این همه غرور…
- شناسه خبر: 2088
- تاریخ و زمان ارسال: 10 مهر 1401 ساعت 08:00
- بازدید :
داستان بی حرمتی آن شخص را به مالک اشتر شنیده‌ایم که پس از گذشتن مالک، به شخص می‌گویند که آیا میدانی به چه کسی توهین کرده‌ایی؟ مالک اشتر را شناختی؟
آن مرد هراسان در پی مالک می‌دود و در مسجدی او را می‌یابد و عذرخواهی می‌کند و مالک می‌گوید آمده بودم در مسجد دعا کنم که خداوند از تو بگذرد و مشکلت را حل کند!
کمترین تردیدی وجود ندارد که جان مهسا امینی بهانه یک اعتراض زیر خاکستر قرار گرفت که به شورش و اغتشاش انجامید. نه دو طرف در میدان این مساله را انکار می‌کنند و نه برنامه‌ریزان محافل. پس چرا کمترین تدبیر برای حل سیاسی آن بکار گرفته نمی‌شود؟
رئیس جمهور محترم در تماس با خانواده مظلوم مهسا امینی پا در میدان گذاشت تا مساله به صورتی مسالمت‌آمیز حل شود. تا اگر خطایی صورت گرفته رسیدگی شود و اگر نه به گونه‌ای بررسی شود که خانواده آن مرحومه را لااقل مجاب کند. اما کسی اقدام رئیس جمهور را دنبال نکرد که به نتیجه برساند.
پس از هفته‌ها دریغ از یک قدم به پیش در بهانه‌زدایی و همه هم و غم برای حل مساله در میدان به کار گرفته شد. در حالی که انگیزه درگیری‌های میدانی همان است که بهانه‌اش می‌خوانیم و چرا حل نمی‌شود؟
برخی، جوانان وسط خیابان را عین آمریکا و اسرائیل می‌بینند و خیال می‌کنند حل دیپلماتیک و غیرنظامی مساله به معنای عقب‌نشینی در مقابل آمریکا و اسرائیل است. زهی تصور غلط!
آیا پس از این مدت طولانی معلوم نشده که واقعا علت اصلی مرگ مهسا امینی چه بوده و اگر تعللی صورت گرفته، نظام و این همه هزینه را قربانی خاطیان نکنند؟ یا لااقل خانواده مهسا امینی و یا وکیل آنان را توجیه کنند که اصل قضیه چه بوده است؟
آیا نمی‌شد فرمانده نیروی انتظامی نه، فرماندهان مستقیم را لااقل تا رسیدگی کامل برکنار کرد؟
آیا هزینه استعفا و حتی برکناری وزیر کشور بیشتر از وضعیتی است که اکنون به وجود آمده است؟ چرا یک مسئول نه استعفا می‌دهد و نه عذرخواهی می‌کند؟ هزینه ختم غائله در خیابان را کسی برآورد کرده است؟
این همه غرور و نخوت از کجای دین ما برداشت شده است که این همه عواقب دارد؟ اگر سفارشات اخلاقی اسلام را در چنین بزنگاه‌هایی به کار نگیریم دیگر به چه کارمان می‌آید؟
