اثرات تخریبی دستمزدهای نجومی فوتبالیست‌ها

وحید حاج‌سعیدی

دستمزدهای چند ده میلیاردی فوتبالیست‌ها، سرخوردگی و ناامیدی ورزشکاران سایر رشته‌های ورزشی و حتی متخصصان و کارشناسان علوم و صنایع مختلف را به همراه دارد!

در یادداشتی نوشتم: کارکردهای ورزش در دنیا متفاوت است و بر همین اساس دیدگاه‌های مختلفی در خصوص توسعه انواع ورزش در جوامع توسعه یافته دیده می‌شود که دارای تفاوت‌های ماهوی اساسی هستند. اما اگر در مجموع ورزش را به سه حیطه ورزش آموزشگاهی، ورزش همگانی و ورزش حرفه‌ای یا قهرمانی دسته‌بندی کنیم، پر واضح است که جذابیت و هیجان در ورزش حرفه‌ای بیشتر از سایر حیطه‌های ورزشی است و طبیعتا سرمایه‌گذاری در این بخش یا به عبارتی داشتن نگاه اقتصادی به ورزش حرفه‌ای محتمل‌تر است.

در میان ورزش‌ها نیز قطعا ورزش فوتبال دارای جایگاه ویژه‌ای است و چه بخواهیم یا نخواهیم اخبار فوتبال همیشه در صدر اخبار ورزشی است و طرفداران این ورزش به مراتب از طرفداران همه رشته‌های ورزشی بیشتر هستند.

در چنین شرایطی معمولا اثرات مثبت ورزش آموزشگاه‌ها و ورزش همگانی و حتی ورزش قهرمانی در سایر رشته‌ها تحت‌الشعاع فوتبال قرار می‌گیرند و این امری طبیعی است که تقریبا در همه جای دنیا شاهد آن هستیم.

از سویی باید اذعان داشت اگر نگاه به ورزش حرفه‌ای بر اساس قواعد جهانی است، سایر قوانین و پرداختی‌ها و تبعیت بازیکنان و مدیران از اصول و مقررات و … نیز در این بخش باید بر اساس اصولی منطقی و روی حساب و کتاب باشد.

در سال‌های اخیر رشد بی‌رویه دستمزدهای فوتبالیست‌های وطنی که با چراغ سبز دولت و حمایت از سه باشگاه استقلال، پرسپولیس و سپاهان آغاز شد و امروز تقریبا در همه تیم‌های دولتی به یک رویه عادی تبدیل شده است؛ باعث سرخوردگی و کاهش انگیزه در ورزشکاران رشته‌های مختلف و حتی تحصیل‌کرده‌های سایر علوم شده است. وقتی یک کشتی‌گیر با مدال‌های آسیایی و جهانی متعدد، جوایز و درآمد ناچیز خود را با درآمد روزانه 100 میلیون تومان یک فوتبالیست نه چندان مطرح مقایسه می‌کند، قطعا در ادامه حیات ورزشی خود یا توصیه به جوانان علاقه‌مند به روی آوردن به کشتی تجدید نظر خواهد کرد!

سال‌هاست مسئولان از ساماندهی حقوق و دستمزدهای ورزشکاران به ویژه فوتبالیست‌ها سخن به میان می‌آورند اما در عمل نه تنها شاهد کاهش دستمزدها نیستیم بلکه این افزایش دستمزد به سایر لیگ‌های فوتبال هم تسری پیدا کرده و آپشن‌های (قابلیت) جدید نیز بدان اضافه شده است که در مواقعی برای افراد عادی قابل درک و توجیه نیست.

بدون شک پاسخگو نبودن مدیران باشگاه‌های بزرگ و عدم برخورد جدی با آنها باعث شده دلال بازی و مافیا بتواند در عمل افسار فوتبال را به دست گیرد و آن را تنها بر اساس منافع و خاطرخواه خود به این سو و آن سو ببرد!

افراد دلال آن‌چنان قدرتمند شده‌اند که به مبالغ اندک راضی نمی‌شوند و خواهان جذب و درآمد زیاد از عرصه بی‌در و پیکر و فاقد مالیات فوتبال هستند. عرصه‌ای که نه تنها نظارت در رده‌های پائین در آن دیده نمی‌شود بلکه در سطح کلان آن نیز خبری از برخورد و تنبیه نیست و عقد قراردادهای ننگینی چون قرارداد ویلموث نیز تاوانی به همراه ندارند.

در چنین شرایطی نه تنها افزایش دستمزد فوتبالیست‌ها قابل پیش‌بینی است، بلکه بروز فساد در سایر لایه‌های آن نیز محتمل است و تصاویر و کلیپ‌هایی که هر از گاه در خصوص فوتبال و حواشی آن منتشر می‌شود، حجت این مدعاست.

ای‌کاش متولیان ورزش روزی دریابند که ورزش تنها فوتبال نیست و این بریز و بپاش در فوتبال به مثابه تبر زدن به ریشه ورزش مملکت و حتی سایر رشته‌ها و علوم مختلف است. وقتی دستمزد چند ماه یک پزشک، مهندس، معلم و حتی دستمزد چند سال کارگر یک مجموعه تولیدی، کمتر از دستمزد یک روز فوتبالیست است، طبیعتا یک نارضایتی و ناامیدی مفرط در بدنه جامعه ایجاد می‌شود که مسئولان امر باید پاسخگوی این تبعیض و بی‌عدالتی فاحش باشند.

به هوش…