بدترین اتفاق برای یک ورزشکار، مصدومیت است
- شناسه خبر: 36380
- تاریخ و زمان ارسال: 13 خرداد 1403 ساعت 07:30
- بازدید :
گفت‌وگو ـ محمد بهرامی: بسکتبال در استان قزوین از سال‌های دور شرایط بسیار خوبی داشته است و تیم‌هایی از این استان در لیگ‌های برتر مردان و زنان حضور داشته‌اند و اتفاقا توانسته‌اند به موفقیت‌های خوبی نیز برسند. زمانی که پردیس متحد قزوین در لیگ برتر مردان بود و یا هفت الماس و کشاورز در سوپر لیگ زنان بودند و به عناوین مختلفی نیز دست یافتند. بعدها تیم شورا و شهرداری قزوین در لیگ برتر بسکتبال زنان به میدان رفتند تا این در اوج بودن همچنان ادامه داشته باشد. اکثر ترکیب تیم‌های لیگی و سوپر لیگی بانوان قزوین نیز از بازیکنان بومی بود. بازیکنانی مثل مینا شریفی، ناهید نجفی و حتی مژگان خدادادی. پس از آنها نیز بازیکنانی نظیر فاطمه آقازادگان ظهور کردند که در عین جوانی، به تیم ملی بزرگسالان ایران نیز فرا خوانده شد. او که فصل یک از لیگ برتر را بخاطر مصدومیت از دست داد، در بازگشت دوباره به میادین، همراه تیم بهمن تهران به قهرمانی لیگ برتر دست یافت. این قهرمانی و بازگشت دوباره بهانه‌ای شد تا گپ‌وگفت کوتاهی با وی پیرامون مسائل مختلف داشته باشیم.
لطفا برای کسانی که کمتر شما را می‌شناسند یک بیوگرافی کوتاه از خودتان بیان کنید؟
«فاطمه آقازادگان» هستم. 23 ساله و اهل شهر قزوین، دانشجوی رشته صنایع غذایی.
بسکتبال را از چه سالی آغاز کردید؟
از سن ۹ سالگی بسکتبال را شروع کردم. کلاس سوم دبستان بودم که مینا شریفی بازیکن تیم ملی در مدرسه تست استعدادیابی گذاشته بود آن زمان من حتی دریبل زدن را هم بلد نبودم، اما انتخاب شدم و به تیم استان پیوستم. در ادامه در بازی‌های لیگ نوجوانان توسط الهه دارستانی و پوران عباسی به تیم جوانان و مدتی بعد به تیم ملی بزرگسالان رسیدم.
سال گذشته عضو کدام تیم بودید و چه جایگاهی کسب کردید؟
سال گذشته عضو تیم گروه بهمن بودم و توانستیم مقام اول سوپرلیگ را کسب کنیم. بازی‌های بسیار سخت و پرفشاری را پشت سر گذاشتیم چرا که تیم‌ها با تمام توان پا به مسابقات گذاشته بودند. خصوصا بازی‌های فینال با مهرسان که بسیار نزدیک بود اما توانستیم از لحظات استفاده کرده و با برتری در این بازی‌ها قهرمان شویم.
از وضعیت خودتان در لیگ راضی بودید؟
متاسفانه من مدتی دچار مصدومیت شده بودم. سال گذشته اولین سالی بود که من از مصدومیت برگشتم و توانستم بازی کنم، با این حال از نظر خودم وضعیت قابل قبولی داشتم.
چه عناوین و مدال‌هایی را در کارنامه دارید؟
من چون از سن ۹ سالگی بسکتبال را شروع کردم در همه‌ی رده سنی‌ها بازی کرده‌ام و در همه‌ی رده‌ها توانستیم با تیم قزوین مقام کسب کنیم. بعد از تمام شدن رده‌ی جوانان استان قزوین به مربیگری سرکار خانم افسانه حسن نایبی، در تیم دسته یک، سال اول مقام سوم را کسب کردیم و سال دوم دسته یک به فینال رسیدیم که مصادف شد با شیوع کرونا و مسابقات ادامه پیدا نکرد ولی ما جواز سوپر لیگ را گرفتیم. سال بعد با تیم شورا شهرداری قزوین وارد سوپر لیگ شدیم و پنجم شدیم.
از مصدومیتی که دچار آن شدید برایمان بگویید؟ دقیقا چه اتفاقی افتاد؟
من در مرحله‌ی پلی‌اف رقابت‌های سوپر لیگ، دچار مصدومیت از ناحیه‌ی زانو شدم و تقریبا دو سال به علت مصدومیت از مسابقات دور بودم ولی در تمام دو سال تلاشم را برای برگشت به زمین بسکتبال انجام دادم.
امیدوارم که سال‌های پیش‌رو سال‌های بسکتبالی خوبی هم برای من هم برای بسکتبال ایران باشد.
جراحی و بهبودیتان چقدر طول کشید؟
دکتر کیهانی که پزشک جراح من بود گفته بود که ۹ ماهه به بسکتبال برگردم؛ ولی این را به خودم واگذار کردند که اگر شرایط خوبی داشتم، بازی کنم. من خودم ترجیح دادم که یک فصل بازی نکنم.
نمی‌ترسیدید که دیگر نتوانید بسکتبال بازی کنید؟
من قبلا تجربه مصدومیت جدی نداشتم. خیلی سخت بود. در هر حال برای کسی که ۱۱ سال هر روز بسکتبال بازی کرده است، خیلی سخت است که مدتی بازی نکند. به نظرم بدترین اتفاق برای یک ورزشکار همین مصدومیت است و نمی‌توان کاری کرد؛ ولی خدا را شکر که این دوران گذشت.
چرا تیم ملی بانوان نتوانسته آن‌طور که باید به تیم‌های سطح اول آسیا برسد؟
به نظر من یکی از دلایلش می‌تواند نداشتن بازی‌های تدارکاتی باشد. ما نتوانسته‌ایم آن‌طور که باید، بازی‌های تدارکاتی خوبی داشته باشیم. بازی‌هایی که می‌تواند به سطح آمادگی تیم ملی کمک زیادی کند البته سال گذشته به نسبت سال‌های گذشته‌تر، تیم ایران خیلی خوب در مسابقات ظاهر شد؛ البته دلیل خوب بودنش می‌توانست انجام بازی‌های تدارکاتی، قبل بازی‌ها باشد که تاثیر زیادی در آمادگی تیم ملی دارد.
شما قبلا بازیکن تیم جوانان بودید اما به تیم بزرگسالان دعوت می‌شدید، شرایط چگونه بود؟
تجربه بسیار خوبی بود که از رده سنی جوانان در بزرگسالان حضور داشته باشید. تمرین با ورزشکاران بزرگسال که تجربه زیادی دارند باعث پیشرفت ما هم می‌شد. حضور از تیم جوانان به بزرگسالان همراه با استرس همراه بود چون بهترین‌های ایران در این رده بودند اما همین که من با آنها تمرین می‌کردم برایم تجربه‌ای جدید بود. احساس خوبی داشتم. یکی از آرزوهای من این بود که عضو تیم باشم و فیکس بازی کنم.
چه کسی بیشترین تاثیر را در بسکتبال شما داشته است؟
من و هم‌تیمی‌هایم در قزوین از رده نوجوانان با خانم نایبی بودیم و سعی کردیم پله پله خود را به لیگ برتر برسانیم.
زمانی که قزوین بودید تمریناتتان چگونه پیش می‌رفت؟
ما آن زمان هفته‌ای ۱۲ جلسه تمرین داشتیم و هدف‌های بزرگی را دنبال می‌کردیم.
از وضعیت بسکتبال استان خبر دارید؟
قزوین از بازیکنان خوبی برخوردار است و پتانسیل تیم دادن در سوپرلیگ را هم دارد اما نبودن اسپانسر باعث شده قزوین نتواند درلیگ برتر تیمداری کند.
تا چه زمانی می‌خواهید به بسکتبال ادامه دهید؟
من عاشق بسکتبال هستم و تازمانی که بتوانم در سطحی که دوست دارم بسکتبال بازی کنم، به بازی کردن ادامه خواهم داد.
بسکتبال چه تاثیری در زندگی شخصی شما داشته است؟
بسکتبال تقریبا در همه‌ی لحظه‌های زندگی من دیده می‌شود من با این ورزش زندگی می‌کنم و از آن انرژی می‌گیرم.
تلخ‌ترین و شیرین‌ترین اتفاق سال جدید برایتان چه بوده است؟
تلخ‌ترین اتفاق سال ۱۴۰۲ برای من فوت یکی از نزدیکترین و مهم‌ترین آدم‌های زندگیم بود؛ عموی عزیزم که برای پیشرفت من خیلی تلاش کرد که امیدوارم روحش همیشه شاد باشد. بهترین و شیرین‌ترین اتفاق هم، قهرمانی همراه با تیم خوب گروه بهمن در لیگ برتر بود.
چه درخواستی از مسئولین ورزش استان دارید؟
همان‌طور که گفتم قزوین بازیکنان بسیار خوبی در رشته بسکتبال دارد که البته بسیار هم مستعد هستند اما در لیگ برتر تیم نداریم و امیدوارم با کمک مسئولین، قزوین بتواند با یک اسپانسر خوب، در سال‌های آینده در سوپرلیگ تیمداری کند.
صحبت پایانی؟
در آخر از تمام کسانی که در طی این سال‌ها همیشه همراه من بودند و پابه‌پای من از موفقیت‌ها خوشحال و از شکست‌ها ناراحت شدند تشکر می‌کنم همچنین از خانواده‌ی عزیز و مربی زحمتکشم به خاطر تمام حمایت‌هایشان سپاسگزارم.
