ابوالفضل هاشمی

محمد فرحی

کاووس واضحی ـ پژوهشگر و نویسنده کتاب اقتصاد سیاسی ایران

میثم‌ همدمی ـ فعال محیط زیست

سامان رضایی

پروین رحمت پناهی

هیچ دقت کرده‌اید؟ هر دردی به سراغمان میاد، می‌گیم:

آه چه درد بدی است؟ سردرد ـ پا درد ـ کمر درد ـ درد انگشت ـ ناخن ـ ـ مو!! و ... و ... و... مگه درد خوبم داریم؟ سراغ دارید؟

خیلی وقت پیش زبانم لال، هزار هزار فرسنگ دور از جان همه دوستان، بچه که بودم از بزرگترها می‌شنیدم: «که ... فلانی از اون دردای بد گرفته!!» سال‌ها گذشت تا فهمیدم اون درد بد اسمش خیلی ببخشید سرطانه... امشب که سرما به حد کفایت خورده‌ام، گمان کنم سرماخوردگی از همه دردا بدتر است. یک جبعه دستمال کاغذی سیصد برگ فرد اعلام مصرف کردم، خوب نشدم!!! شما درد خوب نشانی دارید که بریم سراغ اون؟!...

مصطفی حاجی‌کریمی ـ دبیر بازنشسته ـ باغدار سنتی

کافیه عشق عباس تو سرت باشه!

پروین ارسطو

در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن

من هم به چشم خویشتن دیدم که جانم می‌رود

سخن از مرد زندگی‌ام کسی که مدت چهل و هشت سال با او بسر بردم قلم ز روی صدق و صفا گشته با دلم دمساز و من خسته و رنجور و دلشکسته با کوله‌باری از خوشه‌چینی و فیض بردن از محضر مردی درستکار و مهربان پزشکی دلسوز که مدت بیست و سه سال بیهوشی بیمارستان بین‌المللی امداد خراسان را به عهده داشت و با کمال دلسوزی و وجدان کار بالا هر بار ساعت نزدیک 2 بعدازظهر به او زنگ می‌زدم چرا برای صرف نهار نمی‌آیی؟ می‌گفت من تا مریض بهوش نیاید و با من حرف نزند؛ بیمارستان را ترک نمی‌کنم سخت احساس مسئولیت می‌کرد برای مریضی که بیهوش کرده بود. دلم پردرد است و اشک از دیدگانم جاری با خود زمزمه می‌کنم:

بی‌همگان بسر شود بی‌تو بسر نمی‌شود

داغ تو دارد این دلم جای دگر نمی‌شود

دیده‌ی عقل مست تو، چرخه چرخ پست تو

گوش طرب بدست تو بی تو بسر نمی‌شود

بی تو نه زندگی خوشم بی تو نه مردگی خوشم

سر زغم تو چون کشم بی‌تو بسر نمی‌شود

دکتر محمدباقر جهانگیری می‌گفت تو راه قلم فرسایی را برگزیده‌ای و من خوشحالم که تو می‌نویسی و در این لحظات پر اندوه می‌گویم، مهربان از دست رفته‌ام بزودی کتابی درباره‌ات خواهم نوشت.

(رفتی و گم شدی چویکی قطره اشک گرم

در لابلای دفتر شب رنگ زندگی)

روحت شاد

پروین رحمت‌پناهی

مدت‌ها بود داشتم فکر می‌کردم فرق بین کلاهبردار و کلاه‌گذار چیست؟ راستش اینکه خیلی زحمت کشیدم، دود چراغ خوردم؛ مطالعه انواع کتاب، مقاله، تحقیق، متون قدیمه و جدیده، گزارش علمی و غیرعلمی به زبان‌های مختلف روز دنیا و چشم از خواندن برنداشتم. نمره عینکم از دو به دو و بیست و پنج صدم آستیگمات هم رسید.

تا اینکه کاشف به عمل آمد که کلاه‌گذاران انسان‌های پاک و محترم و شریف و از خدا بی‌خبری هستند. برای اینکه نه تنها چیزی از ما نمی‌گیرند و کلاهمان را بر نمی‌دارند، بلکه در این روزگار وانفسا کلاهی هم بر ما می‌نهند. و این خود نعمت بزرگی است جای شکر دارد! این روزها کسی چیزی به آدم نمی‌دهد ولی این انسان‌های دوست‌داشتنی عزیز و قابل احترام که خیر نبینند الهی! ... حداقل یک کلاه نمدی هم که شده بر سر مبارک ما می‌گذارند.

نسیم یوسفی

سینا آذری