رحیم ناخواسته جان باخت!

به گزارش ولایت، سحرگاه ۳۱ تیرماه سال گذشته راننده یک خودروی عبوری با مرکز فوریت‌های پلیس ۱۱۰ تهران تماس گرفت و گفت هنگام عبور دیده‌ است مردی که دست و پایش بسته شده بود، خودش را از داخل یک خودروی تیبای عبوری بیرون انداخته‌ است. او گفت راننده تیبا تلاش کرد آن مرد را دوباره سوار کند، اما موفق نشد و از محل فرار کرد. بعد از آن بود که تیمی از مأموران کلانتری ۱۶۰ خزانه به همراه امدادگران اورژانس در محل حاضر شدند و با جسد مردی ۳۰ ساله در حالی که دست و پایش بسته شده‌ بود، مواجه شدند. با تأیید مرگ آن مرد که رحیم نام داشت، جسد به پزشکی قانونی منتقل شد و علت وی خفگی اعلام شد. در شاخه دیگری از بررسی‌ها، مأموران پلیس با بررسی دوربین‌های مدار بسته شماره پلاک خودروی تیبا را به دست آوردند و مالک آن را که مردی به نام محمود بود، شناسایی کردند. محمود ابتدا گفت که از ماجرای مرگ رحیم خبر ندارد، اما وقتی تصاویر خودرو را که از طریق دوربین‌ها ثبت شده‌ بود، دید چاره‌ای جز اعتراف نداشت.

او گفت که رحیم خواهرش را ربوده و به او تعرض کرده‌ و قصد سرقت طلاهایش را هم داشته است. محمود در شرح ماجرا که توسط روزنامه جوان منتشر شده است گفت: ما ساکن شهرستان قزوین هستیم. مدتی قبل متوجه شدیم محمود که تبعه افغان است، خواهرم را فریب داده و به تهران منتقل کرده‌ است. او در شبکه‌های اجتماعی با خواهرم آشنا شده و او را فریب داده ‌بود. ما از محمود شکایت کردیم و حکم جلب او را هم گرفتیم و به دنبال دستگیری او بودیم، اما نتوانستیم مخفیگاه او را پیدا کنیم تا اینکه چند روز قبل با خانه‌مان تماس گرفت و گفت که می‌خواهد خواهرم را برگرداند. او از من خواست به ترمینال جنوب بروم و خواهرم را تحویل بگیرم. آن روز من همراه برادر و پسر دایی‌ام، خودمان را به ترمینال جنوب رساندیم. وقتی رسیدیم، دیدیم که رحیم و خواهرم درگیر شده‌اند. او خواهرم را کتک زده و طلاهایش را سرقت کرده‌بود و  داشت فرار می‌کرد که مردم او را گرفتار کرده‌ بودند. ما رحیم را به کلانتری ترمینال بردیم تا تحویل پلیس دهیم، اما مأموران او را تحویل نگرفتند برای همین او را با طناب بستیم و سوار خودرو کردیم. در حال عبور بودیم که تقلا می‌کرد خودش را نجات دهد و طناب به دور گردنش افتاد و زمانی که از خودرو خودش را به بیرون پرت کرد، جان باخت.

با کامل‌شدن بررسی‌ها، بازپرس، محمود را به اتهام قتل مجرم شناخت و پرونده بعد از صدور کیفرخواست برای رسیدگی به شعبه پنجم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده ‌شد.

ابتدای جلسه، وکیل اولیای‌دم در جایگاه حاضر شد و برای متهم درخواست قصاص کرد. در ادامه محمود به درخواست قاضی در جایگاه قرار گرفت و اتهام آدم‌ربایی و قتل عمد را نپذیرفت. او گفت: رحیم خواهرم را فریب داده و از شهرستان به تهران کشانده ‌بود. در آن مدت ما هر جا که توانستیم به دنبال خواهرم گشتیم، اما نتوانستیم ردی از او پیدا کنیم. روزی هم که مقابل ترمینال جنوب رسیدیم، رحیم با چند مرد درگیر شده ‌بود. او قبل از درگیری طلا‌های خواهرم را سرقت کرده‌ بود و داشت فرار می‌کرد که مردم راهش را سد و او را دستگیر کرده‌بودند. من رحیم را از شاهدان تحویل گرفتم و به پلیس ترمینال بردم، اما مأموران او را تحویل نگرفتند. بعد او را با کش موتور بستم و سوار ماشین و به سمت خاوران حرکت کردم، اما مأموران آن کلانتری گفتند که حادثه در حوزه استحفاظی دیگری اتفاق افتاده ‌است و نمی‌توانند او را تحویل بگیرند.

متهم ادامه داد: رحیم خواهرم را فریب داده و او را ربوده ‌بود. وقتی خواهرم سر قرار حاضر شده‌ بود، او را به یک تعمیرگاه برده و به او تعرض کرد. بعد خواهرم را حبس کرده و او را شکنجه داده‌ بود. در این مدت هم به او اجازه نداده ‌بود با ما تماس بگیرد و در این مدت حکم جلبش را هم داشتم و می‌خواستم هر طور شده پلیس او بازداشت کند، اما حتی حاضر نشد او را تحویل بگیرد. او در شرح حادثه هم گفت: من دست و پای رحیم را با طناب بسته و او را سوار ماشین کرده‌ بودم. او تقلا می‌کرد خودش را نجات دهد و هنگام حرکت بود که خودش را بیرون انداخت. زمانی هم که بیرون افتاد، زنده‌بود و داشت نفس می‌کشید و نمی‌دانم چطور فوت شده ‌است.

در ادامه، پسر‌دایی محمود در جایگاه قرار گرفت و اتهام آدم‌ربایی و معاونت در قتل را قبول نکرد. او گفت: ما بعد از اینکه رحیم را گرفتار کردیم، بار‌ها با پلیس تماس گرفتیم که او را تحویل بگیرد، اما مأموران حاضر نشدند او را تحویل بگیر‌ند. اگر پلیس او را تحویل گرفته‌ بود، این حادثه اتفاق نمی‌افتاد. ما قصدی برای قتل او نداشتیم و قصدمان این بود که او را تحویل پلیس دهیم.

هیات قضایی بعد از شنیدن دفاعیات وکیل متهمان و آخرین دفاع آن‌ها وارد شور شدند./ب