جلد دوم «داستان‌هایی از ضرب‌المثل‌های فارسی» منتشر شد

به گزارش ولایت، نویسنده قزوینی کتاب «داستان‌هایی از ضرب‌المثل‌های فارسی» گفت: امثال‌و‌حکم یکی از کهن‌ترین تراوشات ذهنی و اندیشه‌های روشن هوشمندان گمنام است که از دور‌دست‌های تاریخ به یادگار مانده است و به همین سبب همانند کتیبه‌ها و سنگ نبشته‌های باستانی اعتبار و سندیت بی‌گفت‌و‌گو و خدشه ناپذیر دارد.

فریبا خواجه‌وند بیان کرد: در روزگارانی که مردم این سرزمین خواندن و نوشتن نمی‌دانستند به طور حتم وقوع حوادث و سوانح متعدّد آن‌ها را به تفکر و تعمق وا داشته و سبب گردیده که عصاره حادثه‌ای که شاید مدت‌ها طول کشیده تا عوارض و تبعات خوب و بد آن مشخص گردد در قالب یک جمله یا عبارت گنجانده شود تا به آسانی در خاطره‌ها باقی بماند و سینه به سینه و از نسلی به نسل دیگر انتقال یابد.

خواجه‌وند اذعان کرد: تحقیق در منابع و ماخذ امثال‌و‌حکم و گلچین آن‌ها کاری بس دشوار و توان‌فرسا است. اما بسیار خشنودم که حاصل زحماتم تا به این جای کار، تبدیل به تالیف دو جلد کتاب «داستان‌هایی از ضرب‌المثل‌های فارسی» شده است و امیدوارم که خوانندگان گرامی حظّ و بهره لازم را از این کتاب ببرند و اذهانشان منور از نور آگاهی شود.

این نویسنده یادآور شد: خدای بزرگ و منان را سپاسگزارم که این فرصت و مجال دوباره به من عطا شد تا بتوانم گام‌های دیگری در جهت ارتقای فرهنگ فولکلور ملی کشور خویش بردارم و جلد دوم «کتاب داستان‌هایی از ضرب‌المثل‌های فارسی» را به رشته تحریر درآورم.

خواجه‌وند با اشاره به کامل شدن این پژوهش در آینده تشریح کرد: بی‌تردید این دو جلد کتاب، کامل‌ترین داستان‌های ضرب‌المثل‌های  فارسی نیستند؛ بلکه نگارنده تلاش کرده که بیشتر به زبانزدترین امثال توجه شود. البته باید به این نکته نیز توجه داشت که در هر منطقه‌ای از ایران علاوه بر ضرب‌المثل‌های فراگیر، متناسب با شرایط فرهنگی و اقلیمی، ضرب‌المثل‌های خاصی نیز رواج دارد و گاهی در بیان مثل‌ها، اندک تغییراتی مشاهده می‌شود ولی کلیت مثل‌ها یکی است و پر واضح، که اگر اربابان ذوق، همت نمایند و به تحقیق و پژوهش بیشتر اهتمام ورزند این مجموعه که بخشی از ذخایر نفیس ادب فارسی است کامل‌تر خواهد شد.

این نویسنده خاطرنشان کرد: در نگارش کتاب تلاش کردم تا از تمامی منابع معتبر و مستند فارسی استفاده کنم و صرفا تعداد معدود و انگشت‌شماری از ضرب‌المثل‌ها، مثل‌هایی هستند که بدون منبع تعریف شده‌اند و آنها نیز مثل‌هایی هستند که داستان‌های آنها بسیار مشهور و زبانزد بوده و نسل به نسل و سینه به سینه نقل شده و اعتبار خود را از معروفیت و شهرت خود گرفته‌اند.