گفت‌وگو ـ محمد بهرامی: ووشو یکی از رشته‌هایی است که ورزشکاران آن در چند سال اخیر مدال‌‌های بسیاری را برای استان کسب کرده‌اند. این رشته در دو بخش آقایان و بانوان در استان فعال بوده و طبق معمول رقابت‌های جذاب بخش ساندا، علاقمندان بیشتری را جذب کرده و آنها نیز توانسته‌اند در رقابت‌های مختلف خوش بدرخشند؛ اما در بین مدال‌های کسب شده، مدال‌های بانوان نمود بیشتری داشته و بهتر جلب توجه کرده‌اند. فاطمه نوری یکی از بانوان مستعد ووشوی استان است که با وی در مورد این رشته گفت‌وگو کرده‌ایم.
 خودتان را معرفی کنید و بگویید که چگونه با این رشته آشنا شدید؟ ـ فاطمه نوری هستم متولد سال 1371. سال 89 وارد رشته‌ی تکواندو شدم و تا کمربند آبی ادامه دادم. مدتی که تکواندو کار کردم، سانس کلاس ما را به کلاس دیگری که ورزشکارانش ووشوکار بودند؛ واگذار کردند. وقتی که تمرینات آنها را نگاه می‌کردم از درگیری‌هایی که در این رشته بود و در تکواندو نبود؛ خوشم آمد و مشتاق شدم در این رشته تست بدهم تا ببینم استعداد این رشته را دارم یا خیر که خوشبختانه شرایطم برای این رشته خوب بود.  چه احساسی داشتید وقتی وارد رشته ووشو شدید؟ اولین سالی که وارد ووشو شدم؛ اشتیاق زیادی برای مسابقه و مبارزه داشتم؛ اما مربی‌ام اجازه نمی‌داد و می‌گفت که ممکن است شکست بخوری؛ اما چون علاقه داشتم در اولین مسابقات پیش‌رو شرکت کرده و به مقام سوم دست یافتم. دومین مسابقه‌ام، مسابقات سبک کشوری بود در سال 92، که در شهر کرج برگزار شد که من توانستم بازی نخست را با پیروزی پشت سر بگذارم. در بازی دوم نیز حریفی از لرستان را ‌ناک اوت کردم و در بازی فینال با همشهری خودم (مریم مولایی) مسابقه دادم که او اول شد و من بر سکوی دوم ایستادم.  ووشو را از کجا و زیرنظر چه کسی آغاز کردید؟ من ووشو را در تاکستان و زیر نظر خانم عابدی آغاز کردم و سه سال شاگرد او بودم و رفت‌وآمد به تاکستان برایم سخت بود. گاهی اوقات کلاس‌هایم در روزهای پنج‌شنبه و جمعه بود و کار برایم دشوارتر می‌شد؛ اما من مصدوم شدم و به مدت دو سال و نیم بهبودی‌ام طول کشید. در سال 95 در اولین مسابقات انتخابی تیم ملی شرکت کردم؛ اما حذف شدم. حذف شدنم هم به این خاطر بود که من تمرینات بدنسازی و فنی مناسبی نداشتم.  در حال حاضر ساکن کجا هستید و تمرینات‌تان را کجا انجام می‌دهید؟ من در حال حاضر ساکن دیال‌آباد هستم و تمریناتم را اینجا انجام می‌دهم؛ اما امکانات مناسبی در اختیار ندارم. از این‌رو تصمیم گرفتم باشگاهی برای خودم راه‌اندازی کرده و علاقمندان به این رشته را نیز پوشش دهم تا هم مکان تمرین برای آنها فراهم شودو هم حریف تمرینی برای خودم.  برای انجام تمرینات مناسب با چه مشکلاتی مواجه هستید؟ ما در حال حاضر تنها یک کیسه بوکس در اختیار داریم که چند کیسه دیگر نیز نیاز است، همچنین کف باشگاه تاتامی نیست و دستگاه‌های بدنسازی مختص ووشو نیز نداریم.  صحبت پایانی؟ از پدرومادرم و رئیس و نایب رئیس هیات ووشوی استان و همه‌ی کسانی که برای من زحمت کشیده‌اند؛ سپاسگزارم.