راهکارهای کاهش دلواپسی‌های انتخاباتی!

وحید حاج سعیدی

از دوستان وزارت کشور و عزیزان ستاد نظارت بر انتخابات و سایر مخلفات آن پنهان نیست از شما دوستان جان چه پنهان که انتخابات نزدیک است و اگر ملاحظه فرمودید این روزها یک عده پس از سلام و احوالپرسی شما را در آغوش می‌کشند و جوری فشار می‌دهند که دنده‌های شما جابجا می‌شود. یقین بدانید فشار سیاسی است و بنده خدا غیرمستقیم و چراغ خاموش دارد برای حضور در انتخابات اعلام آمادگی می‌کند! اما همین ایام برای یک عده دوران ماتم است و علی‌رغم اینکه نمایندگان انقلابی معتقدند در عزل و نصب‌ها هیچ دخالتی ندارند، یک عده غصه‌شان می‌گیرد! هرچند ما به قول دایی ادریس خدا را کرور کرور شکر که ما در بند پست و مقام و رای و انتخابات نیستیم والحمدا… دل نگرانی بابت از دست دادن جایگاهمان در دوران پسا انتخابات نداریم ولی دلیل نمی‌شود بی‌تفاوت از این موضوع بگذریم.

راستش را بخواهید در همه دنیا هنگامی که «تجمع وظائف به حدی باشد که به کار گماردن یک فرد انسانی برای انجام آن وظایف قابل توجیه باشد «پست» به وجود می‌آید. در واقع یک پست مجموعه‌ای از وظایف و مسئولیت‌های مرتبطی است که انجام خدمات یک فرد را ایجاب می‌کند و فرد مورد نظر را با توجه به شایستگی و صلاحیت علمی، اخلاقی و مدیریتی تعیین می‌کنند» اما در کشور ما تعریف اعطای «پست» به افراد با سایر بلاد دنیا یک مختصر تفاوت‌هایی دارد و این انتصاب عمدتا ربطی به تخصص و سابقه و صلاحیت و این قبیل جنگولک بازی‌ها ندارد و کافی است مثل خداداد عزیزی خودش را در موقعیت مناسب قرار دهد و خوب جای‌گیری کند! حالا اگر بازی هم بلد نبود اشکال ندارد! اما گاهی اوقات با تغییر کابینه دولت یا نمایندگان مجلس، سیستم بازی تغییر می‌کند و احتمال تعویض فرد بالا می‌رود. جالب اینکه با وجود اعتراض و سروصدای تماشاگران و اطرافیان تیم، این دوستان تمایلی به تعویض شدن ندارند و کماکان دست و پا می‌زنند که در تیم باقی بمانند. غافل از اینکه رضا عنایتی و ابراهیم صادقی هم با 400 بازی بالاخره رضایت دادند که از فوتبال خداحافظی کنند؛ شما که جای خود دارید!

علی‌ایحال از آنجا که چیزی تا انتخابات مجلس باقی نمانده است و یک عده نگران از دست دادن پست و جایگاهشان هستند به شیوه مالوف و رسم معهود چند پیشنهاد به منظور تحکیم پایه‌های پست و مقام دلواپسان انتخابات ارائه می‌شود علی برکت‌ا…:

الف) جابجایی در ستادهای مختلف: بدون شک ستادهای انتخاباتی در تعیین افراد و به عبارتی اعطای پست به افراد نقش اساسی دارند.  فلذا جابجایی در بین ستادهای مختلف و حرکت در فضاهای خالی (مثل لمپارد یا آلن شیرر)  پیشنهاد می‌شود. مورد داشتیم طرف ناهار در ستاد یک کاندیدا بوده، شام در ستاد کاندیدای دیگر، اما دلش با کاندیدای سوم بوده و جالب اینکه روز انتخابات به کاندیدای چهارم رای داده است!

ب) تراشیدن پست جدید: گاهی اوقات وقتی پستی برای برخی افراد پیدا نمی‌شود و فرد مورد نظر به جز کار کردن، همه کار از دستش برمی‌آید، دوستان سعی می‌کنند با تراشیدن پست و ایجاد یک پست خلق‌الساعه نظیر مشاور ارشد، مشاور مدیریتی، مدیر فنی و… جلوی سکته کردن فرد مورد را بگیرند!

پ) به نام زدن پست: در عصر حاضر «به نام زدن» مد شده است. همین کشورهای همسایه را ملاحظه بفرمائید. از قهوه‌خانه، چوگان، سه تار و نان لواش گرفته تا آبگوشت بزباش، اکبر جوجه، قلیان و… را دارند به نام خودشان می‌زنند. پیشنهاد می‌شود تدبیری اندیشیده شود تا افراد بتوانند پست را به نام خودشان بزنند. در این صورت با تغییر دولت، حزب و نماینده و…  نیازی به تغییر عکس پروفایل، رنگ عوض کردن و گلاب به رویتان ننه من غربیم بازی و دست و پا زدن نیست.

ت) مهد کودک: از همان اوان کودکی در کنار آموزش، مفاهیمی نظیر راستگویی، دروغگویی، فداکاری، مهربانی و… در مهدهای کودک به بچه‌ها آموزش بدهیم که اگر چیزی را به صورت امانت در اختیار ما قرار دادند، باید روزی آن را پس بدهیم و قرار نیست مادام‌العمر در اختیار ما باشد!