار دخترم زندگی کنم و باید پاک بمانم.

من اگر زندگی خوبی داشتم شاید گرفتار اعتیاد نمی‌شدم .

***

مواد مخدر خیلی چیزها از من دورکرد

لیلا زنی 40 ساله است که داستان اعتیاد او شنیدنی است.

من در یک خانواده متمکن به دنیا آمدم. پدرم ماده مخدر سنتی یعنی تریاک مصرف می‌کرد اما به صورت پنهانی. اما در مقابل من راحت بود شاید چون فکر می‌کرد من دخترم و گرفتار نمی‌شوم. در تحصیلات بسیار موفق بودم و علاقه داشتم در رشته حقوق تحصیل کنم و پدرم بسیار مرا تشویق می‌کرد اما مادرم به شدت به من سختگیری می‌کرد و اجازه نمی‌داد به علایقم بپردازم .

15 سالم بود که ازدواج کردم آن هم به اجبار، اما همسرم از خانواده‌ای با فرهنگ بودند و او بسیار مهربان بود و به من احترام می‌گذاشت و مرا آزاد گذاشته بود. اما زمانی که فرزندم را باردار بودم و نزدیک زایمانم بود برادرم به صورت ناگهانی فوت کرد و وضعیت روحی من به شدت آسیب دید و در این زمان بود که در یکی از مراسم‌های برادرم یکی از اقوام برای اینکه مرا از این حال افسردگی و فشار روحی نجات دهد پیشنهاد مصرف مواد را داد و این اولین باری بود که مصرف کردم و آن حس خلسه و سبکی برایم لذت‌بخش شد که حتی بعد از تولد دخترم مصرف مواد ادامه داشت .

وی می‌گوید: بدون اینکه کسی متوجه شود مصرف می‌کردم حتی همسرم نمی‌دانست من به مواد اعتیاد دارم آن هم از مواد پدرم .

4 سال از گاوصندوق پدرم که به من اطمینان کرده بود و کلیدهایش را در اختیارم قرار داده بود مواد می‌دزدیم و او متوجه نمی‌شد .

تلاش زیادی کردم تا همسرم از اعتیاد من بویی نبرد اما یک روز مرا در حال مصرف دید؛ به شدت ناراحت شد و برای ترک من بهترین کلینیک‌ها و پزشک‌ها را انتخاب می‌کرد و مرا به آنجا می‌برد اما من نخواستم و نتوانستم ترک کنم تا اینکه وقتی دیدم همسرم از دیدن وضعیت من به شدت اذیت می‌شود برای اینکه او را آزاد ندهم خواستم تا از هم جدا شویم .

لیلا که همچنان آثار پشیمانی و حسرت در چهره و چشمانش موج می‌زند ادامه می‌دهد: اعتیاد خیلی چیزها را از ما دور کرد و ضربه‌ای زیادی به من زد.

اوایل، تریاک مصرف می‌کردم اما در ادامه هروئین و شیشه را به مدت 15 سال مصرف کردم در حالی که همسر سابقم ازدواج کرد و دخترم روزبه‌روز بزرگ و بزرگ‌تر می‌شد تا اینکه بعد از 15 سال تصمیم به ترک گرفتم و با ایمان و اعتقاد راسخ موفق شدم .

10سال هست که پاکم و در این مرکز به زنان و دختران گرفتار در بیماری اعتیاد کمک می‌کنم تا آنها هم به زندگی برگردند.

زهرا غلامرضایی معاون پیشگیری بهزیستی استان قزوین در رابطه با مرکز ترک اعتیاد زنان می‌گوید: این مرکز در سال 96 تاسیس شد. در این مرکز روانپزشک و پزشک حضور دارند.

وی ادامه می‌دهد: در حال حاضر این مرکز ظرفیت 45 نفر را دارد و مقیمان این مرکز هم همه روزه تقریبا همین تعداد هستند و میانگین سن مددجویان در این مرکز بین 25 تا 35 سال است.

غلامرضایی می‌افزاید: اکثر زنان حاضر در این مرکز قربانیان خانواده‌های آسیب‌دیده هستند و عمدتا توسط دوستان یا همسر و یا یکی از اعضای خانواده گرفتار اعتیاد شده‌اند.

وی اظهار کرد: بیشتر افراد در این مرکز تحصیلات پایینی دارند و افراد گرفتار با تحصیلات دانشگاهی کمتر وجود دارند.

این مسئول تصریح کرد: پس از بهبودی و خروج نیز خدمات اجتماعی و آموزش‌ها ادامه خواهد داشت .