جایزه صادراتی و مافیای خیار شور!

وحید حاج‌سعیدی

این روزها هر اداره یا وزارتخانه‌ای که تشریف ببرید یک کتابخانه دارند از این سر تا آن سر پر و از کتاب‌های فاخر با جلدهای گالینگور و چرمی. اما درب این کتابخانه همیشه قفل است و کلیدش هم معلوم نیست در کدام کشو گذاشته‌اند؟ با این حال پیشنهاد می‌شود دوستان وزارت اقتصاد و اتاق بازرگانی و اصناف و قس‌علی‌هذا … یک بار هم که شده حالا در صبحانه کاری یا حتی ناهار کاری این باب هفتم گلستان سعدی را که در خصوص سیرت بزرگان، آموزش و تربیت صحیح و از همه مهم‌تر فواید خاموشی است، مطالعه کنند یا دست‌کم فایل صوتی‌اش را گوش کنند! این همه در مدرسه با قلم نی نوشتیم «ادب مرد به از دولت اوست»، نمی‌دانم «از خدا جوییم توفیق ادب» یا «فرق مابین بنی آدم و حیوان ادب است» و …  این همه کلاس‌های انگیزشی برگزار شد و برنامه‌های تلویزیونی در باب ادب و احترام به دیگران پخش شد، اما هنوز یاد نگرفتیم از کلمات درست و بجا استفاده کنیم!

چی شده؟! دیگر می‌خواستید چه شود؟! این روزها دوباره یک عده گیر داده‌اند به صادرکنندگان کالا و تا تقی به توقی می‌خورد، جلوی صادرات یک محصول را می‌گیرند و از کلمه قاچاق و قاچاقچی استفاده می‌کنند! قبول کنیم قاچاق کالا با صادرات غیررسمی فرق دارد. اصلا ما چه زمانی قرار است این عینک کوفتی بدبینی را از چشمانمان بیرون بیاوریم و به نیمه پر لیوان نگاه کنیم؟! چرا به جای واژه «صادرکننده غیررسمی» از واژه غریب و منحوس «قاچاقچی» استفاده می‌کنیم؟! پدرآمرزیده‌ها… ایهالناس … خلق‌ا… «صادر کننده غیررسمی» یا به قول شما قاچاقچی مادرمرده هم ارز وارد مملکت می‌کند! خیر سرش اشتغال‌زایی می‌کند! چرخ تولید را هل می‌دهد! چرا به جای چوب لای چرخ گذاشتن و سنگ‌اندازی جلوی پای صادرکنندگان غیررسمی، ظرفیت تولیدمان را بالا نبریم؟! این همه چوب و سنگ از کجا می‌آورید؟! خسته نشدید؟! یک روز جلوی صادرات گوجه و خیار را می‌گیریم و یک روز هندوانه و ماکارونی و پنیر! لابد پس‌فردا هم صادرات «ساقه طلایی» و «شیرین عسل» ممنوع می‌شود؟! در دنیا صادر کنندگان را روی سرشان می‌گذارند و حلوا حلوا می‌کنند آن‌وقت ما اینجا قدرشان را نمی‌دانیم و تا بازار یک محصول کشمشی می‌شود، آنِ واحد با صدور یک بخشنامه چند هزار نفر قاچاقچی خلق‌الساعه متولد می‌کنیم!

طرف مجوز گرفته و در حال صادرات قانونی یک محصول به خارج است تا خیر سرش دو زار ارز وارد کشور کند و چرخ تولید بچرخد و یک نون و بوقلمونی سر سفره زن و بچه‌اش ببرد. راننده هم در مسیر خوش و خرم در حال گوش کردن به یک آهنگ غیرمجاز آن طرف آبی است که پشت فرمان تریلی ناگهان مورمورش می‌شود و تا صفحه گوشی‌اش را باز می‌کند، می‌بیند ای دل غافل که محصول تریلی قاچاق اعلام شده و صاحب بار هم قاچاقچی بین‌المللی و ایشان هم همدست قاچاقچی!

باور بفرمائید کار کارمندان تعیین مصادیق مجرمانه یا تشخیص کالای قاچاق از کار در معدن زمستان یورت آزاد شهر سخت‌تر است. یعنی شب و روز ندارند. فی‌المثل امروز اعلام می‌کنند صادرات خیارشور فله ممنوع و رسانه ملی هم همزمان از توقیف چند کامیون خیارشور فله قاچاق گزارش منتشر می‌کند و مصاحبه‌ای با تعدادی از قاچاقچیان نادم با چهره شطرنجی پخش می‌کند. اما نیم ساعت بعد 50 تا کانتینر خیارشور از آن سوی آب‌های آرام و حتی آب‌های ناآرام، آرام آرام وارد کشور می‌شوند و خیارشور با خاک کوچه یکسان می‌شود! همزمان اتاق بازرگانی برای صادرات «خیارشور سرکه‌ای» جایزه در نظر می‌گیرد و این محصول استراتژیک از مصادیق مجرمانه قاچاق کالا خارج می‌شود ولی تولیدکنندگانش به خاک شور می‌نشینند! به همین شوری و خوشمزگی…