برچسب تقلبی انسانیت!

وحید حاج‌سعیدی

جهانیان را چه می‌شود که در مقابل دیدگانشان، گاهنامه‌ای از جنایت و جنگجویی؛ جوی که نه! دریایی از خون و سوگواره‌ای از درد و ماتم به راه افتاده، ولی سکوت همچنان بر مجامع پوشالی‌شان حاکم است!

جایی که مرز انسانیت و حیوانیت به تار مویی رسیده است و بوی گند نطفه‌های بی‌عاطفگی و وحشی‌گری مشام جهانیان را می‌آزارد.

جایی که تاریخ از ثبت وقایع‌اش شرمسار است و خورشید از درخشش در چنین سرزمینی شرمسارتر… جایی که خانه‌ها و مغازه‌ها و زندگی‌ها در ثانیه‌ای تاراج می‌شوند و بر آینده کودکان نیز به ثمن بخس چوب حراج زده می‌شود؛ جایی که مردمانش آرزو دارند تئوری‌های زمان و مکان و نسبیت در هم بیامیزند و عقربه‌های ساعت شتابان شوند تا این چند ثانیه، چند دقیقه، چند روز، چند هفته، چند ماه و یا چند سال باقیمانده از جنگ به طرفه‌العینی سپری شود؛ جایی که قصه‌های نیمه‌شب مادران، خواب بر چشمان هراس‌آلود هیچ کودکی جاری نمی‌سازد؛ جایی که رعب و وحشت، شنیده نمی‌شود، بلکه با تمام وجود حس می‌شود؛ با این همه، وجدان‌های خفته، انسانیت‌های رنگ و رو رفته، نمادهای پوشالی حقوق بشر و چهره‌هایی با برچسب‌های تقلبی انسانیت، همچنان چشمان ناپاک خود را بر جنایت‌های ابدی صهیونیست‌ها بسته نگاه داشته‌اند و لب به سکوت گزیده‌اند. البته پا روی انصاف نگذاریم؛ اینان هر از گاهی در کنار بارانی از بمب‌هایی با هولوگرام ساخت خودشان، بسته‌های غذایی و آشامیدنی نیز بر سر مردم مظلوم غزه فرود می‌آوردند!

در این گیرودار، از حکام عرب هم امیدی نیست. از آنان که نام عرب بر خود نهاده‌اند و با مردم غزه هم‌کیش و همزبان و هم پوششند، انتظاری جز نامه‌های عاشقانه و زن‌بارگی و قطعنامه‌های بی‌اثر مدارید. آنها مردانگی‌شان را در حوالی تخت‌های مرصع و دیجیتال در هنگامه‌های زن‌بارگی شبانه، جا نهاده‌اند! کاش پدرانتان، گاه هرزگی و بی‌بند و باری به خوابی همیشگی فرو می‌رفتند و تفاله‌های بی‌غیرتی و بی‌عفتی‌شان، زمین را نمی‌آلود. امیدی به رستن از ظلمت در این دیار نیست، چرا که چشمان مستکبران جهان به تاریکی و ناپاکی خو گرفته است.

اما مردم این دیار هنوز زنده‌اند؛ هر چند سخت ولی هنوز نفس می‌کشند. راستی «محمود درویش» شاعر فلسطینی چه نیکو سروده است: «اگر از غزه پرسیدند، بگو در آن شهیدی است که شهیدی تیمارش می‌کند و شهیدی به تصویرش می‌کشد و شهیدی تشییعش می‌کند و شهیدی بر آن نماز می‌گزارد! روزی خون پاک این شهیدان دامانتان را خواهد گرفت و تقاص پس خواهید داد… یقین بدانید…»