روابط عمومی، ضرورت فراموش شده‌ی هیات‌های ورزشی

معصومه رضایی سراج

حوزه ورزش همیشه حوزه خبرسازی بوده است و هر روزه هزاران اتفاق ریز و درشت در این حوزه رخ می‌دهد که در بسیاری از مواقع، مردم حتی از نیمی از این اتفاقات نیز مطلع نمی‌شوند. این اتفاقات می‌تواند در حوزه‌های مختلف قهرمانی، عمرانی، جشنواره‌ای و یا غیره باشد که نشان‌دهنده‌ی عملکرد فدراسیون‌ها و هیات‌های ورزشی نیز هست اما اگر از فدراسیون‌ها درگذریم، متاسفانه در بسیاری از هیات‌های ورزشی، عنصری به‌نام روابط عمومی، به فراموشی سپرده شده است.

در حالی که در بسیاری از جشنواره‌ها و همایش‌ها، مدیران، روابط‌عمومی‌ها را نقطه پیشانی ادارات می‌دانند اما می‌بینیم که این پیشانی در هیات‌های ورزشی اصلا جایگاهی ندارد و یا برخی از دبیران هیات‌های ورزشی برای رفع تکلیف، گاهی اخبار و رویدادهای هیات خود را منعکس می‌کنند تا بگویند که مثلا این ضعف را پوشانده‌اند در حالی که وجود روابط‌عمومی، ضرورتی انکارناپذیر است. در حال حاضر بسیاری از روسای هیات‌های ورزشی چشم خود را بر این مهم بسته‌اند و عقیده‌ای به داشتن روابط عمومی ندارند.

حیات یک سازمان یا هیات ورزشی مستلزم فعالیت مداوم روابط عمومی آن  هیات یا سازمان است و هیات بدون روابط عمومی زنده و پویا، موفق و اثربخش نخواهد بود. امروزه کمتر سازمانی را در سطح جهان می‌توان یافت که فاقد واحد روابط عمومی باشد. این امر نشانگر جایگاه و نقش راهبردی روابط عمومی در زندگی فردی و اجتماعی افراد در یک سازمان است.

روابط‌عمومی‌ها در هیات‌ها نقش‌های زیادی را بر عهده دارند که از آن جمله می‌توان به توزیع اطلاعات، انجام تبلیغات و برقراری ارتباط دو سویه بین مخاطبان و مدیریت هیات اشاره کرد. با توجه به اینکه در هیات‌های برتر، همه‌ی واحدها علاوه بر نقش‌های سنتی، نقش‌های دیگری نیز ایفا می‌کنند تا هیات را به جایگاه برتر برسانند، واحد روابط‌عمومی نیز در راستای نیل به اهداف‌، دارای وظایف سنگینی بوده و نقطه‌ی عطف دیگر واحدها محسوب می‌شود.

با توجه به تحولات سریع که در محیط هیات‌ها رخ می‌دهد، لازم است در درون هیات، مکانیزمی طراحی شود که بتوان به موقع تحولات را پیش‌بینی و راهبرد مناسبی برای مدیریت بر محیط تدوین کرد. بدین منظور، جایگاهی که در آن می‌توان در این زمینه سرمایه‌گذاری کرد، روابط عمومی است.

به طور کلی روابط عمومی در نقش «آینده‌نگری» لازم است در زمینه‌هایی چون کسب آگاهی درباره‌ی حوادث نامعلوم که روی خواهد داد، تحلیل اطلاعات محیطی در زمینه‌های مختلف، پیش‌بینی‌های عالمانه درباره‌ی تحولات محیط و اثرات آن بر هیات، تقویت افق‌شناسی برنامه‌نویسی برای آینده، آینده گزینی و به دنبال آن آینده‌سازی برای هیات فعالیت داشته باشد. در واقع یکی از مبانی توسعه، روابط عمومی است.

به دلیل آن که روابط عمومی، پایگاه اطلاعاتی و ارتباطی سازمان است. پس نادیده گرفتن روابط عمومی، یعنی نادیده گرفتن حجم وسیعی از مخاطبان و اهمیت ندادن به پاسخگویی، یعنی عدم اعتقاد به کار گروهی و مشارکتی که با نگرش سازمان یافته مغایرت دارد.