افراط، حکم خدا را لوث می‌کند!

شهیدمطهری گفت اسلام هر جا که ضربه خورده است؛ از افراط بوده یا از تفریط. از بدحجابی و منکرات و غیره بسیار شنیدیم. اما آنچه که ندیدیم؛ اصل اسلام و احکام اسلام بوده است.

قرآن کریم صراحت دارد که حرام کردن حلال خدا هم مثل حلال کردن حرام خداست. ما در بسیاری مواقع حلال خدا را حرام کردیم از سر افراط! خیال کردیم اگر احکام را سخت‌تر بگیریم؛ احتیاط کردیم و احتیاط خوب است و ثوابش بیشتر است. در حالی که معصیت کردیم و جامعه را هم به عصیان وا داشتیم.

با چند مثال موضوع این بحث مهم را ساده‌تر باز می‌کنم.

احسان و کمک به دیگران خوب است و ثواب دارد. اما قرآن می‌فرماید حق نداری آن قدر انفاق کنی که خودت به فقر و زحمت بیفتی.

روزه گرفتن واجب است. اما در روز عید فطر حرام است.  قصاص حق است. اما شکنجه و مثله کردن حرام است.

نماز صبح دو رکعت است هر کس سه رکعت بخواند بیشتر ثواب نبرده بلکه نمازش باطل است. این مثال‌ها و صدها مثال دیگر آن قدر واضح است که نیاز به اثبات ندارد و هر کس که الفبای احکام را بداند به آن واقف است.

شراب همان سرکه است که حلال است. اما کمی بیشتر تبخیر شده است.

حد زنا را جاری کردن ثواب دارد. اما اگر یک ضربه بیشتر بزنید حرام است.

با شرح یک خاطره ذائقه مخاطبین را تغییر می‌دهم.

اوایل انقلاب یکی دو ضابط قضایی زن و مردی را در همین قزوین در حال زنا داخل پتو پیچیدند و با طناب بستند و مستقیم بردند نزد قاضی کشیک!

قاضی عصبانی شد که این چه کار احمقانه‌ای است؟ ضابطین گفتند ما هر پرونده‌ای را برای شما می‌آوریم طرف را آزاد می‌کنید. ما یقین داریم که رابطه حرام برقرار شده. اما شما یک بار به دلیل کسر شاهد، یک بار به دلیل تجسس و بار دیگر به دلایل دیگر آزادش می‌کنید. این بار پتو و طناب‌پیچ کردیم که برای شما علم حاصل شود!

حاکم شرع آن دو نفر را شاید با مختصری تنبیه آزاد کرد و دستور بازداشت ضابطین را داد، که شما به چه حقی وارد حریم خصوصی مردم شدید؟

فرمان هشت ماده‌ای امام در این رابطه شاخص و معیار شد و جلوی بسیاری از تندروی‌ها را گرفت. اما افراط در همین موارد هم تکرار شد.

£

همان شرعی که حکم مجازات زنا و محرمات دیگر را داده؛ شرایطش را هم گفته است. اشتباه این بود و ثابت می‌کنم هنوز هم هست که ما خیال کردیم و می‌کنیم اگر سخت‌تر بگیریم بیشتر ثواب کرده‌ایم. عمل امروز ما درباره حجاب دقیقا مثل همان پتوپیچ کردن زن و مرد است؛ حالی‌مان نیست و فقط چشممان را می‌بندیم و رگ گردن را متورم می‌کنیم و می‌گوییم این اصل اسلام است. در حالی که حلال خدا را حرام کرده‌ایم. حکم سرکه را مثل حکم شراب داده‌ایم. و یک قدم از آن عقب‌نشینی نمی‌کنیم. مثل اینکه دکتر گفته است روزی دو عدد قرص بخورید تا ظرف یک ماه درمان  شوید و شما بیست تا قرص را با هم می‌خورید تا زودتر و بیشتر سالم شوید!

اگر در مورد حجاب هم حکم اسلام را رعایت می‌کردیم؛ امروز تندروی و افراط و اجرای بیش از حکم، ما را در این موقعیت قرار نمی‌داد. حکم حجاب در مورد زنان یائسه چیست؟ می‌دانیم که ضرورتی ندارد مویشان را بپوشانند. مگر احساس کنند که دیگری به گناه می‌افتد. چه کسی احساس کند؟ حاکم شرع؟ امام جمعه؟ نماینده مجلس؟ نیروی انتظامی؟ خیر! خود آن زن یائسه. اگر کسی حکم را نمی‌داند برود رساله مراجع عظام را در همین باب مطالعه کند.

از فردا شما به زنان بالای پنجاه سال که بی‌حجاب بیرون می‌آیند؛ کاری نداشته باشید. ببینید مشکل حل می‌شود یا نه؟

می‌گوئید ما از کجا بفهمیم که این زن بی‌حجاب پنجاه ساله است یا نه؟ پاسخ این است که به شما چه ربطی دارد که تجسس کنید که بدانید؟ فضولی موقوف! آن زن خودش می‌داند و خدای خودش. چه کسی شما را مامور کرده است که تجسس کنید زنی حکم خدا را اجرا کرده است یا نه؟ حکم حجاب زنان اقلیت دینی چیست؟ رساله را بخوانید. به میزان عرف دین خودشان اشکالی ندارد. پس اگر فردا زن جوان زرتشتی یا مسیحی یا کلیمی بدون روسری و حتی با دامن به خیابان آمد؛ شما شرعاً حقی ندارید مانعش شوید. اما سکوت می‌کنید؟ از کجا بفهمیم این زرتشتی است یا مسلمان؟ به شما چه مربوط است تجسس کنید؟ مگر هر کس در بازار خرید می‌کند شما تجسس می‌کنید پولش حرام است یا حلال؟

زنان گردشگر خارجی چه؟ آنها هم طبق فقه شیعه می‌توانند وارد کشور شوند بدون اینکه مجبور باشند حجاب را رعایت کنند. اما ما سخت‌گیری را به جایی می‌رسانیم که مربی مرد ورزشی روسری می‌گذارد و به میدان بازی می‌آید!

اگر احکام اسلام این نیست از مراجع محترم تقلید بپرسید. اگر هست؛ یک نفر پاسخ بدهد اجبار زن یائسه یا زن اقلیت دینی یا زن غیرمسلمان گردشگر به داشتن حجاب آیا حرام کردن حلال خدا نیست؟ آیا این تفاوت دارد با حلال کردن حرام خدا؟

چه حکم کنی که شراب حلال است یا حکم کنی که سرکه حرام است فرقی ندارد. هر دو خلاف حکم خدا است.

وقتی خلاف حکم خدا عمل می‌کنیم چه توقع داریم که نتیجه مخالفت با اصل حکم شما نباشد؟ شما تصور کنید اگر فقط همین سه گروهی که نام برده شد مجاز باشند که بدون حجاب اسلامی وارد جامعه بشوند؛ مسئولیت از گردن حکومت ساقط و به عهده خود زنان می‌افتد که در طول 1400 سال حجابشان را در انواع تاخت و تازهای فرهنگی و نظامی بیگانگان تا امروز حفظ کردند. اگر ما حکم خدا را تغییر نمی‌دادیم؛ باز هم حفظ می‌کردند. نه اینکه از آن به عنوان پرچم مبارزه با نظام اسلامی استفاده کنند.

اگر این اولویت دهم در جای خود می‌ماند؛ مسئولین ما فرصت می‌کردند به اولویت‌های اول و دوم و سوم که اقتصاد باشد و اشتغال و تولید بپردازند. که امروز 60 میلیون جمعیت کشور شیعه زیر خط فقر فرو نمانده باشند.