رابطه مشارکت مردم در انتخابات با اقتصاد

وحید حاج سعیدی

در میان همه فرآیندها و مناسبت‌های اجتماعی، انتخابات از اهمیت و جایگاه خاصی برخوردار است چرا که این مقوله، صرفا یک فرآیند یک وجهی سیاسی نیست و دارای ابعاد و لایه‌های متعددی است. بدون شک لایه‌های گسترده انتخابات در حال و آینده نظام و حاکمیت تاثیر مستقیم دارد و هر بخش از لایه‌ها و زیر لایه‌های این فرایند نیازمند تحلیل، مداقه و بررسی‌های دقیق از مناظر مختلف است.

صرف نظر از تعبیر و مفهوم لایه‌های باز فرایند انتخابات، حضور و حتی عدم حضور مردم در صحنه نیز دارای معانی و تعابیر گوناگونی است. فی‌المثل از منظر اقتصادی و بر اساس متغیرهای علم اقتصاد، می‌توان ادعا کرد که جمع کثیری از 40 درصد شرکت‌کننده در انتخابات اخیر خواستار ساختارشکنی و ایجاد تحول در اوضاع اقتصادی و معیشتی فعلی هستند و در سوی دیگر بخش کثیری از 60 درصد واجد شرایط و غایب، در اعتراض به وضع اقتصادی موجود از حضور در پای صندوق امتناع ورزیدند!

نتایج تحقیقات متعدد در این زمینه نشان می‌دهد نرخ‌های تورم و بیکاری بر مقدار مشارکت مردم در انتخابات اثر منفی شدیدی بر جای می‌گذارد، در حالی که افزایش سطح سواد و درآمد سرانه هر استان موجب افزایش مشارکت مردم در انتخابات می‌شود.

بنابراین کارشناسان و تحلیلگران اقتصادی نامزدهای انتخاباتی باید توجه داشته باشند ارائه طرح‌ها و برنامه‌های پیشنهادی اقتصادی، علاوه بر نقش پر رنگ در تضمین پر بار شدن یا خالی شدن سبد انتخاباتی،  یک عامل تعیین کننده در حضور یا عدم حضور مردم در پای صندوق‌های رای نیز خواهد بود.

در همین راستا با وجود پروسیجرها(رویه) و راهکارهای متعدد درمانی در مقوله اقتصاد، بسیاری از کارشناسان، جراحی اقتصادی را به عنوان اولین و دم‌دستی‌ترین راهکار در راستای توسعه و تحول در اقتصاد کشور مطرح ساخته و می‌سازند. در حالی که در واقع در طول سال‌های اخیر جراحی اقتصادی گشایشی در اوضاع اقتصادی مردم حاصل نکرده است. در حال حاضر نیز فرضیه افزایش نرخ بنزین تا 25 هزار تومان و یا بیشتر، به عنوان یک راهکار فوری و شوک اقتصادی، نگرانی‌های گسترده‌ای را برای مردم به وجود آورده است.

بدون تعارف، اقتصادی که در طی چند دهه به صورتی نامتوازن و سرطانی دچار بیماری‌های متعددی شده است؛ تا جایی که عده‌ای برای سیر کردن شکم باید در سطل‌های زباله سِیر کنند و جمعی دیگر در خرج کردن ثروت‌های بادآورده و یک شبه، با چالش مواجه هستند؛ با جراحی فوری و افزایش قیمت حامل‌های انرژی نه تنها بهبود نمی‌یابد، بلکه دچار عوارض پس از عمل جراحی نیز خواهد شد.

در حقیقت اقتصادی که در طول سالیان دچار معضلات عدیده و مزمن شده است، باید با شیب ملایم و برنامه‌های پیوسته به مسیر اصلی بازگردد و اساسا شوک درمانی در هر مقوله و مبحث اقتصادی، چاره کار نیست و عوارض جبران‌ناپذیری به دنبال دارد که اغنیا را پولدارتر و فقرا را فقیرتر خواهد کرد.

امید است کارشناسان و مشاوران اقتصادی نامزدهای انتخاباتی تبعات و اثرات پیشنهادات اقتصادی مطرح شده در برنامه‌های نامزدهای خود را در نظر بگیرند و آینده کشور و نظام را با طرح‌های ضربتی و آسیب‌زا دچار چالش و بحران نسازند.