خوش بدرقه باشیم

هفته گذشته سرپرست جدید معاونت اقتصادی استانداری با حکم استاندار قزوین منصوب شد. روزی که دکتر پیله‌فروش در همین سمت منصوب شده بود؛ در یک سرمقاله کوتاه نوشتم که شخصی با رزومه دکتر پیله‌فروش حیف است در این جایگاه اجرایی قرار گیرد. هم به این لحاظ که به دلیل نداشتن سابقه کار این کرسی مهم را بی‌تاثیر یا کم تاثیر می‌کند و این ضمنا شخصیت اجرایی ایشان را زیر سوال می‌برد.

و هم به این دلیل که فردی با توانایی‌های علمی ایشان از مثمرثمر بودن در جایی‌که باشد، جا می‌ماند.

کسانی از یادداشت این جانب برداشت منفی کرده بودند. البته آن یادداشت در واقع در نقد استاندار بود که انتصاباتش نوعی توزیع غنائم را به ذهن متبادر می‌کرد. اما اگر موردی هم متوجه آقای پیله‌فروش می‌شد؛ این بود که باید قدرت نه گفتن را می‌داشتند و نمی‌پذیرفتند. زیرا این انتصاب در جمع از نظر من به نفع ایشان ارزیابی نمی‌شد.

*

بعدها جلسه‌ای با چند تن از مرتبطین اتاق بازرگانی با ایشان داشتیم. فکر می‌کردم عکس‌العملی راجع به آن یادداشت داشته باشند که نداشتند و فایده‌ای هم البته از آن جلسه عاید نشد. زیرا طرف‌هایی که باید پیشنهادات ما را اجرا می‌کردند بسیار قوی‌تر از آنی بودند که به دستور ایشان عمل کنند و عمل هم نکردند.

*

در شب جشنواره چاپ، با ایشان و جناب فائزی کنار هم قرار گرفتیم. گلایه‌‌ای اداری کردم و ایشان بلافاصله به گوشی رئیس آن اداره زنگ زد و پرسید که چرا این مشکل حل نشده است و البته پاسخ گرفتند که انسداد از مرکز است. اما سرعت عمل ایشان راستش دور از انتظار من بود.

در خلال صحبت‌ها گفتند آن یادداشت را خودتان نوشته بودید؟ گفتم: بله. گفتند: حق داشتید. تحلیل‌تان درست بود و من که منتظر گلایه ایشان بودم دیدم چقدر واقع‌گرایانه و متواضعانه با مساله برخورد کردند.

*

مثل دکتر پیله‌فروش متاسفانه زیاد نداریم و این مقدار هم که هستند باید در جای خودشان استفاده شوند. برای این از خودگذشتگی چند ماهه باید از ایشان قدردانی شود و باید مناصب را استانداران، محلی برای پیشرفت کار استان بدانند و نه غنیمتی برای بدست آوردن دل این جریان و آن جایگاه.

و استانداران باید افراد را فکر شده و نه از سر تعجیل و با حکم سرپرستی جابجا کنند. تا فردی که منصوب می‌شود؛ بداند برای مدتی مدید در جایش قرار گرفته است و بتواند برنامه‌ریزی کند.

*

حرف آخر اینکه خوش بدرقه باشیم

*